Inicijativu DPS za neizglasavanje nepovjerenja Vladi prate brojne kontroverze

Inicijativu Demokratske partije socijalista za izglasavanje nepovjerenja Vladi Dritana Abazovića, kao i proces koji je pokretanjem ove inicijative otvoren, prate brojne, različite kontroverze. Prije svega, u javnosti se komentariše čijenica da je DPS krenuo u pokušaj institucionalnog rušenja vlade, a da u međuvremenu u ovoj partiji “prihvataju” nastavak imenovanja nekih, njima bliskih kadrova po dubini od strane Vlade. Takođe, mnogo je nejasnoća u vezi sa narednim sjednicama Skupštine Crne Gore. Među brojnim pitanjima ističe se – kako će se DPS postaviti prema inicijativi za formiranje samostalne opštine Zeta, kao i izbor Sudskog savjeta? Da li će glasati zajedno sa poslanicima koji podržavaju Vladu, da bi sjutradan tu istu Vladu pokušali da obore u parlamentu?

Jedna od najkomentarisanijih nedoslednosti DPS-a tiče se retorike u vezi “zaustavljanja evropskog puta”. Naime, iz ove partije uporno poručuju da je Crna Gora zaustavljena na evropskom putu, a upravo su oni inicijatori novog pokušaja političke destabilizacije i to zbog Temeljnog ugovora. Podsjećamo, premijer Abazović više puta je istakao da nije bilo protivljenja potpisivanju Temeljnog ugovora sa Srpskom Pravoslavnom Crkvom, od strane međunarodne zaiednice. Abazovićeve izjave niko od međunarodnih zvaničnika nije demantovao. Zbog ovoga se stiče utisak da su optužbe DPS o blokadi evropskog puta potpuno neosnovane osim ako ih ne adresiraju na sebe.

U međuvremenu, polemike i prepucavanja u javnosti okupljenoj oko vodeće stranke bivšeg režima ne prestaju. To je slučaj i sa medijima koji su naklonjeni DPS-u ali i na društvenoj mreži tviter, gdje je stacioniran najveći broj pristalica bivše vlasti, posebno ekstremno nastrojenih. Demokratskoj partiji socijalista spočitavaju se nedoslednost i neprincipijelnost. Jedan dio javnosti okupljene oko DPS, dovodi u sumnju namjere ove partije u pogledu rušenja vlade. “Zašto proces nije pokrenut ranije?”, “Zašto je proces uopšte pokrenut ako nema većine?”, “Zašto se nastavlja sa imenovanjem DPS kadrova po dubini ako se DPS izjasnila protiv Vlade?”. A u nekim kolumnama sve su glasniji tonovi protiv Zapada. Antizapadna retorika uzela je maha, posebno među ekstremnim pristalicama bivše vlasti a DPS-u se zamjera da su “nijemi pred Zapadom”. Podjele su produbljene i zbog sve učestalijih skandaloznih optužbi na račun albanskih nacionalnih predstavnika. Dok jedni tvrde da etnički Albanac nije imao pravo da potpisuje TU u ime Crne Gore, čime mu se zbog entičke pripadnosti osporava i sama mogućnost da bude premijer, drugi pozivaju na stišavanje ovakvih stavova.

Kada se na sve pomenuto doda činjenica da DPS-u konstantno pada rejting, postaje jasno da ova stranka trpi duboku krizu, a da su previranja, podjele, nepovjerenja sve prisutniji u javnosti okupljenoj oko nje. Žestok udarac po ovu stranku predstavlja i početak borbe protiv korupcije bivšeg režima, što je dodatno kompromitovalo poziciju vodeće stranke bivšeg režima koji je poražen na izborima 30. avgusta 2020. godine.