Kakvu poruku šalje Si posjetom Vučiću i Orbanu

„Loši momci“ Evrope, predsjednik Srbije Aleksandar Vučić i mađarski predjsednik Viktor Orban, koji su trn u oku Evropskoj uniji zbog dobrih veza sa zemljama „Globalnog juga“ , početkom maja ugostiće kineskog predsjednika Si Đinpinga.

Vijest o dolasku Sija u Mađarsku i Srbiju, ali i njegovom putovanju u Francusku, stiže u trenutku dok američki državni sekretar Entoni Blinken i njemački kancelar Olaf Šolc nailaze na poprilično hladan doček u Pekingu, što je, sudeći prema mnogim analitičarima, signal Kine da joj ponestaje tolerancije na ponašanje Zapada.

Sijev izbor destinacija neki vide i kao svojevrstan „prst u oko Zapadu“, ocjenjujući da bi se i tokom ove posjete, kao i kada je kineski predsjednik u Srbiju dolazio 2016. mogla ponoviti „anti-NATO“ retorika. Što ne bi ni čudilo budući da, ukoliko lider Kine zaista posjeti Beograd u vrijeme godišnjice bombardovanja kineske ambasade – teško da će poslati poruke ljubavi i podrške Alijansi, koja je izvršila agresiju na Srbiju u kojoj su stradali i državljani Kine.

Ali, šta zaista Si Đinping pokazuje posjetom Srbiji i Mađarskoj, i zašto će njegov dolazak u ove dvije zemlje biti važan?

Novinar Branko Žujović ocjenjuje da je najvažnija kineska poruka koja će biti poslata sa Sijeve turneje biti upravo to što će njegova posjeta Beogradu i Budimpešti biti u protokolarnom kontrastu sa nedavnim posetama najznačajnijih lidera EU i SAD Kini.

„Sijeva posjeta Beogradu i Budimpešti bez imalo sumnje jeste snažna poruka Evropskoj uniji. Paralelno sa ratom koji je Kolektivni zapad 2014. godine započeo u Ukrajini i na kom uporno insistira isisavanjem ukrajinskih finansijskih i prirodnih resursa i slanjem naoružanja, za razliku od Kine koja želi uspostavljanje mira u toj zemlji, EU sada prijeti i pribjegava protekcionističkim merama protiv najmodernijih kineskih proizvoda“, podsjeća Žujović, koji dodaje da je u ovakvim okolnostima za Srbiju veoma važno da sačuva kapacitet za donošenje samostalnih odluka u oblasti spoljne politike, koji je, „u mnogo čemu, obrnuto proporcionalan veličini naše teritorije i brojnosti našeg naroda“.

Konfučijansko uvažavanje

Između ostalog, to znači i da je važno da se strategijska saradnja Beograda i Pekinga održi na najvišem nivou.

„Srbija i Kina uskoro treba međusobno dodatno da otvore svoja tržišta, u meri u kojoj to odgovara obema stranama, kao i da nastave da podržavaju jedna drugu na planu poštovanja međunarodnog prava, što u našem slučaju znači na planu poštovanja teritorijalne celovitosti i daljem kvalitativnom i kvantitativnom rastu srpskog izvoza u Kinu koji je proteklih godina zabeležio zavidan trend. Taj rast trebalo bi da prati dalji razvoj saradnje u oblasti izgradnje infrastrukture, ali i dalji rast kineskih ulaganja u našu ekonomiju, saradnju u oblasti novih tehnologija, nauke, kulture i naravno sporta“, ocenjuje Žujović.

Posetama Beogradu i Budimpešti, lider Kine će odati i priznanje srpskom i mađarskom suverenitetu, odnosno, kako kaže Žujović, sposobnosti Beograda i Budimpešte da „samostalno ili makar značajnim delom samostalno“ odlučuju o svojim ključnim spoljnopolitičkim poslovima, ne narušavajući odnose sa drugima.

To, ukratko znači da će Si, Srbiji i Mađarskoj ponuditi dalji razvoj bilateralne saradnje koja „objektivno ne ugrožava odnose ovih zemlja sa EU ili bilo kojom drugom zemljom ili političkim, odnosno ekonomskim savezom“.

„Kina u međunarodne odnose unosi potpuno nov, konfučijanski kvalitet međusobnog poštovanja i uvažavanja, koji, za sada, ključne zemlje Kolektivnog zapada ne žele da prepoznaju, jer se kosi sa njihovom filozofijom života kao biološkog, da ne kažem darvinističkog, učešća u ekonomskoj džungli. Kina sve svoje partnere, u rasponu od Crne Gore do SAD ili Indije, tretira sa poštovanjem, bez mešanja u njihove unutrašnje stvari. Kineski razvoj i kineska ekonomija kao nukleus kineskog razvoja postavljeni su na logičkim temeljima saradnje i međusobnog uvažavanja, a ne konfrontacije“, ističe Žujović.

Si zna da Srbi neće kapitulirati

Nekadašnji ministar spoljnih poslova Živadin Jovanović podsjeća da će poseta Si Đinpinga Srbiji, biti prilika da se sumiraju veliki rezultati saradnje između Srbije i Kine pre svega na ekonomskom, ali i na drugim područjima.

„To je sumiranje prve dekade saradnje Srbije u okviru globalne inicijative ‘Pojas i put koju je Si Đinping pokrenuo 2013. Učešće u toj inicijativi je omogućilo Srbiji da bolje balansira raspored ekonomskih interesa na međunarodnom nivou. Srbija je previše ekonomski i politički zavisna od EU, ali je saradnja sa Kinom neka vrsta protivteže. Ovo će ujedno biti i šansa da se udare temelji nove dekade saradnje i dogovore njeni pravci“, ističe Jovanović.

Prema njegovom mišljenju Srbija je za Kinu partner na evropskom tlu u koga Peking ima najviše poverenja. U neku ruku, Srbija je, navodi, „kineski izlog“ u Evropi.

„Dolazak Sija u Beograd, Budimpeštu i Pariz znači da Kina ima veliki interes za saradnju sa čitavom Evropom i da ima globalni pristup u kome Evroaziju sagledava u celini – od Južnog Kineskog mora pa do Gibraltara ili Islanda“ podvlači Jovanović, dodajući da je Francuska, prema njegovim rečima, direktnija veza Kine sa EU, a Srbija i Mađarska su dvije najaktivnije zemlje iz Evrope u inicijativi „Pojas i put.

Kina se, kaže, orijentiše po principu zajedničkih interesa, i dok Zapad saradnju gleda na „neokolonijalni način“ i sa potcenjivanjem partnera, Peking ima potpuno drugačiji pristup.

„Kina se fokusira na saradnju sa Srbijom i Mađarskom, zato što vode samostalniju politiku u odnosu na druge zemlje. Ta samostalnost se kao na lakmusu pokazuje upravo kroz veze s Kinom, Rusijom i u odnosu na određene probleme u EU i svetu. Si Đinpinga u Beograd i Budimpeštu dovodi baš ta samostalna politika, politika ravnopravne saradnje i ekonomske saradnje koja se ne koristi za mešanje u unutrašnje poslove. London, Brisel, Berlin ili Vašington svoje kredite, aranžmane i investicije uslovljavaju političkim uslovima. Kini odgovara što Beograd i Budimpešta ne prihvataju takve uslove“, jasan je Jovanović.

Diplomata naglašava i da Si Đinping dobro zna istoriju Srbije i srpskog naroda i da oni „neće kapitulirati ni danas pod pritiscima Njemačke, Amerike i Velike Britanije“.

Srbija, upozorava naš sagovornik, ne može večito sjedjeti na optuženičkoj klupi i ponavljati: „Brisel mi je najveća ljubav“. Država mora gledati svoja posla, svoje interese i sarađivati sa državama poput Rusije, Kine i Indije.

„Onaj ko nas stalno kinji, ponižava i optužuje ne može imati prednost u odnosu na one koji nas primaju sa uvažavanjem i koji pokazuju svoju otvorenost i spremnost na saradnju bez mešanja u unutrašnje poslove“, zaključuje Jovanović.

 

(rt.rs)