Veliki srpski sabor

Piše: Sveštenik Miladin Mitrović

Da je Zapad je pokrenuo totalnu hibridnu ofanzivu protiv srpskoga naroda posvjedočila je nedavna, sramna predstva na zasjedanju Generalne skupštine UN kada se tema «Srebrenice» pokušala ponovo ispolitizovati s ciljem međunarodne diskreditacije srpskoga naroda. Iako je podmukli plan zapadnih političkih elita doživjeo potpuni fiasko i nije postigao željeni rezultat, ipak nam je definitivno otkrio činjenicu da je savremeni atak na srpski narod po svojoj prirodi postao apsolutno nepomirljiv i definitivno se vodi u svim sferama života – političkoj, duhovnoj, ideološkoj, informacionoj, ekonomskoj. Ideološka osnova ovog rata je agresivna ideologija neoliberalizma, sekularizma i srbofobije. Krajnji ciljevi zapadne agresije su potpuno slabljenje Srbije – nanošenje strateškog poraza, uništavanje njenog teritorijalnog integriteta «Kosova i Republike Srpske», kao i ukidanje srpskog identiteta, što u dogledno vreme znači uništenje srpskog naroda i srpskog svijeta.

Sa druge strane, svjetski poredak se mjenja ubrzanim tempom. Iscrpljeni unipolarni svijet na čelu sa Amerikom zamenjuje se novim multipolarnim svijetom. Pogađajući čitavo čovječanstvo, ovaj epohalni proces prate neizbježne ekonomske krize, društveni prevrati i ratovi. Uporedo sa stvaranjem najozbiljnijih izazova i pretnji, procesi globalne transformacije koji se danas odvijaju u svijetu, otvaraju srpskom narodu jedinstvene mogućnosti za povratak na put samostalnog razvoja, kao i za kolosalan iskorak u svim sferama života – u demografiji, ekonomiji, nauci, tehnologiji, kulturi.

Da bi odbili navalu i pobjedili u ideološkoj konfrontaciji sa Zapadom, kao i da bi zauzeli svoje dostojno mjesto u novom multipolarnom svijetu, srpskom narodu je prije svega potrebno iskreno jedinstvo i maksimalna konsolidacija društva, zasnovana na ideji narodne sabornosti.

Ideja sabornosti treba da se zasniva na shvatanju da se srpski svijet razlikuje od drugih civilizacija samobitnom mnogovjekovnom istorijom, čija je kultura i nacionalni karakter naroda oblikovan prije svega Pravoslavnom vjerom, koja služenje Bogu i otadžbini stavlja kao svoj glavni prioritet. Stoga sa ponosom treba istaći činjenicu da je Srpski narod  nosilac posebne duhovne i istorijske misije i ima svoj slobodarski razvojni put, drugačiji od razvojnih puteva zapadnih civilizacija koje su utemeljene na principima kolonijalnih osvajanja, pljačke i razaranja.

U kontekstu savremenog naleta zapadnog ultraliberalizma i transhumanizma na tradicionalni identitet i vrijednosne orijentacije savremenog čovjeka, srpski naroda mora da preuzme misiju čuvara tradicionalnih instituta (porodice, religije, morala, klasične kulture), postajući svetionik nade i kovčeg spasenja i za zemlje našega regiona, čiji narodi, nama slični po duhu i mentalnosti, postaju žrtve zapadne propagnde i taoci marionetskih političkih elita. Stoga je ideja sabornosti srpskoga svijeta u svojoj suštini apsolutno miroljubivoga karaktera, utemeljana na principima uzajamnog poštovanja prema drugim nacijama i religioznoj pripadnosti.

Kolektivni Zapad može nanijeti srpskom narodu strateški poraz samo tako što će ga uništiti iznutra, cjepanjem našeg društva i stavljanjem akcenta na unutrašnja previranja i podjele. Prema tome, jedinstvo srpskoga naroda treba da postane glavna nacionalna ideja i cilj strategije nacionalnoga opstanka. To je nedostižno bez ujedinjenja čitavog srpskog društva i maksimalne mobilizacije njegovih snaga. Ideja sabornosti treba  da odredi glavni sadržaj srpskoga svijeta u njegovoj budućnosti, koji treba da bude prisutan u svim sferama javnog i političkog života našega naroda.

Da bi se šravilno odredio ovaj put, srpski narod mora imati jasno isdefinisan  nacionalni pogled, koji će biti formulisan ne na osnovu političkog pragmatizma i avanturizma, već na principima pravoslavne vjere, društvene i filosofske misli, zasnovane na tradicionalnim prenošenim sa generacije na generaciju nacionalnih duhovnih i moralnih ideala.

Borba protiv destruktivnih ideologija, koje nas dijele i nameću nam se s polja,  uz istovremeno usađivanje tradicionalnog sistema vrijednosti treba da utiče na sve aspekte srpskog naroda, a prije svega na nacionalnu politiku, nauku, obrazovanje, vaspitanje, omladinsku politiku, kulturu, umjetnost, medije.

Mora biti ukorjenjena činjenica da se živi organizam srpskog društva ne sastoji od pojedinaca (kako se to postulira u liberalizmu), već da je živa ćelija i jedini zalog opstanka jednoga naroda prije svega porodica. Sabornost srpskoga naroda temelji se  upravo u snažnoj i stabilnoj porodici. Porodica je jedinstven organizam, čiji članovi žive i grade svoje odnose na osnovu zakona iskrenoga poštovanja i uzajamne ljubavi. Upravo se u porodici,  formira i učvršćuje ispravan odnos prema bližnjima, a samim tim i prema narodu, prema otadžbini u cjelini. Živi kontinuitet generacija, počevši od porodice, nalazi svoje produženje u kontinuiranom poštovanju prema precima i državi isključivo u osećanju uključenosti u istoriju.

Porodica je najstabilnija i najkonzervativnija institucija društva, odgovorna za prenošenje sa generacije na generaciju osnovnih ideja civilizacijskog pogleda na svijet, a zatim i nacionalne ideje, kao i tradicionalnih duhovnih i moralnih vrijednosti. Slabljenje i uništenje porodice stvara neposrednu opasnost za postojanje svih drugih tradicionalnih instituta, kao i oblika kolektivnog ljudskog identiteta – biološkog pola, braka kao zajednice muškarca i žene, vjeroispovesti i slobode vjeroispovesti, nacije, države, tradicionalne kulture. Zato i ne čudi što  su danas glavna meta zapadnog globalizma tradicionalna porodica i porodične vrijednosti.

Snažna i velika porodica, njena zaštita i obezbeđenje blagostanja, povećanje nataliteta i borba protiv abortusa treba da budu stavljeni u centar srpske ideje. Zaštita srpske porodice, njenih prava i interesa treba da postane glavni prioritet cjelokupne državne politike. Porodica i obezbeđivanje njenog blagostanja moraju biti prepoznati kao glavni nacionalni razvojni cilj, kao i strateški nacionalni prioritet srpske nacionalne politike u komplikovanim vremenima koja nam dolaze.

(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)