Otac Gojko Perović: Sve 4 pravoslavne eparhije u Crnoj Gori neodvojivi su organizacioni dio jedinstvene SPC!
piše: Otac Gojko Perović, rektor Bogoslovije na Cetinju
Ovih dana, sa odredjenih političkih i medijskih adresa u Crnoj Gori ali i u regionu, vatreno se polemiše o politickom angažmanu Crkve i pojedinih svestenika, o unutrasnjem crkvenom ustrojstvu kao i o poželjnom nacionalnom identitetu svestentva i vjernog naroda u Crnoj Gori. Takva polemika svojim intezitetom i mnostvom adresa koje je proizvode, izaziva smutnju medju vjernicima i poštovaocima Crkve pa osjećam potrebu da naglasim nekoliko važnih istina:
– Jedna od najvažnijih tekovina proslogodišnjih crkvenih litija i njihovog molitvenog a opet gradjanskog i protestnog karaktera jeste izvojevana vrijednost sekularnog društva i države. U tom smislu od SPC u CG ne treba ni tražiti ni očekivati angažman koji bi se bavio partijašenjima, političkim izborima i vodjenjem državnih ili gradskih uprava. Saradnja sa državom da, uplitanje u stranačke ( uključujući i predizborne kampanje ) i poslove političke vlasti – ne.
– Sve 4 pravoslavne eparhije u CG neodvojivi su organozacioni dio jedinstvene SPC, koja – shodno principima pomenutog sekularizma nije, niti može biti institucija niti jedne države ( ni CG ni Srbije ) već duhovna organizacija koja okuplja pravoslavne vjernike bez obzira na njihovu nacionalnu i političku pripadnost
– S tim u vezi, neumjesno je da se političke ili medijske kancelarije u CG i Srbiji bave „poželjnim“ nacionalnim identitetom vjernika SPC, bilo da se radi o projektovanju njihovog „srpstva“ ili „crnogorstva“. Identitet vjernika utvrdjen je i naslijedjen iz predačkog predanja a tiče se kako slobodne volje tako i gradjanskih prava, pa nema potrebe da ga vjernicima iko učitava nekom propagandom.
Ko misli da će na taj način izmanipulisati vjernike zbog ličnih medijskih i političkih projekcija – ili precjenjuje sebe ili potcjenjuje vjernike.
A s obzirom na to da se i mojim imenom i prezimenom manipuliše u pojedinim tekstovima, želim da naglasim, da nemam ama baš nikakve veze sa autorstvom članaka koji govore o Crkvi, u bilo kojim dnevnim novinama ili portalima, osim onih koje potpisujem lično.
Ovde se neko zavarava. Počnimo redom..
Sabor SPC od 26.5.2006. praktično daje odlučenje Mitropoliji crnogorsko-primorskoj.
1. Uspostavlja se Eparskijski savet. U prevodu deluje kao Sinod.
2. Proglašava se Arhiepiskopija cetinjska i titula arhiepiskopa se dodaje uz titulu mitropolita. Ranije nije postojala, ali je nađeno za shodno da bi bila više crnogorskija.
3. Briše se naziv srpski, pa ostaje samo naziv Pravoslavna mitropolija crnogorsko-primorska.
4. Na teritoriji CG se proglašava Petar II Petrović Njegoš za sveca, a prethodno ga Sabor SPC nije kanonizovao.
Drugo pravno zaokruživanje autokefalnosti je najnoviji zakon o slobodi veroispovesti. Njime je predviđeno da Pravoslavna mitropolija crnogorsko-primorska i njene eparhije mogu biti samo u granicama CG. To precizira član 25. Tako da se postavlja pitanje da li smo mi deo SPC. Po navedenom svo više samostalni, nego pripadnici SPC. Sad se već licitira i ko će biti novi mitropolit. Insistira se da to bude vladika Joanikije, vrši se pritisak, i sl. Da li se to zove strah da neko iz SRB ili RS ne bude? Šta i ako bude? Je li to nešto loše? Ako smo ista crkvena organizacija mislim da to ne treba da bude problem. Možda neki i od Srba priželjkuju autokefalnost, ali to očito nemaju petlju da kažu. Sve je ovo tako čudno.
frka pope , stisli te „braća“ srbi???
Stisli i ne pustamo,ovakvih umova je kod nas malo,zato gledamo u oca Gojka kao u svetionik,njemu se vjeruje i za njim ide.