„Za pet godina ‘mira’ uništeno više crkava nego za 500 godina turskog ropstva“

Za pet godina međunarodnog mira uništeno je više crkava nego za pet stotina godina turskog ropstva, da bi taj proces dostigao svoju kulminaciju u tri dana 17-19. marta, zapisano je u vanrednom broju lista „Sveti knez Lazar“, koji je izdavala Eparhija Raško-prizrenska.

Monaštvo i sveštenstvo Srpske pravoslavne crkve iz ove eparhije je od 1999. i dolaska KFOR često bilo i prvi i jedini izvor validnih informacija sa Kosova i Metohije.

Njihova potresna svjedočanstva iz marta 2004. zastrašujuće podsjećaju na zapise srednjovjekovnih srpskih monaha u vremenu osmanske najezde, „kada su živi zavidjeli mrtvima“, podsjećaju „Novosti“.

Na početku 21. vijeka zlo je došlo sa druge strane, sa, bar nominalno, hrišćanskog Zapada, i podsjetilo prvoslavni svijet na najsramniji događaj u istoriji Evrope, koji ju je tragično podijelio.

– Razmjere ovog uništavanja mogu se porediti samo sa razaranjima koje su pretrpjeli Pravoslavni u periodima Krstaških ratova, i to prije svega u Četvrtom krstaškom ratu, kada je 1204. godine i Carigrad bio zauzet od strane Latina. Zato i nije daleko od istine upoređenje tromjesečnog bombardovanja od strane snaga Zapadne Alijanse sa novim krstaškim pohodom Zapada na Istok. Organizatori i inspiratori tih zločina i tada i danas dolaze sa istih prostora – iz Zapadne Evrope, razlika je samo u izvršiocima… Metod se, dakle, promijenio, a cilj je ostao isti – danas se uz svo međusobno uvažavanje, poštovanje, ljubav, borbu za ljudska i vjerska prava i demokratiju, paralelno odvija najstrašniji genocid i etnocid, žrtvi se upućuju riječi utjehe i sažaljenja, a dželat se obasipa nagradama i pohvalama. Nažalost, to je Evropa 20. i 21. vijeka. Što prije toga budemo postali svejsni, utoliko bolje po nas – objavila je Eparhija Raško-prizrenska poslije paklenih dana marta 2004. godine.

Ona je činjenicama dokazala da se talas etničkog čišćenja započet 17. marta nikako ne može okarakterisati kao “međuetnički konflikt između Srba i Albanaca”, kako je ga većina zapadnih medija prikazivala.

– Tu nije riječ ni o nedjelima male grupe ekstremista koji su i do sada uništavali naše hramove (115 na broju prije 17. marta) i ubijali naš narod. Ovdje su u pitanju desetine hiljada (oko 60.000) Albanaca, koji su, predvođeni bivšim veteranima OVK, pustošili Kosovom i Metohijom sve što nosi znak krsta, srpstva i civilizacije. To nisu bili demonstranti, jer su mnogi, po svjedočanstvu KFOR-a, bili naoružani automatskim oružjem, granatama, tromblonima i Molotovljevim koktelima. Treba reći da mete napada nisu bili samo Srbi, naše svetinje i kuće, već i vojnici KFOR-a i policajci UNMIK-a, koji su tu i tamo pokušavali da zaštite srpske enklave. Prema podacima UNMIK- a povređeno je 117 UNMIK policajaca, 63 vojnika KFOR-a, spaljeno je ili oštećeno preko 150 vozila UN i policije. Prema još javno nepotvrđenim izveštajima, pored povređenih, ima i poginulih pripadnika međunarodnih snaga, među kojima su i dvojica policajaca ubijenih neposredno nakon martovskih događaja u albanski čistom delu Kosova – izvjestila je Eparhije Raško-prizrenska.

O tome su svjedočili i vojnici iz češke jedinice KFOR, koji su se pred albanskom naoružanom ruljom zabrikadirali u Crkvi svetog Andreja u Podujevu, koja je uništena 18. marta. Njen istočni dio, zvonik i zid oko crkve su razoreni eksplozivom. Češki oficir je duboko šokiran za „Praške novosti” potvrdio da su njegovi vojnici „morali da napuste hram, koji je uništen zajedno sa grobljem“ i da su Albanci „iskopavali posmrtne ostatke Srba sa groblja i razbacivali kosti svuda unaokolo“.

Monasi Eparhije su sa terena i izvora međunarodnih snaga sakupljali informacije i slali ih u Beograd:

„U izvještajima KFOR-a i UNMIK-a o događajima 17. marta u Uroševcu piše „tri ručne granate bačene na crkvu, podmetnut požar prvi put, najmanje 19 vojnika KFOR-a i UNMIK policajaca ranjeni u odbrani crkve, razoreno gradsko groblje“.

Izvještaj vojnika međunarodnih snaga od 18. marta, sa istog prostora, glasi: „1.500 Albanaca uništava sve oko sebe – pali pravoslavnu crkvu u gradu i pet srpskih kuća. Zapaljena crkva u selu Talinovce u 17.49 časova. Crkva svetog Ilije, selo Varoš, crkva uništena sa lokalnim grobljem nakon što su je napustili vojnici KFOR-a. Crkva sv. Petra i Pavla u Talinovcima, zapaljena i uništeno pravoslavno groblje. Crkva Presvete Bogorodice u selu Sovtović, uništena zajedno sa pravoslavnim grobljem“.

Atinski mediji od 20. marta su pisali da su grčki vojnici koji su čuvali tri crkve pored Uroševca ostavljeni bez podrške zaštite pred ogromnom masom naoružanih Albanaca koji su pucali na njih i nekolicinu ih ranili.

U izvještaju Eparhije za Sinod SPC navodi se izjava zvaničnog portparola UN policije Dereka Čepela, koji je među prvima izjavio da nasilje ukazuje na to da su napadi „unapred planirani“.

– To nam je lično potvrdio i g.Holkeri prije neki dan, koji je u početku, kao i mnogi drugi vjerovao, da je riječ o spontanom izlivu nasilja. Jedan nesrećni slučaj davljenja u rijeci troje albanskih dječaka, za koje je već narednog dana UNMIK policija potvrdila da nema nikakvih indikacija da je riječ o etničkom zločinu od strane Srba, albanski mediji su jednoglasno iskoristili ujutro 17. marta kao ratni poklič za početak opšteg pogroma nad Srbima.

Ubrzo je komandant NATO snaga za južnu Evropu, admiral Gregori Džonson, izjavio medijima da „talas nasilja širom Kosova u prethodna dva dana izgleda da je organizovan i orkestriran“. Štaviše, admiral Džonson je za AFP novinsku agenciju izjavio 19. marta da „je govoriti o međuetničkom konfliktu na Kosovu velika i licemerna laž. Ono što se dešava na Kosovu je pogrom nad jednim narodom i njegovom istorijom“.

Za medije na albanskom jeziku admiral je jasno i glasno rekao 20. marta: „Ovo predstavlja etničko čišćenje i ne smije da se nastavi. Borba protiv etničkog čišćenja bila je razlog zbog kojeg smo ovdje i došli“.

Ove riječi uglednog zvaničnika NATO snaga, koje su zasnovane na detaljnim izvještajima sa terena u potpunosti demantuju brojne izveštaje, koji su se, nažalost, na osnovu neistinitih tvrdnji albanskih medija, bez ikakve objektivne provjere, pojavili u brojnim uglednim novinama širom zapadnog demokratskog svijeta.

– Takvo varvarstvo, ne u ratu, već pet godina od završetka rata, pod protektoratom OUN, u prisustvu 18.000 najbolje obučenih i naoružanih vojnika NATO saveza i Amerike, nije zabilježeno u novijoj istoriji svijeta. Dok je g. Tači govorio o demokratiji hiljade Albanaca pripadnika njegove partije pustošilo je srpska sela i crkve ostavljajući grafite sa akronimima njegove partije PDK, terorističke ANA, Kosovskog zaštitnog korpusa i drugih organizacija koje deluju pod firmom OVK. Autobusi sa do zuba naoružanim tzv. ratnim veteranima krenuli su iz Tačijeve rodne Drenice u pravcu Prištine i Mitrovice i sukobili se sa međunarodnim snagama – svjedočili su iz Eparhije Raško-prizrenske.