Ustoličenje Mitropolita još jednom potvrdilo: Kada Srbi djeluju odlučno i jedinstveno, Milo i Druga familija sigurno gube!

Milo Đukanović i Druga familija su apsolutni gubitnici nakon uspješno obavljenog ustoličenja Mitropolita Joanikija.

Sav trud koji su nedeljama ulagali kako bi spriječili ustoličenje Mitropolita Joankija u Cetinjskom manastiru, propao je nakon što je premijer Zdravko Krivokapić, uz podršku DF-a i Demokrata naredio početak policijske akcije kako bi se taj svečani čin, u značajno izmijenjenim uslovima, organizovao na način na koji je to bio slučaj vjekovima unazad.

Ustoličenje je potpuno ogolilo ono što su mnogi znali, ali iz nekog razloga 20-ak godina nisu smjeli priznati, da su DPS i Druga familija i njeno najubojitije propagandno „oružje“-Vijesti na istom kolosjeku, odnosno, da predstavljaju dva lica jedne te iste medalje.

Ta dva lica su se stapala u jedno kada god je trebalo raditi nauštrb srpskih nacionalnih interesa, a najveću korist u tim situacijama je izvlačio DPS.

Kada god se DPS nalazio u procjepu, u ostvarivanju svoje antisrpske agende, u pomoć mu je priskakala Druga familija preko svog propagandnog glasila.

Do novog pakta između DPS-a i Druge famiije došlo je uoči ustoličenja Mitropolita Joanikija. Oba interesna centra su vodili, svako na svoj način, brutalnu i do zadnjeg časa istrajnu kampanju da do ustoličenja na Cetinju ne dođe.

DPS-ovi mediji imali su zadatak da podgriju atmosferu do usijanja i okupe što veći broj protestanata, plasirajući teze o velikosrpskoj hegemoniji i okupaciji, dok su Drugofamilijaši preko (ne)zavisnih Vijesti,  NVO organizacija i pojedinih funkcionera URA-e miroljubivo  apelovali i savjetovali Mitropolita Jonaikija da odustane od svog ustoličenja na Cetinju.

Takođe, Druga familija je preko Ministarstva unutrašnjih poslova koje u potpunosti drži pod kontrolom danima plasirala informacije da policija ne može da garantuje bezbjednost Mitropolitu, Patrijarhu i sveštenstvu na Cetinju i obojicu je nagovarala sve do iza ponoći 5. septembra da odustanu od najavljenog okupljanja.

Kada se konačno otrgao iz naručja Vijesti i shvatio da bez srpske pomoći u vidu DF-a i Demokrata, ne može sprovesti ustoličenje, premijer Zdravko Krivokapić je, dobivši podršku od prosrpskog dijela parlamentarne većine, uz pomoć dijela bezbjednosnih službi i Vojske uspio da obezbijedi uslove da se ustoličenje Mitropolita Joanikija obavi u Cetinjskom manastiru.

Tog trenutka je zadat težak udarac DPS-u, Drugofamilijaškim krugovima i njihovim naoružanim plaćenicima koji su bili spremni da Crnu Goru zaviju u crno i sruše ustavni poredak, samo kako bi ponizili SPC, Srbiju i srpski narod u Crnoj Gori.

Brzo su se DPS i Druga familija otrijeznijili od šoka prourokovanog ustoličenjem, pa su preko svojih medija, debelo plaćenih analitičara i NVO aktivista krenuli u kontranapad na Patrijarha Porfirija, Aleksandra Vučića, zvanični Beograd.

Umjesto da se bavimo time kako su opozicioni političari predvođeni predsjednikom Milom Đukanovićem, i dijelom bezbjednosnog sektora koji kontroliše Druga familija kreirali i zamalo sproveli do kraja državni udar i time uveli Crnu Goru u građanski rat, zahvaljući medijima koji su skoro svi u potpunom vlasništvu dvije porodice, domaćoj i međunarodnoj javnosti se pokušava predstaviti da je Srbija, odnosno, njen predsjednik Aleksandar Vučić, preko SPC okupirao Crnu Goru.

Dakle, očigledan državni udar DPS-a i dijela Vlade pokušavaju relativizovati i zamijeniti tezom o navodnoj okupaciji od strane srpskog sveta, tj. Srbije koja se maksimalno držala po strani, neželeći da dodatno usložnjava ionako složenu situaciju u Crnoj Gori.

Ustoličenje je još jednom pokazalo koliko je srpsko jedinstvo u Crnoj Gori nužno i koliku ima snagu čim ne mogu da mu se suprostave zajedno Prva i Druga porodica i njihovi puleni i plaćenici. Nadamo se da su pojedine političke grupacije iz parlamentarne većine koje su prethodnih mjeseci podlegle pod uticaj koncerna Vijesti i njihovih ispraznih floskula o građanskom društvu u kojem je identitet nije presudan jasno shvatile poruku naroda ispred Hrama Hristovog Vaskrsenja u Podgorici od 4. septembra. Nadamo se da će iste svojim djelovanjem u narednom periodu doprinijeti da se DPS i Druga familija nikada više ne dignu iz nokdauna u koji su pali 5. septembra i da više neće donositi odluke protivne interesima srpskog naroda u Crnoj Gori, kao što je bio slučaj prethodnih mjeseci (smjena Vladimira Leposavića, glasanje za Rezoluciju o Srebrenici…).

To isto važi i za premijera Zdravka Krivokapića i njegovu Vladu kojoj je ispred podgoričkog hrama poslata jasna poruka da narod neće više tolerisati vođenje antisrpske politike u Crnoj Gori.

Vijesti po prvi put otvoreno napale Zdravka Krivokapića, kako bi zaštitile svoje pozicije u Vladi!

Podržavale su Vijesti premijera Krivokapića dok je redom sklanjao srpske kadrove iz Vlade i svoje najbliže saradnike, i dok je istovremeno u izvršnoj vlasti zapošljavao njihove kadrove. Podsticale su Vijesti premijera da napada Srbiju i Aleksandra Vučića, propagirale usvajanje Rezolucije o Srebrenici… Čim je premijer pokazao stav koji se kosi sa njihovim uvjerenjima, a tiče se ustoličenja na Cetinju, i kada je pokrenuo pitanje odgovornosti ministra unutrašnjih poslova Sergeja Sekulovića zbog dešavanja na Cetinju, indirektno najavljujući njegovu smjenu, Vijesti su se brže-bolje okrenule protiv premijera-eksperta zamjerajući mu približavanje DF-u i pretjereno izlaganju malignom uticaju iz Srbije. Kako bi sačuvale Sekulovića, plasiraju svoju omiljenu tezu da zapadne ambasade ne dozvoljavaju smjenu prvog čovjeka MUP-a.

Isti tezu, koju je tadašnji mandatar i prihvatio zdravo za gotovo, forsirali su tokom formiranja Vlade, kada su tvrdili da ambasade ne dozvoljavaju ulazak DF-a u samu Vladu, što nikada nije ni dokazano. Sa ove vremenske dinstance,  jasno je da su time Vijesti htjele da izbace DF iz igre i otvore prostor za svoje nezavisne eksperte u izvršnoj vlasti. Sada kada jednom od tih eksperata smjena „visi nad glavom“, oni opet izvlače priču o tzv. protivljenju ambasada, kako bi zadržali svoje poluge moći, a sve u strahu od daljeg jačanja srpskog uticaja u Vladi Crne Gore.