Još jedno pitanje za Oskara Hutera i vaskoliko montenegrinstvo: Koliko vidite trobojki na gaetuši?

Prethodnih nekoliko dana pokrenula se hajka na predsjednika Skupštine Andriju Mandića povodom isticanja trobojke u kabinetu predsjednika Skupštine a povodom posjete mitropolita crnogorsko-primorskog Joanikija. Sve je nastavljeno i nakon što je trobjka i dalje bila istaknuta tokom posjete ambasadorke Evropske unije Oane Kristine Pope.

Najglasniji u napadu na Mandiću su bili poslanici SD-a i DPS-a koji tvrde da to nikada nije bila zvanična zastava Crne Gore već da je to zastava Srbije. BORBA je u proteklom periodu izvlačila iz arhive fotografije gdje se Milo Đukanović, bivši šef države nalazi upravo ispod te trobojke, ali i fotografije sa svečanosti koje je organizovao kralj Nikola prije gotovo 100 godina. Međutim, iz DPS-a i dalje tvrde da trobojka nikad nije bila zastava Crne Gore, te da joj nije mjesto u kabinetu predsjednika Skupštine.

S tim u vezi, naš portal osjeća primjerenim da priupita sve neokomitetlije bivšega režima kako izgleda njihova zastava kojom pokušavaju da odbrane svoj novocrnogorski nacionalizam zasnovan samo na 1918. godini.

Naime, na fotografiji je poznata gaetuša, zastava koju novocrnogorske komite često koriste u svojoj ikonografiji. S tim u vezi, postavlja se pitanje za sve barjaktare SKY aplikacije – koliko trobojki vidite na grbu Spomenice za pravo čast i slobodu Crne Gore?

Da se današnji nazovi Crnogorci, čije postojanje se temelji na srbofobiji, diče ovom zastavom je već samo po sebi komično ali još veću komediju pravi činjenica da se taj pokret deklarisao kao srpski pokret.⁣⁣

⁣Za one koji ne znaju, najprostije objašnjeno je da je 1918. godine na želju Kralja Aleksandara, Podgorička skupština, zbacila sa prestola kralja Nikolu kako bi pripojila Crnu Goru u zajedničku državu Kraljevinu Srba, Hrvata i Slovenaca. Tada se pravi razdor crnogorske skupštine. Prva grupa su bili Bjelaši, koji su to bezuslovno odobravali. Druga grupa su bili Zelenaši koji to nisu odobravali na taj način. I jedna i druga grupa su nazive dobili po boji skupštinskih listića, oba pokreta su se deklarisali srpskim i oba pokreta su bila za ujedinjenje sa Srbijom. Jedina razlika je bila što Zelenaši nisu bili za ujedinjenje na takav način tj. protivili su se centralnom vođenju države. Većina se čak i zalagala za ujedinjenje sa Srbijom, a o čemu svjedoče istorijski dokumenti, dok je mali broj njih bio za očuvanje države Crne Gore. Ukratko, većina se zalagala za konfederalno ujedinjenje sa Srbijom sa dinastijom Petrović na čelu – Bjelaši su se zalagali za pristupanje Kraljevini SHS sa Karađorđevićima na čelu.⁣⁣

Kada ovo znamo onda i nije teško razumjeti totalnu kontradiktornost veličanja Zelenaškog pokreta i zastave od strane današnjih „Komita“. Na svu ovu tragi-komediju dodajmo i to da podloga grba koji vidite na slici zapravo nikada nije bila zelene boje već se radilo o srpskoj trobojci kralja Nikole čije su interese i zastupali Zelenaši i to je bila njihova zvanična zastava.

Današnja zastava koju koriste je izmišljena verzija nastala miješanjem grba Zelenaške spomenice (sa devet srpskih trobojki) i podloge boje skupštinskog listića tog pokreta.

Zelenaši su dakle bili pripadnici političkog pokreta koji se po završetku Prvog svetskog rata (1918) zalagao za očuvanje državnosti Kraljevine Crne Gore. Prvaci zelenaškog pokreta, koji su se u etničkom smislu smatrali Srbima i koristili srpsku trobojku kao svoj simbol, u načelu se nisu protivili ideji o širem narodnom i državnom ujedinjenju, ali se nisu slagali sa načinom na koji je ono izvršeno u jesen 1918. godine. Zastupali su ideju o uslovnom (konfederalnom) ujedinjenju i bili su spremni da se saglase sa učešćem Crne Gore u stvaranju šire državne zajednice, u kojoj bi Crna Gora zadržala osnovne elemente državnosti, sopstvenu dinastiju i punu samostalnost u vođenju svoje unutrašnje politike.