„A sad adio“: Eskobar u američkoj koloniji nije uspio da izađe na kraj sa Kurtijem, a htio bi da uređuje političku scenu u Crnoj Gori
Izaslanik Sjedinjenih Američkih Država za Zapadni Balkan Gabrijel Eskobar nije uspio da odgovori prištinsku vlast kojom rukovodi Aljbin Kurti od zabrane upotreba srpskog dinara na Kosovu i Metohiji.
Na kraju je u intervjuu za Radio Slobodna Evropa priznao svoju nemoć.
– Potrebno je nam je rešenje. Zato sam pitao premijera da suspenduje odluku dok mi, zajedno sa Evropskom unijom, dakle SAD i Kosovom, radimo na dugoročnom rešenju koje bi odgovorilo na vaše potrebe. To podrazumeva elektronske transfere u evrima kroz sistem Kosova. Ali, sada, moramo nešto hitno da uradimo. Nažalost, nisam uspeo da ga obavežem na to – rekao je Eskobar.
I sada postavlja pitanje kako osoba koja predstavlja i dalje najveću svjetsku silu nije uspjela da ubijedi jednog od regionalnog liderčića da odustane od ovog bezumnog akta, a pledira da mu se bespogovorno prizna pravo da uređuje unutrašnje političke odnose u Crnoj Gori.
Što je najgore to pravo su mu priznavali brojni crnogorski političari i državnici prethodnih godina. Sjetimo se kako su odlazećem američkom izaslaniku na noge odlazili i vraćali se ozareni kući. Treba li podsjećati kako je bivši agent CIA-e tokom posjeta Podgorici po postrojavao sve javne djelatnike i izdavao im uputstva kojih su se ovi držali „kao pijan plota“.
Miješao se Eskobar svojim izjava besprizorno u unutrašnje stvari Crne Gore, na njega su se pozivali svi od opozicije do pozicije i to je tako trajalo do prošle jeseni. Izuzetak su svo vrijeme bili predstavnici bivšeg DF-a koji nisu prihvatali njegovo tutorstvo, zbog čega ih ni do dan-danas ne smatra partnerima.
Međutim, vremena se mijenjaju. Eskobarov autiritet je počeo da blijedi tokom procesa formiranja 44. Vlade Crne Gore. Pojedinci poput tada novoizabranog predsjednika Crne Gore Jakova Milatovića su, ponukani Eskobarovim propalim aranžmanima (42. i 43. Vlade Crne Gore), počeli da ignorišu dobronamjerne savjete zamjenika pomoćnika državnog sekretara SAD za Evropu i Evroaziju.
Nakon što je formirana 44. Vlada, onako kako dragi gost elitnih podgoričkih restorana nije ni zamišljao, Eskobar se nije miješao u crnogorske političke prilike. Idila je trajala do utorka kada je, na poziv najfanatičnijih evroatlantskih fanatika, morao „odraditi tezgu“ i ponoviti izlizanu frazu o neprihvatljivosti učešća predstavnika ZBCG-a u Vladi Crne Gore.
Ponadali su se tako mladi DPS-ovi „reformatori“ i satelitske partije da se Gabrijel vratio u igru i da će im asistirati njihovom ulasku u Vladu Milojka Spajića, zašta su se dobrano nudili prethodnih četiri i po mjeseca.
„Fina ruka“ Andrije Mandića, odnosno njegova reakcija na Eskobarovo poslednje miješanje u unutrašnje odnose označila je i simbolički kraj uticaja amaričkog specijalca na političke prilike u Crnoj Gori.
Međutim, sjaj zvijezde padalice Stejt Deparmenta se definitivno ugasio juče u Prištini. Ugasio ju je privremeni upravnik jedne od brojnih američkih kolonija u Evropi. Ako Eskobar već nije mogao na teritoriji koju od 1999. kontrolišu američki vojnici da nametne svoj stav Aljbinu Kurtiju, zaista je iluzorno očekivati da će njegove instrukcije izazvati željene reakcije na crnogorskom političkom nebu. I toga su svjesni svi politički akteri, osim onog reformisanog kojeg Eskobar godinama nije uspio da ugura u izvršnu vlast.