“Srpski telegraf”: Brano i Daka upravljali FK “Sutjeskom”, unosni poslovi od prodaje fudbalera!

Gdje god se okreću milioni tu Brano ima neki interes, pravilo je koje decenijama važi u Crnoj Gori, ali i van granica te zemlje. Da je to istina, potvrđuju i navodi iz dosijea balkanskog dona Brana Mićunovića, koji su godinama sklapali operativci crnogorske službe, a ekskluzivno ga objavljuje Srpski telegraf.

Brano je najdirektnije bio umiješan u fudbal preko FK Sutjeska. On je, naime, zajedno sa Miodragom Davidovićem Dakom godinama upravljao nikšićkim klubom. Jedno vrijeme, direktor kluba bio je njegov rođeni brat Božo, inače penzionisani oficir JNA. Kako stoji u izvještaju, štićenik balkanskog dona bio je poznati fudbaler Mirko Vučinić, koji je ponikao upravo u Sutjesci:

– Raspoloživa saznanja ukazuju da je Mićunović u prethodnom periodu u više navrata posredovao prilikom realizacije transfera crnogorskih fudbalera. Imenovani je zaradio višemilionske iznose od prodaje fudbalera, a kao jedan od najvećih aranžmana ističe se transfer njegovog štićenika, kasnije prvotimca italijanskog FK Roma Mirka Vučinića, koji je 2001. iz FK Sutjeska prešao u FK Leće.

Izbor selektora

Opširno se piše i o saradnji Mićunovića sa Dejanom Savićevićem.

– I pored toga što je do sada više puta javno negirao umiješanost u organizovanje fudbalskih transfera Mićunovićev prisan odnos sa pojedinim vodećim fudbalskim funkcionerima ukazuje da je aktivno uticao na fudbalske prilike u Srbiji i Crnoj Gori. U tom kontekstu, značajan je podatak o njegovim kontaktima s predsjednikom Fudbalskog saveza Crne Gore Dejanom Savićevićem, s kojim se dogovarao oko angažovanja Svetozara Šapurića, u to vrijeme trenera FK Apolon sa Kipra, za selektora crnogorske fudbalske reprezentacije. Inače, interesantan je podatak o Mićunovićevoj bliskoj vezi sa Šapurićem, s kojim je početkom juna 2008. nastojao da postigne dogovor o realizaciji profitabilnog posla u vezi sa angažmanom perspektivnog fudbalera Darka Karadžića iz Nikšića – navodi se u dokumentu crnogorske službe, u kojem još stoji:

– S tim u vezi, raspolaže se saznanjima da je Mićunović planirao da otkupi Karadžićev fudbalski ugovor za 60.000-70.000 evra da bi ubuduće, zajedno sa Šapurićem, uticao na tok njegove fudbalske karijere.

Milioni od prodaje igrača, najviše zaradio na svom štićeniku Mirku Vučiniću

Crnogorski operativci u izvještaju pominju i priču koja se svojevremeno širila u, kako navode, srpskim fudbalskim krugovima o neredima na utakmici reprezentacije Srbije u Đenovi 2010. Iako ističu da nema neposrednih dokaza o Mićunovićevoj umiješanosti u taj incident, pozivaju se na dobro upućene izvore iz Srbije.

– Izvori tvrde da je Brano Mićunović, zajedno sa Ratkom Butorovićem i još jednim saradnikom, čiji identitet nije poznat, bio jedan od organizatora nereda u italijanskom gradu Đenovi, tokom održavanja međunarodne fudbalske utakmice između reprezentacija Srbije i Italije, na taj način što je pružao logističku podršku Dejanu Stojanoviću zvanom Keka, koji je označen kao glavni finansijer pomenutih aktivnosti, navodno, realizovanih u namjeri da se diskredituje tadašnji predsjednik FS Srbije Tomislav Karadžić – piše u dokumentu crnogorske službe.

Postavio svog čovjeka na čelo FS Beograda

U izvještaju se navodi i da je u nekoliko navrata Mićunović kadrirao po različitim sportskim savezima i organizacijama u Srbiji.

– Raspoloživa saznanja ukazuju da je Mićunović izvršio uticaj na dešavanja u srpskom fudbalu, odnosno na ishod izbora za rukovodeće funkcije u FS Srbije, a svog čovjeka postavio je i na mesto predsjednika FS Beograda, što mu je iz određenih razloga bilo posebno važno, pa je preko odanih ljudi aktivno radio da za taj izbor dobije podršku beogradskih klubova – stoji u dokumentu.

Ne navodi se, međutim, na koji se period ovo odnosi. Iz konteksta se ipak može zaključiti da se radi o vremenu između 2000. i 2010.

Privođenje 50 ljudi

Ovaj list podsjeća, posleij nekoliko nemilih scena na ulicama Đenove, srpski navijači su oko 19 časova napali autobus koji je prevozio reprezentativce ka stadionu, upali u njega i pokušali direktan napad na golmana Vladimira Stojkovića, koji su osujetili ostali članovi državnog tima. Po dolasku na stadion divljanje se nastavilo, a huliganima je dosta pomogla veoma mlaka kontrola italijanske policije i redara.

Nikad nije osuđen za neko teže djelo

Sve što Srpski telegraf objavljuje u ovom serijalu nalazi se u izvještaju crnogorske službe. Ono što se u njemu navodi na nivou je operativnih saznanja. Mićunović, međutim, nikada nije pravosnažno osuđen u Crnoj Gori za neko teže krivično djelo.

Nije se to desilo čak ni kada je optužen da je pred većim brojem svjedoka ispred Kliničkog centra u Podgorici 2000. hicima iz pištolja usmrtio Radovana Kovačevića, koji je prethodno ranjen i dovezen u Podgoricu da mu se ukaže pomoć. Njemu je suđeno pod optužbom da je počinio ubistvo, ali je pravosnažno oslobođen uslijed nedostatka dokaza.

Među gotovo 2.000 srpskih navijača izdvojila se grupa koja je od samog početka imala jasan cilj da pokuša prekid utakmice. Oni su pirotehnikom zasuli teren, pokušali da preskoče žicu i probiju ogradu. Zbog toga je početak meča odložen za više od pola sata. Kada je utakmica konačno počela, u teren su uletele nove baklje, poslije čega su škotski sudija i delegat iz Gruzije prekinuli meč. Neredi su nastavljeni i posle utakmice, uključujući i sukob karabinjera sa huliganima na autobuskom parkingu tokom noći. Privedeno je ukupno 50 osoba.

(Srpski telegraf)