Kriterijumi „nacionalne bezbjednosti“ i „mjera tajnog nadzora“ i dalje su u rukama DPS kadrova
Piše: Protojerej stavrofor Jovan Plamenac
„Nacionalna bezbjednost“ i „mjere tajnog nadzora“ u Crnoj Gori su zamagljeni pojmovi. Možda i drugdje, ali u Crnoj Gori svakako.
Iz onoga što se vidi u javnosti, čudni su kriterijumi utvrđivanja ko ugrožava crnogorsku nacinalnu bezbjednost i koga treba staviti pod mjere tajnog nadzora. Kao što su čudni i kriterijumi odobravanja privremenog boravka u Crnoj Gori i dodjele crnogorskog državljanstva.
Srpskim intelektualcima književniku Matiji Bećkoviću, profesoru Dejanu Miroviću i istoričarima Čedomiru Antiću i Aleksandru Rakoviću 2018. godine nije dopušteno da uđu u Crnu Goru.
U julu 2020. godine beranskom parohu Stefanu Milanoviću, svešteniku Eparhije budimljansko-nikšićke uskraćen je boravak u Crnoj Gori. Nešto ranije, početkom marta iste godine, na podgoričkom aerodromu nije dopušteno da uđe u Crnu Goru ostroškom monahu Stanku Pešutu, zbog neregulisanog boravka. Šestorici sveštenika Eparhije mileševske u Pljevljima 2014. godine policija nije odobrila dozvolu za privremeni boravak…
Već ubrzo nakon odvajanja Crne Gore od Srbije brutalno pokradenim referendumom, režim Mila Đukanovića problematizovao je boravak u Crnoj Gori sveštenika Srpske pravoslavne crkve koji nijesu imali crnogorsko državljanstvo. Molbe sveštenika i monaha SPC za privremeni boravak u Crnoj Gori, i žalbe na odbijanje tih zahtjeva, mjesecima, katkad i godinama, uz izmišljanje raznih razloga i izgovora, stavljane su na „režim čekanja“. Tako je u Crnoj Gori 2011. godine bilo 86 sveštenika i monaha Srpske pravoslavne crkve kojima nije bio odobren boravak u ovoj državi.
Najpoznatiji pravni spor sa Državom koji je, zahtijevajući status privremenog boravka u Crnoj Gori po zakonom jasno definisanom osnovu spajanja porodice, bio je onaj koji je, počev od 2012. godine, vodio podgorički paroh protojerej-stavrofor Velibor DŽomić. MUP je donosio rješenja da on nelegalno boravi u Crnoj Gori, a Upravni sud je ta rješenja obarao. U februaru 2015. godine MUP mu je naložio da napusti Crnu Goru, na osnovu mišljenja ANB da predstavlja opasnost po nacionalnu bezbjednost. Nekoliko dana nakon što je on izašao iz Crne Gore, Upravni sud je poništio odluku MUP-a i dozvolio mu je privremeni boravak do okončanja postupka o njegovom statusu. Ipak, i pored presude Upravnog suda, 16. februara je vraćen sa graničnog prelaza Vraćenovići, „po usmenoj naredbi nadređenih“.
Nakon pet godina, i sedam presuda Upravnog suda u njegovu korist, protojerej-stavrofor Velibor DŽomić dobio je dozvolu za privremeni boravak u Crnoj Gori, po osnovu spajanja porodice.
U isto vrijeme nikakav problem da uđu u Crnu Goru, i da se u njoj baškare, nijesu imali vođe kosovske zločinačke UČK Tači, Haradinaj, Veselji, Čeku te narko bos Naser Keljmendi. Keljmendi je prilikom sudskog procesa koji se protiv njega 2013. godine pokrenut u Sarajevu a vođen u Prištini, kada je bio optužen za ubistvo i trgovinu narkoticima, kao jemstvo za ukidanje pritvora ponudio svoje nekretnine u Crnoj Gori čija je vrijednost procijenjena na više miliona evra, jedinu svoju imovinu koja, i pored zahtjeva Tužilaštva BiH i Stejt departmenta, nije bila blokirana.
Bio je ovo prepoznatljivi rukopis režima Mila Đukanovića.
Na izborima 30. avgusta 2020. godine Demokratska partija socijalista Mila Đukanovića je poražena. Ali…
Kriminalci iz Srbije Veljko Belivuk i Marko Miljković boravili su u Crnoj Gori u januaru 2021. godine, iako im je prethodno zabranjen ulazak u zemlju zbog ugrožavanja nacionalne bezbjednosti. Specijalno državno tužilaštvo u međuvremenu je formiralo predmet u kojem njih dvojicu sumnjiči da su u oktobru 2020. godine ušli nelegalno u Crnu Goru i kod Danilovrada ubili dvoje ljudi.
Stupanjem na dužnost ministra unutrašnjih poslova Sergeja Sekulovića i novog rukovodstva Uprave policije, na osnovu Zakona o unutrašnjim poslovima od 3. jula 2021. godine, početkom novembra iste godine ukinuta je zabrana ulaska u Crnu Goru za 18 stranaca kojima je ta mjera bila izrečena iako za to nijesu postojali zakonski razlozi. Među njima su bili sin predsjednika Srbije Aleksandra Vučića Danilo, političari Vladimir Đukanović i Milica Đurđević, predsjednik FK Crvena zvezda Zvezdan Terzić, bivši fudbaler Dušan Savić, pjevač Vlado Georgijev…
Nakon smjene vlasti u Crnoj Gori, od novog direktora Agencije za nacionalnu bezbjednost Dejana Vukšića profesor Dejan Mirović je zatražio da objelodani dokument na osnovu kojeg mu je MUP 2028. godine zabranio da uđe u državu u kojoj je rođen i odrastao. Kako ovaj to nije učinio, protiv njega je 22. avgusta 2022. godine podnio krivičnu prijavu. I Upravni sud i Zaštitnik ljudskih prava i sloboda (Ombudsman) naložili su Vukšiću da objavi dokument iz vremena vladavine režima Mila Đukanovića na osnovu kojeg je profesoru Miroviću 2018. godine zabranjen ulazak u Crnu Goru, ali on to nikada nije učinio.
U oktobru 2022. godine bivšem rukometašu Vladimiru Mandiću nije dopuštemo da uđe u Crnu Goru iz razloga „nacionalne bezbjednosti“. Ubrzo potom, iz istog razloga, sa tivatskog aerodroma vraćen je za Beograd Bratislav Stojiljković, vlasnik TV „Adrija“ i igumanu manastira Dajbabe Danilu Išmatovu zabranjeno je da se vrati u Crnu Goru. Crnogorski mediji objavili su da je protojereju-stavroforu Veliboru DŽomiću ponovo zabranjen ulazak u Crnu Goru, kada i dajbabskom igumanu Danilu, ali je nešto kasnije MUP to demantovao.
Milani Babić, profesoru srpskog jezika i diplomiranom teologu, književniku i novinaru iz Trebinja, autoru knjige „Srpsko pitanje na prelomu epoha“, 29. aprila 2023. godine na graničnom prelazu Ilino Brdo nije dopušteno da uđe u Crnu Goru. Razlog, naravno, „nacionalna bezbjednost“. Zabrana joj je stavljena na godinu dana, počev od 29. septembra 2022. godine.
U vrijeme zabrane, ne znavši za nju, Milana Babić je 13. novembra 2022. u Podgorici, u sklopu manifestacije „Dani Matice srpske – društva članova u Crnoj Gori“, otvorila izložbu „Rusko-srpski odnosi u doba Petra Velikog“. Službenici na graničnom prelazu su se našli u čudu kada su to vidjeli i nijesu imali objašnjenje.
Na ovu zabranu ona je 5. maja podnije žalbu koja je, kao neosnovana, odbijena rješenjem od 30. maja koje je potpisao ministar unutrašnjih poslova Filip Adžić.
Milani Babić zabrana ulaska u Crnu Goru produžena je 28. septembra 2023, opet na godinu dana. Dakle, ta zabrana i sada je na snazi.
Uoči parlamentarnih izbora 2020. godine, na medijskoj sceni Crne Gore misteriozno se pojavio portal Udar.me. Na njemu je za kratko vrijeme, pompezno, kao „megaekskluzivno“, oklevetano oko 235 ljudi: političara, novinara, sveštenika, vojnih lica…, sve javnih protivnika režima Mila Đukanovića, da su saradnici srbijanske bezbjednosne agencije BIA. U sudskom procesu protiv Države tim povodom, njih dvanaestoricu zastupa podgorički advokat Nikola Angelovski. On je Agenciji za nacionalnu bezbjednost poslao upit da li su od njene strane preduzimane mjere prikupljanja podataka za svakog od njih pojedinačno, da li Agencija vodi evidenciju njihovih ličnih podataka i da im se, ukoliko postoje, dokumenta o prikupljenim podacima stave na uvid.
U odgovru koji je potpisao direktor ANB Boris Milić piše:
„…obavještavamo Vas da Agencija za nacionalnu bezbjednost nije preduzimala mjere prikupljanja podataka o Vama, niti vodi evidenciju Vaših ličnih podataka, te shodno navedenom, ne postoje dokumenta o prikupljenim podacima koja bi Vam se mogla staviti na uvid“. To piše u odgovoru svima osim episkopu budimljansko-nikšićkom Metodiju i barskom parohu protojereju Jovanu Plamencu. U odgovoru njima dvojici piše: „U postupku po navedenom zahtjevu utvrđeno je da bi udovoljavanje istom moglo otežati ili onemogućiti izvršenje određenih poslova iz nadležnosti Agencije te, u skladu sa članom 18 stav 3 Zakona o Agenciji za nacionalnu bezbjednost („Službeni list“, br. 28/05 i 86/09 i „Službeni list Crne Gore“, br. 73/10, 20/11 i 08/15), Agencija nije dužna da postupi u skladu sa stavom 2 navedenog člana“.
Iz ovog odgovora proizilazi zaključak da su vladika Metodije i sveštenik Jovan Plamenac, kojima je Udar imputirao aktivnu saradnju sa BIA, i dalje pod tajnim nadzorom ANB.
Očito, Demokratska partija socijalista, koja je sa partijama prirepcima tri decenije gušila veliki dio crnogorskog naroda koji joj nije bio podatan, iako poražena na izborima 2010. godine, nije razvlašćena, ni u izvršnoj ni u sudskoj vlasti, samim tim ni u „tajnoj“ ni u „javnoj“ policiji. Kriterijumi „nacionalne bezbjednosti“ i „mjera tajnog nadzora“ i dalje su u rukama njenih kadrova.
(in4s.net)