NEPRIJATELJSKA POLITIKA BRITANSKIH (ENGLESKIH) VLASTI PREMA SRBIMA

Piše: Milan Gajović, diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom i diplomirani ekonomista iz Podgorice

 

„…za razumIJevanje sadašnjosti valja pratiti međunarodne odnose „u dužem periodu““ (Ejza Brigs (Asa Briggs), 1921-2016, britanski istoričar, NIN, 10.01.2008.)

„Nema vječnih prijatelja, ni vječnih neprijatelja. Vječni su samo naši interesi. (Vinston Čerčil (Winston Churchill),1874-1965, britanski premijer, političar, novinar i pisac)

„Čerčil je postao veliki samo zato što je umio da za život jednog Engleza žrtvuje čitave narode, što je inače crvena nit britanske spoljne politike.“ (Lidl Hart ( Basil Liddell Hart), 1895-1970, britanski vojni istoričar)

Zainteresovanost britanskih (engleskih) vlasti i javnih ličnosti za Srbe i Srbiju počinje uoči srpskog nacionalnog buđenja, tj. u doba Prvog i Drugog srpskog ustanka. Tada izražavaju gotovo jednodušan stav protiv obnove srpske državnosti. Oslobođenje od turskog ropstva smatrali su opasnošću po svoje interese, jer bi se time pojačali uticaj Rusije na Balkanu i širenje slovenofilskih ideja.
Veselin Kostić ((1931-2016, lingvista i istoričar srpsko-engleskih odnosa), u svojoj knjizi „Britanija i Srbija: kontakti, veze i odnosi 1700-1860“, citira riječi Stratforda Kaninga (Stratford Canning, 1786-1880), političara, diplomate, dugogodišnjeg britanskog ambasadora u Istambulu i kreatora britanske politike prema Osmanskom carstvu:
„Čast Engleske nalaže da koristimo naše oružje i trošimo naše blago kako bismo sprečili da se tursko carstvo raspadne.“
Interesovanje britanskih vlasti za Srbiju se pojačava nakon stvaranja Kneževine Srbije, jer su smatrali da „Srbija nezavisna od Turske je Srbija zavisna od neke druge sile (čitaj: Rusije)“

Karakterističan je, i u to doba i kasnije, negativan odnos prema pravoslavlju. Jedan britanski putopisac – špijun je pisao da Turci treba da iskorijene pravoslavnu vjeru:
„…Trebalo je da (osmanski osvajači – M-G.) iskorijene pravoslavnu vjeru…, ili pak da njene sveštenike učine zavisnim od vlade u pogledu zlata…“
Predsjednik britanske Vlade, Bendžamin Dizraeli (Benjamin Disraeli, 1804-1881) je, 1876. godine, optužio Srbiju za kršenje osnovnih normi civilizovanog svijeta. Prema NIN-u, od 10.januara 2008.godine, (Oslobodilački – M.G.) rat koji su Srbi poveli protiv Turske bio je „sramotan i nemoralan rat…“, kojim je „povređeno ne samo načelo međunarodnog prava, i ne samo svako načelo javnog morala, nego i svako načelo časti“!
Borbu za oslobođenje srpskog naroda nazvao je „srpskom zavjerom potpomognutom i ruskim novcem i ruskim vojnicima“! A u jesen 1877.godine, predlagao je Austro – Ugarskoj da okupira Srbiju!

Na Berlinskom kongresu, 1878. godine, britanska delegacija je spriječila proširenje Srbije prema jugu. Postoje svjedočenja, da su se članovi te delegacije „ponašali kao da su u otvorenom ratu s njom (Srbijom – M.G.)“. Ta delegacija je doprinijela i da se BiH, na tom Kongresu, praktično pokloni Austro – Ugarskoj.
Istoričar i akademik Dragoljub Živojinović (1934-2016) je kazao, 2012.godine:
„Englezi su sve drugo bili samo ne prijatelji Srbije. Dakle, nikada prijatelji. Srbe organski ne vole O nama su te, 1914, pisali najgore, govorili najružnije…U našoj najtragičnijoj situaciji vodili su hajku protiv Srbije, otvoreno su je…ucenjivali i optuživali za početak Prvog svetskog rata…“
Velika Britanija je još uoči Drugog svjetskog rata imala plan (kon)fedealizacije Kraljevine Jugoslavije na sedam sastavnih jedinica: Slovenije, Hrvatske, BiH, Vojvodine, Srbije, Makedonije i Crne Gore. Plan je realizovan Ustavom SFRJ, iz 1974. godine, što je dovelo do nestanka te države, na štetu srpskoga naroda.

Puč od 27. marta 1941.godine su organizovale, finansirale, ohrabrivale (i potkupljivanjem srpskih državnika, političara i javnih ličnosti), i sprovele vlasti, diplomatija i tajne službe Velike Britanije. Srbi tada nijesu „pronašli svoju dušu“ (Čerčil), već su, uz izostanak britanske pomoći, prepušteni njemačkoj agresiji, a srpski narod na teritoriji tzv. NDH je izložen genocidu. Podsjećam na izjavu izraelskog predsjednika Ruvena Rivlina, datu tokom posjete Hrvatskoj, 2018.godine, da je Jasenovac „Aušvic Balkana“.
Time je, kao i preko britanskih vladinih, diplomatskih i masonskih kanala omogućeno da njihov agent Josip Broz, zvani Tito, odigra odlučujuću ulogu u kreiranju socijalističke (antisrpske) Jugoslavije. Naravno, ključni problem je bio što je jugoslovenski kolorit rezultat srpske naive.

Dnevni list „Večernje novosti“, od 12.maja 2019.godine, objavile su tekst Ivana Miladinovića, pod naslovom „Titu je životna vodilja bila masonerija“. Navodi u tekstu se poklapaju sa ukazanjima naših Svetih Mati i Svetih Otaca (Svete Petke, Svetog Save, Svetog Sergija Radonješkog, Svetog Vasilija Ostroškog Čudotvorca Milostivog, Svetog Petra Cetinjskog, Svete Matrone (Matronuške) Moskovske Svemoćne i Svetog patrijarha Pavla) mojoj supruzi Dragici, a koja smo godinama prenosili ruskim ambasadama, Srpskoj pravoslavnoj crkvi (SPC) i na brojne druge adrese.

Naime, Tito je, između ostalog, bio i britanski agent i pripadnik londonske masonske lože.
Odnos britanskih vlasti prema Srbima i svom „izabraniku“ Titu, odslikava sledeća anegdota:
„Izaslanik britanske vlade pri Vrhovnom štabu partizanske vojske Ficroj Maklin (Fitzroy MacLean, 1911-1996) upozorio je premijera Čerčila da, puna podrška Josipu Brozu Titu i partizanima, Jugoslaviju gura u komunizam. Čerčil je na to upitao:
-Hoćeš li ti živjeti u toj Jugoslaviji poslije rata?
– Ne.
– Neću ni ja. Pa, zar nije bolje, onda, da ih pustimo da naprave vladu kakvu oni hoće!“

„Savezničko“ vazduhoplovstvo, pod britanskom komandom je, u periodu od 20. oktobra 1943. do 18. septembra 1944.godine, na predlog srpskih i crnogorskih komunističkih (političkih i vojnih) rukovodilaca, Vrhovnog štaba partizanskih jedinica i „druga Tita – najvećeg sina naših naroda i narodnosti“ bombardovalo više gradova u Srbiji i Crnoj Gori. Namjerno gađajući civilne objekte, uzrokovali su smrtno stradanje više hiljada srpskih civila. Niš je bombardovan čak 15 šuta, a Podgorica 4 puta! Posebno je karakteristično bombardovanje Beograda, 16.i 17. aprila 1944.godine, na Vaskrs. Na „savezničkim“ bombama je pisalo „Srećan Uskrs“! Gubici njemačkog okupatora prilikom bombardovanja srpskih i crnogorskih gradova bili su zanemarljivi.

U vezi NATO agresije na SRJ, 1999.godine, britanski parlament je, 2000.godine, konstatovao da „bombardovanje Jugoslavije“ nije bilo u skladu sa međunarodnim pravom, ali da je bilo opravdano iz „moralnih razloga“! Logički zaključujemo, da su britanske vlasti iznad međunarodnog prava i da je ono za njih nemoralno?!
Britanske vlasti, tajne službe i njihov novac igrale su presudnu ulogu i u puču, od 5.oktobra 2000.godine, i dovođenju na vlast marionetske vlasti, sa pogubnim posledicama po Srbiju. Primijenjen je princip kralja Filipa Drugog Makedonskog da „magarac natovaren blagom zauzeće svaku tvrđavu“!
Šta Srbi i srpske zemlje danas mogu očekivati od vlasti Velike Britanije?

Plan Velike Britanije je pretvaranje BiH u islamsku unitarnu državu. Ulaganjem veta u Savjetu bezbjednosti UN, 8. jula 2015.godine, Ruska Federacija je onemogućila usvajanje antisrpske, britanske Rezolucije o „genocidu“ u Srebrenici. Rezoluciju su podržale SAD i članice Evropske unije (EU). U njenom tekstu je, između ostalog, navedeno da „Savjet bezbjednosti… najoštrije osuđuje zločin genocida u Srebrenici…(i) osuđuje poricanje ovog genocida…“
Dana 4. februara 2022.godine, britanski javni servis BBC objavio je tekst u kome je zločin u Srebrenici upoređen sa Holokaustom, a Republika Srpska sa „Trećim rajhom“?!
Stjuart Pič (Stuart William Peach, 1956), specijalni britanski izaslanik za „zapadni Balkan“, je kazao da „Velika Britanija podržava evroatlantski (EU i NATO – M.G.) put regiona…“ A on je bio i šef Vojnog komiteta, najvišeg vojnog organa NATO-a. Članovi Vojnog komiteta (eng. Military Committee) su zastupnici načelnika generalštabova zemalja članica.

Britanska kraljevska porodica, pojedini britanski državnici i britanske tajne službe su ključni sponzori mafijaškog režima Mila Đukanovića i uzimaju znatan dio balkanskog prljavog, narkomafijaškog novca!

Časopis „Pečat“ je, u broju 513/2018, objavio tekst „Britanija je otadžbina nacizma“. U tekstu se navode precizni podaci da su Englezi tvorci i nosioci ideje o „božjoj izabranosti“ i vlasti „nordijske rase“ koja treba da vlada svijetom. NJihovi „teoretičari“, sve „stoprocentni britanski džentlmeni“, su pripadnicima crne rase „dodjeljivali“ atribute prelaznog oblika između majmuna i čovjeka! Frensis Galton (nećak Čarlsa Darvina) je utemeljivač eugenike – „nauke“ o ljudskoj selekciji (eliminacijom fizički i mentalno zaostalih osoba) radi odgajanja idealne (nordijske – germanske) rase.
Britanske vlasti i vojska, izvršile su najveći genocid u ljudskoj istoriji. U svojoj kolonizatorskoj misiji, uzrokovale su smrt između 15 i 20 miliona sjevernoameričkih Indijanaca, Aboridžina u Australiji, pripadnika naroda Zulu i drugih naroda u južnoj i istočnoj Africi, te drugdje širom planete.
Jednom riječju, za Srbe je najbolje da Englezi budu što dalje od ovih prostora!