U najavi debakl DPS-a širom Crne Gore: Odrekli se imena partije i Mila Đukanovića u nazivu izbornih listi, kriju su iza lažnih koalicija, pokreta i slogana
piše: Vladimir Vukićević, kolumnista BORBE
Lažna stranka Mila Đukanovića, koja je uvijek samo bila produžena politička ruka organizovanog kriminala i mafije, poslije poraza na parlamentarnim izborima 30. avgusta 2020. godine i gubitka vlasti, očigledno se nije snašla u novonastalim okolnostima. To je bilo i za očekivati kada je u pitanju stranka koja se izlegla iz jednopartijskog, komunističkog šinjela, organizovana po autokratskom modelu, a vremenom postala politička posluga mafijaških klanova i tajkuna bliskih porodici Đukanović. Ljudi i stranka koji su decenijama unazad tretirali državu kao ličnog konja i imovinu, a paralelno sa tim uništavali sve institucije, gazeći zakone, demokratska načela i procedure, kršili ljudska prava i slobode, danas predstavljaju političko strašilo sa kojim više niko elementarno politički i ljudski pošten ne želi bilo kakvu saradnju.
Svjesni da im je koalicioni kapacitet ravan nuli, kao da im je i kriminalno nasleđe DPS-a samo balast i teg o vratu, prevaranti iz vrha lažne stranke su se dosjetili da pokušaju po poslednji put prevariti rijetke naivne i lakovjerne građane Crne Gore. Pregledom naziva izbornih listi širom Crne Gore kao i one u Glavnom gradu, može se uočiti ideološko-politički haos koji vlada u nekada svemoćnoj stranci. Na prvom mjestu se mora istaći činjenica da je DPS u svakoj opštini izašao u koaliciji sa svojim satelitskim strankama, inkorporirajući u to društvo i nepostojeće fantomske stranke, tzv. građanske inicijative i ekstremističke “patriotske“ organizacije. Time su željeli da odaju utisak jedinstvenosti na tom polu političke scene, vještački pokušavajući da stvore blokovsku podjelu nalik onoj oko refrenduma 2006. godine, ali i u kasnijim periodu.
Politička prevaziđenost i potrošenost, izgubljenost u vremenu i prostoru, trajna zaglavljenost u ekstremizmu i nerijetko šovinizmu, raspirivanje mržnje i sijanje podjela među građanima, lutanje od “odlazaka u šume“ do glumljenja lažnog evropejstva, doveli su DPS i Đukanovića u bezizlaznu situaciju. Ponašanje Đukanovića poslednjih nedjelja, otvoreno gaženje Ustava i parlamenta, javne prijetnje tužiocima i sudijama koji bi se osmjelili da njegove višedecenijske poslušnike iz vrha policije, pravosuđa i privrede procesuiraju za epsku pljačku građana i države i teška krivična djela, svim iole upućenijim građanima u političke prilike dovoljno govore da i on i njegova lažna stranka sigurno odlaze na političko smetlište gdje im je odavno zasluženo mjesto.
Od lokalnih izbora u svim opštinama 23. oktobra sa pravom se izbori u Podgorici smatraju najvažnijim, koji će najvjerovatnije odrediti i sudbinu DPS-a i Đukanovića i na sledećim predsjedničkim i parlamentarnim izborima. Skrivanje iza lažnog imena “pokreta“, bez DPS-a i bez imena neprikosnovenog šefa Đukanovića u nazivu izborne liste bio je prvi pokazatelj prevarnog plana da se politički strmoglav, istorijski minimum podrške i svakodnevni odliv članstva i simpatizera ka drugim strankama, nekako zaustavi. Ali, ono što se odmah primijetilo nakon predstavljanja DPS liste lažnog pokreta u Podgorici, jeste nazivi i slogan listi u drugim opštinama- Prava stvar. Opet bez imena DPS-a i Đukanovića u nazivu listi, jeftino spakovano u otrovnu oblandu, pa su mnogi cinično kazali da bi za kriminalnu stranku i Đukanovića bio prikladniji slogan- Naša stvar, poput sicilijanskih mafioza i njihove kriminalne organizacije.
Iako je nemali broj građana s pravom razočaran tempom reformi i demontaže DPS sistema pljačke i korupcije u protekle dvije godine, svima je jasno da su predstojeći lokalni izbori samo nastavak borbe sa organizovanim kriminalom i njihovom produženom rukom oličenom u lažnoj stranci Mila Đukanovića i njegovim partijskim poslušnicima. Nije vrijeme za apatiju i bojkot, već se DPS zlu mora zadati još jedan udarac poput onih u Nikšiću, Herceg Novom, Mojkovcu, Beranama, Ulcinju i Cetinju. Uz svu sporost i traljavost na putu demokratizacije Crne Gore, svađe i politička nadgornjavanja, nerijetko iskazane sujete i teške riječi među demokratskim snagama, svi oni zajedno sa građanima moraju pokazati državničku odgovornost zarad ljepše i sigurnije budućnosti Crne Gore i svih njenih građana. Crna Gora mora pokazati 23. oktobra da je definitivno raskrstila sa politikama prošlosti i političkim prirepcima mafije i kriminala, jer joj drugoga puta- nema.