Jonica: Opozicionari su oni koji u zadnja dva mandata nijesu bili u vlasti sa DPS-om!

Nadgornjavanja i prepirke unutar opozicionih partija predstavljaju gubitničku igru i idu na ruku vlasti. Socijalisti Crne Gore smatraju da se danas stvarnim opozicionarima mogu nazvati samo partije i pojedinci koji nisu bili u Vladi najmanje zadnja dva mandata, kazala je u intervjuu CdM-u predsjednica Socijalista Snežana Jonica.

Ona tvrdi da partija na čijem je čelu neće podsticati podjele u opozicionim redovima, niti podizati bodljikave žice unutar stvarne opozicije.

Prema njenom mišljenju crnogorski građanu su prezasićeni velikim “nacionalnim” pričama, a malim ekonomskim rezultatima.

CdM: Nedavno ste kazali da se nadate “da su mnogi u opoziciji preležali dječije bolesti”. Na koga ste mislilii šta ste željeli da poručite?

Jonica: Svima je jasno da nadgornjavanja i prepirke unutar opozicije predstavljaju gubitničku igru i samo daju vjetar u jedra vladajućoj koaliciji, koja nikad ne propušta priliku da kaže – pogledajte kako se opozicija međusobno svađa, ne mogu oni da urade ništa ozbiljno.

Zato od Socijalista Crne Gore niste čuli, niti ćete ikada čuti ništa što potpiruje vatru opozicionih podjela, niti ćemo podizati bodljikave žice unutar stvarne opozicije. Nismo i nećemo odgovarati na zvanične i nezvanične uvrede i napade nekih opozicionih kolega, jer najbolji odgovor na to daju građani kad im odgovore da je licemjerno u istoj rečenici pozivati na opoziciono jedinstvo i blatiti neku opozicionu partiju.

Mi nikoga u opoziciji ne vidimo kao protivnika ili konkurenciju. Upravo suprotno, njegujemo kulturu dijaloga i spremni smo da pružimo ruku saradnje svakoj ideji koja dobro svih građana Crne Gore stavljana prvo mjesto.

CdM: Jesu li svi opozicionari stvarno opozicionari? Koja je vaša definicija opozicije kada govorimo o trenutnoj političkoj sceni?

Jonica: Dobro pitanje. Socijalisti Crne Gore smatraju da se danas stvarnim opozicionarima mogu nazvati samo partije i pojedinci koji nisu bili u Vladi Crne Gore najmanje zadnja dva mandata.

Ne može nam se „prodavati“ kao najzabrinutiji opozicionar koji plače nad socio-ekonomskim problemima građana Crne Gore, onaj koji je 2015. godine bio na čelu MUP-a i bez pardona branio prekomjernu upotrebu sile prema građanima koji su protestvovali upravo zbog socijalne nepravde.

Ne može se na državnom nivou kritikovati „politička korupcija“, a na lokalnom nivou biti partner u sličnom poslu i uz to glasati za izvještaj o radu predsjednika opštine izabranog političkim transferom kojeg isti politički subjekt na državnom nivou i u drugom gradu zove političkom korupcijom.

Ne možemo prihvatiti koliko god oni bili vješto medijski upakovani – da nam se kao najveći oponenti vlasti prikazuju oni koji kritikuju rješenja za koja su sami glasali ili ih prećutno prihvatali.

CdM: Kako komentarišete pakete mjera koje je država donijela za oporavak ekonomije nakon pandemije?

Jonica: Pandemija je samo ogolila slabosti crnogorske ekonomije, prije svega veliku zavisnost od sektora usluga, koji je decenijama razvijan na uštrb domaće proizvodnje. Kada smo zadnji put čuli da je u Crnoj Gori otvorena neka fabrika? Iako su nas razni„stručnjaci“ godinama na sva zvona ubjeđivali kako su usluge „in“, a proizvodnja „out“, samo par mjeseci pandemije dalo je jasan odgovor na to šta je sve potrebno da bi ekonomija bila održiva.

Naravno da je svaka pomoć i podrška privrednicima dobrodošla. S druge strane, imajući u vidu način na koji jedan dio aktivista vladajućih partija pomoć države koristi u predizborne svrhe, ne mogu, a da ne zapitam – finansira li se podrška privredi iz džepova svih nas, ili su vladajuće stranke iz partijskih budžeta uplaćivale donacije privredi, pa ih tako komotno građanima prezentuju kao partijsku zaslugu.

Postavlja se pitanje – kada će država malo ozbiljnije analizirati poziciju bankarskog sektora, koji je među građanima Crne Gore definisan kao najveći korona profiter. I da li će naći način da upravo taj sektor obaveže da doprinese stimulativnim uslovima i mjerama prema privredi.

Podjećam da nedostajuća sredstva za ovu godinu iznose čak 878 miliona eura. Najlakše je pozajmiti taj novac, ali neko mora da odgovori na pitanje kako će se i ko će to vraćati, jer ovim tempom dolazimo do toga da zadužujemo ne samo svoju djecu, već i unuke.

Jasno je da privreda i u normalnim uslovima, a pogotovo u uslovima krize ne može da se razvija bez odgovorne države, bez fer pravila igre, bez vladavine prava. A pravila kod nas prečesto ne važe podjednako za sve. I vrlo često se mijenjaju po narudžbi – kako bi se nekome „završio posao“. I najčešće od tog završenog posla koristi nema država, nego par pojedinaca.

CdM: Da li je crnogorski sistem kada govorimo o platama, penzijama, socijali, ugrožen i koliko?

Jonica: O ugroženosti najbolje govori podatak da od 24 opštine samo u tri ima više zaposlenih nego penzionera i korisnika socijalnih naknada. Isto tako poražavajuća je činjenica da 40 odsto zaposlenih u Crnoj Gori prima zaradu od 250 eura, kao i da je prosječna penzija gotovo tri puta manja od minimalne potrošačke korpe čija je vrijednost 654 eura. Rast plata u Crnoj Gori u poslednje četiri godine bio je najmanji u regionu.

A šta imamo kao odgovor na takvu situaciju – nastavak svađa ko je izdajnik Crne Gore, a ko patriota. Ne mogu, a da ne primijetim da su oni iz vlasti koji najglasnije viču – „nikad više 1918“ istovremeno najtiši kad treba saopštiti neku dobru biznis ideju.

Građani Crne Gore su prezasićeni velikih„ nacionalnih“ priča, a malih ekonomskih rezultata. Dosta im je velikih tema i praznih novčanika. Svi imamo jednaka prava na život i ne može neko samo da preživljava, a neko drugi da bude iznad života.

CdM: Parlamentarni i dio lokalnih izbora raspisani su za 30. avgust. Da li Vas je iznenadio termin izbora?

Jonica: Ne. Imajući u vidu ko raspisuje izbore, očekivala sam da bude izabran datum za koji vlast smatra da je za njih najbolji. Ovim se potvrđuje ono čega smo svi bili svjesni – da je u vrijeme korone, osim ekonomskih, bilo i političkih profitera, koji su način definisanja mjera, način dodjele pomoći i sve druge aktivnosti koristili da se približe biračima i to preko državnog novca, a za partijske svrhe.

Pitanje je samo da li su u tu političku kalkulaciju uračunali koliko su nezadovoljstva, zabrinutosti, straha i nesigurnosti, samo od Nove godine do sada, akumulirali u građanima Crne Gore.

Postoji trenutak kad se prelije čaša žuči, kad su ljudi nesigurni u sve, kad su zabrinuti za svoje zdravlje, a nesigurni u zdravstvenu zaštitu, kad su zabrinuti za svoju egzistenciju, a nesigurni u poštovanje njihovihr adnih prava, kad su nesigurni u mogućnost ekonomskog opravka i zabrinuti za budućnost svoje djece. Kad im, uz sve to, dotaknete i Crkvu, koje je po svim, čak i režimskim istraživanjima, decenijama institucija od najvećeg povjerenja i poštovanja građana, onda se sve te političke računice mogu vrlo lako preokrenuti.

S druge strane, činjenica je da je broj nezaposlenih na evidenciji Zavoda za zapošljavanje na kraju maja bio 42 hiljade i za 6,7 hiljada ili 20 odsto je veći u odnosu na kraj marta. Činjenica je da je veliki broj zaposlenih izložen brutalnom kršenju njihovih radnih prava od strane poslodavaca. Kad svemu tome dodate brutalnu politizaciju stavova NKT, kad shvatite da smo slavili da smo prva korona free destinacija, a nismo uspostavili jedinu ključnu mjeru koja je mogla da garantuje da to i ostanemo – ulazak u državu samo uz priložen test ne stariji od 48 sati.

Kad smo nelogičnim pravilima utvrđivali iz koje zemlje smije, a iz koje zemlje ne smije da se uđe u Crnu Goru, umjesto da utvrdimo ko smije, a ko ne smije da uđe u Crnu Goru. I na kraju kad odemo toliko daleko da svoje greške pokrivamo – nazivajući svaki novi slučaj importovanim iz Srbije, uz optužujeće tonove.

Ostaje mi da pitam NKT, zašto onda za prve slučaje korone u Crnoj Gori u martu nismo optužujućim tonom rekli da su importovani iz Španije ili Britanije. Zašto klaster nastao na jednoj sahrani predstavlja povod da svi pomognemo da se suzbiju posljedice, a neke druge sahrane predstavljaju povod da se špijunira, privodi i procesuira.

I do kraja, kao posljednji začin – direktor policije koji plasira famoznu priču o klasteru sa litija, a koji ćuti još uvijek na prekoračenje policijskih ovlašćenja i prekomjernu upotrebu sile u Budvi. Isuviše je to i za najtrpeljivijeg građanina Crne Gore. Koliko god im podgrijavali nacionalnu tenziju, shvataju građani šta se iza te priče krije. I možda je kod mnogih upravo nešto od nabrojanog prelilo čašu.

Ovo su riječi koje Socijalisti tokom svojih aktivnosti širom Crne Gore, svakodnevno slušaju od naših građana. I moja je obaveza da prenesem njihove poruke!