Sudije traže naknadu zbog diskriminacije

Sudije Ustavnog suda usvojile su žalbu jednog broja bivših savjetnika u crnogorskim sudovima zbog nezakonito obračunatih i isplaćivanih zarada za vrijeme pripravničkog staža. Većina njih su kao pripravnici u sudovima radili tri godine, a u tom periodu isplaćeno im je približno po 4.000 evra manje nego što ih je sledovalo shodno Opštem kolektivnom ugovoru. Presuda od 26. maja prošle godine vraćena je podgoričkom Višem sudu na ponovno odlučivanje.

Tužbe protiv sudova podnijelo je na desetine nekadašnjih pripravnika. Suština konkretne odluke je da su sudijski pripravnici oštećeni jer im je zarada isplaćivana po koeficijentu nižem od propisanog Opštim kolektivnim ugovorom, koji je u članu 17 propisuje da se zarada utvrđuje u visini koja ne može biti manja od 80 odsto zarade koju ostvaruje samostalni savjetnik u sudu, tj. 80 odsto za mjesto za koje su se stručno osposobljavali. Za period od tri godine pripravničkog rada razlika iznosi oko 4.000 eura po jednom pripravniku.

Mnogi sporovi po ovom osnovu i dalje se vode u skoro svim osnovnim sudovima, a najviše ih je u Podgorici.

S.G., iz Podgorice podnio je ustavnu žalbu protiv presude Višeg suda zbog povrede prava iz odredaba č. l6, 8,17, 19 i 32 Ustava, čl. 6 st.1 i čl. 14 Evropske konvecije za zaštitu ljudskih prava i osnovnih sloboda.

U njegovoj ustavnoj žalbi je navedeno da je stav Višeg suda u presudi nespojiv sa načelom zakonitosti, jer je način na koji je Viši sud tumačio i primijenio mjerodavne odredbe Zakona o zaradama državnih službenika i namještenika i Opšteg kolektivnog ugovora proizvoljan i arbitreran, da stav Višeg suda nije u skladu sa sudskom praksom u dostavljenim odlukama Viših sudova, da je postupanjem Višeg suda u Podgorici podnosilac žalbe doveden u neravnopravan položaj i diskriminisan u odnosu na suprotnu stranu, koja je favorizovana prilikom odlučivnja.

Sudije najviše sudske instance podsjećaju da Viši sud u konkretnom slučaju zaključuje da se visina zarade pripravnika utvrđuje u odnosu na odgovarajuću grupu poslova iz čl. 14 odnosno čl. 15 tog ugovora, shodno čemu diplomirani pravnik sa završenim fakultetskim obrazovanjem spada u grupu poslova sa koeficijentom 3,30, a ne prema radnom mjestu za čije se samostalno obavljanje pripravnik osposobljava, zbog čega je u konačnom preinačio prvostepenu presudu i tužbeni zahtjev tužioca odbio kao neosnovan.

(Dan)