Slučaj Daliborke Uljarević ogolio NVO agitatore u Crnoj Gori: Pod maskom građanstva, svakodnevno „drobe“ politiku bez odgovornosti i za to primaju novac?

Nakon što je obznanjeno da jedna od politički najglasnijih i najangažovanijih NVO u CG, Centar za građansko obrazovanje kojom rukovodi Daliborka Uljarević, finansijski sarađuje i zavisi od firme koja se povezuje sa raznim, pa i kriminalnim aktivnostima bivšeg režima, javnost opravdano očekuje reakciju SDT. Posebno što su se CGO i njena direktorka u proteklom periodu otvoreno svrstavali na političkoj sceni i pokušavali da utiču na razne procese, poput formiranja vlade, što sigurno nije u opisu posla nevladinih organizacija. Međutim, u Crnoj Gori su razne NVO iznjedrile gomilu navodnih političkih analitičara, pa je dobro i da se zna za cije interese oni vrše analizu. Za CGO se već može pretpostaviti, ali nema sumnje da su u sličnim ,,igrama” i druge koje su okupirale medije.

Posle ovoga skandala sa CGO i Benaxom pokazuje se da je bilo opravdano insistiranje pojedinih političkih organizacija da nadležni organi, ASK, SDT, DRI i ostali, provjeravaju na koji način i iz kojih izvora, domaćih i stranih, se finansiraju NVO u Crnoj Gori. Zaista je čudno da neka NVO može da izdvoji skoro pola miliona evra za kupovinu prostorija.

Primjer CGO nam govori da postoji jasna i prosta vertikala i šema po kojoj funkcionišu pojedine, najglasnije NVO- imamo političke i kriminalne centre unutar i van Crne Gore koji su voljni da plate za usluge ovih NVO, a onda ispred tih NVO imamo navalu raznih ,,analitičara” koji govore ono što je interes onih koji ih finansiraju. Tako se te NVO pojavljuju kao megafoni tih centara moći, konkretno DPS-a i njegovih tajkuna, kao i nekih krugova iz inostranstva. Posebno je na udaru ovih, očigledno debelo plaćenih NVO i analitičara, bio nekadašnji DF, danas ZBCG, ali i ostale stranke i političari nekadašnje opozicije, a sjetićemo se da je posebno prljava kampanja od strane ovakvih NVO vođena protiv Andrije Mandića, kao kandidata za predsjednika Crne Gore. Ove NVO su posebno bile aktivne i prilikom formiranja vlasti nakon 11. juna, sa jasno definisanim narativno da ZBCG bude isključen iz parlamentarne većine, a sudeći prema histeriji iz tih redova, poraz su, kao i njihovi finansijeri, doživjele izborom Andrije Mandića za predsjednika skupštine Crne Gore.

Svakako je odgovornost za djelovanje ovakvih NVO i na onim medijima koji svakodnevno takvima daju prostor da govore o svim mogućim temama. A vrlo lako je prepoznati te NVO, koje se ne bave svojim poslom nego ,,suvom” politikom i obračunom sa onima koji nijesu po volji njihovim mentorima, odnosno finansijerima. To su oni koji svakodnevno drže pridike o evropskom putu, korupciji, opasnosti od Srbije, a koji su sada otkriveni da su obični saradnici onih koji su decenijama pljačkali i uništavali Crnu Goru. Javna je tajna u Crnoj Gori da postoji jedan dio NVO sektora koji se enormno obogatio, a na nadležnima je da utvrde način njihovog finasiranja i porijeklo njihove imovine.

Takođe, u ovom veoma osjetljivom trenutku za Crnu Goru, ovakve NVO ne smiju više biti uključene u saradnju i projekte skupštine i vlade na polju antikorupcije, izbornih zakona, i drugih pitanja. I to se ne odnosi samo na CGO, nego i na ostale koje je lako prepoznati po tome što ne djeluju kao NVO nego kao klasične političke stranke, sa svojim političkim agendama i koje jasno targetiraju svoje političke protivnike.

Primjera radi, ako se vide izjave Daliborke Uljarević onda je jasno da je njena glavna meta godinama bio DF, a danas u kontinuitetu koalicija ZBCG. Istog protivnika imaju i neke druge NVO, a vidjećemo da li su im mentori isti kao CGO.