Zloglasna „Kristalna noć“ u Zadru: Drugog maja 1991. hrvatski fašisti priredili pakao za pravoslavne sugrađane – razbijali radnje, minirali kuće, kidnapovali ljude…

Pojedinačni napadi na pravoslavne sugrađane u Zadru od strane novih hrvatskih fašista, a zapravo potomaka ustaša iz perioda NDH, kulminirali su 2. maja 1991. godine, u vrijeme velike Jugoslavije.

Tog dana hrvatski „građani“ počeli su konačni obračun na srpskim i crnogorskim stanovništvom u Zadru.

Bilo je popodne, lijepo vrijeme, ljudi su sjedili u ugostiteljskim objekatima, u svojim baštama, na terasama kuća… kada je počeo pakao.

Prvo se pojavila grupa hordi zla naoružana motkama, metalnim palicama, sa čarapama na glavama, ponekim vatrenim oružjem…

Na putu do centra grada za vrlo kratko vrijeme formirana je povorka od preko 2.000 ljudi, koji su klicali Hrvatskoj, veličali ustaše, prijetili (u vrijeme velike Jugoslavije) i tražili srpsku krv.

Zatim je krenulo pljačkanje, razbijanje i paljenje radnji (ne svih) u vlasništvu pravoslavnog stanovništva, da bi se kasnije prešlo i na kuće, koje su minirane (takođe ne sve).

Tom prilikom uništena su i predstavništva firmi iz SR Srbije (poput „Putnika“, „Kluza“, „Beka“, „Beteksa“, „Jugobanke“, „Simpa“, ali i „JAT“-a).

Divljanje je trajalo cijelu noć i dan kasnije, a hrvatski nacionalisti, neometani ni od koga, a dodatno ohrabreni ponašanjem policije koja je i sama učestvovala u napadima na Srbe, sproveli su u djelo „Kristalna noć“ u Zadru, po uzoru na njemačke „kolege“ 1938. godine.

Za manje od 24 sata Hrvati su demolirali i opljačkali 136 objekata čiji su vlasnici bili Srbi.

Hrvatska televizija predstavljala je taj događaj kao reakciju na ubistvo policajca Franka Lisice dan ranije na periferiji grada.

U jeku novoustaške propagande, objavljeno da su zločin počinili „pobunjeni Srbi“.

Međutim, do sada nije sprovedena istinita istraga o ubistvu Lisice, tako da ne postoje dokazi da su ga ubili nekakvi „pobunjeni Srbi“.

U danima poslije zloglasne „Kristalne noći“, policija, koja je tada „očišćena“ od pravoslavaca, kao i civili hrvatske nacionalnosti, odvodili su, ili preciznije, kidnapovali zadarske Srbe i Crnogorce.

Osnovna škola Voštarnica i stara ninska ciglana postali su „dom“ zatočenih, gde su ih ispitivali, maltretirali, tukli i nepoznat broj likvidirali.

Za one koji ne znaju, možda će i sada biti jasno ko je odgovoran za rat u Jugoslaviji.