Matica srpska i SPC: Zakon o rodnoj ravnopravnosti je neustavan

Rodno osjetljiv jezik je neustavan i u suprotnosti je sa standardnim srpskim jezikom budući da Ustav Srbije propisuje ravnopravnost žene i muškarca, navodi se u zaključcima učesnika Naučnog skupa „Srpski identitet, srpski jezik i Zakon o rodnoj ravnopravnosti“ i ističe da su zbog odredbe Zakona o rodnoj ravnopravnosti koje se odnose na jezik neprihvatljive za Srpsku Pravoslavnu Crkvu (SPC), Maticu srpsku (MS), Odbor za standardizaciju srpskog jezika i većinu građana Srbije.

Učesnici skupa, koji je održan 16. januara, u zaključcima ističu da je takozvani rodno osjetljiv jezik, zasnovan na „rodnoj“ (džender) ideologiji, u suprotnosti sa standardnim srpskim jezikom i da nijedna državna vlast nema pravo da zakonskim normama, protivno nauci o srpskom jeziku, pod prijetnjom kažnjavanja propisuje obaveznu upotrebu takozvanog rodno osjetljivog umjesto standardnog srpskog jezika.

Ukazuje se na to da se „uvođenjem ove nove vrste verbalnog delikta, novčano i zatvorski kažnjavaju građani zato što u sopstvenoj zemlji govore standardnim srpskim jezikom“.

Dodaje se da je za srpski narod ravnopravnost svih ljudi, bez obzira na pol, rasu i vjeroispovest, temeljna vrijdnost koja vekovima određuje način života i koja je normirana Ustavom kao najvišim pravnim aktom.

Učesnici skupa ocenjuju da se brojnim zakonskim normama, prema zvaničnom stavu Odbora za standardizaciju srpskog jezika, vrši nasilje nad srpskim jezikom kao značajnim činiocem identiteta srpskog naroda, budući da je ova „neprirodna jezička struktura, nazvana rodno osjetljiv jezik“ Zakonom uvedena kao obavezna.

U zaključcima se ističe da svi građani Srbije treba da imaju pravo da sebe nazivaju onako kako žele, ali da se ne može pristati na to da lični izbori pojedinaca, koji su apsolutna manjina, postanu obavezujući sa nametnutim pravilima za sve građane. Potpisnici poručuju da ustavno pravo na upotrebu jezika ne znači pravo pojedinaca i grupa da „takozvani rodno osetljiv jezik, zasnovan na antijezičkim pravilima“, nameću svim građanima i institucijama, a posebno ne u medijima i u obrazovnim ustanovama u Srbiji.

„Imajući to u vidu, podsjećamo nosioce sve tri grane vlasti u Srbiji, ali i građane, da je Zakon o rodnoj ravnopravnosti neustavan zato što Ustav Republike Srbije ne poznaje kategoriju roda, nego (u članu 15) propisuje ravnopravnost žena i muškaraca“, stoji u zaključcima.

Dodaje se da pojam „roda“ iz Zakona o rodnoj ravnopravnosti nema nikakve veze s pojmom roda u srpskom jeziku i sa njegovim istorijskim i do danas očuvanim značenjima, već je utemeljen na „antihrišćanskim i anticivilizacijskim određenjima više od stotinu različitih rodova“ koji su u upotrebi u pojedinim državama i koji su „isključivo u funkciji takozvane rodne (džender) ideologije“.

„Posebno zabrinjava namera da se ideološko nasilje nad srpskim jezikom i identitetom sprovodi od osnovnih škola do univerziteta putem udžbenika i nastavnih programa. U ovom slučaju je reč o nasilno uvedenom specifičnom vidu izražavanja, pri čemu se istovremeno pod plaštom uklanjanja takozvanih rodnih stereotipa nameće promena svesti i načina života pojedinca i društva u celini, promovišu se ideologija, politika i praksa LGBT+ od vrtića, preko osnovnih i srednjih škola do univerziteta i svakodnevnog života svih građana, što zagovornici ove ideje i ne kriju“, kaže se u zaključcima.

Navodi se i da je apsurdno i to što je propisano da se „nasilno uvođenje takozvanog rodno osetljivog jezika“ finansira iz republičkog budžeta, odnosno od sredstava svih građana Srbije, kao i od sredstava preduzeća, privrednih društava i drugih ustanova svakog meseca, s obzirom na to da će više od 10.000 poverenika, odnosno komesara pratiti primenu ovog Zakona.

„Poverenik za zaštitu ravnopravnosti koristi Zakon o zabrani diskriminacije kao sredstvo pritisaka i pretnji prema onim naučnicima i intelektualcima koji se javno zalažu za očuvanje tradicionalnog braka i porodice kao zajednice ljubavi muškarca, žene i njihove dece. Na osnovu toga, svi mi, pojedinci i ustanove, ali i građani Republike Srbije, unapred smo inkriminisani od strane navedenog državnog službenika“, navodi se u zaključcima.

Naglašava se i da se Zakonom o rodnoj ravnopravnosti grubo narušava unutrašnja autonomija Srpske Pravoslavne Crkve, kao i ustavna odvojenost crkava i verskih zajednica od države.

Kako se dodaje, za Maticu srpsku i njeno iskustvo u srpskoj jezičkoj normativistici potpuno je neprihvatljivo uvođenje novčanih i zatvorskih kazni i raznih oblika pravnog nasilja u tako nejasnom problematskom polju, u kojem novi pojam roda ima za sada oko stotinu različitih značenja, s mogućnošću njihovog daljeg umnožavanja.

Učesnici Naučnog skupa „Srpski identitet, srpski jezik i Zakon o rodnoj ravnopravnosti“ predložili su da Sveti Arhijerejski Sinod Srpske Pravoslavne Crkve, Matica srpska i Odbor za standardizaciju srpskog jezika osnuju zajedničko telo, sastavljeno od istaknutih naučnih radnika iz različitih oblasti, „koje će se intenzivno baviti ovim važnim pitanjem sve dok ne bude doneto rešenje u korist srpskog naroda i svih građana Srbije“.

„Svi smo u obavezi, a posebno država, da negujemo, čuvamo i štitimo srpski identitet, srpski jezik, ćiriličko pismo, srpsku kulturu i srpsko nasleđe kako bismo ih mogli predati našim potomcima“, ističe se u zaključcima koje su potpisali prof. dr Miloš Kovačević, dr Jovanka Radić, prof. dr Rajna Dragićević, prof. dr Isidora Bjelaković, prof. dr Viktor Savić, dr Vladan Jovanović, dr Marina Spasojević, doc. dr Katarina Begović, dr Miša Đurković, dr Dušan Ilić, msr Marija Stajić, mr Momir Radić, advokat protojerej-stavrofor Velibor Džomić i glavni i odgovorni urednik novina Srpske Patrijaršije „Pravoslavlje“ Olivera Jovanović.