Matija Bećković za BORBU povodom četvrt vijeka od bombardovanja: Jedan čovjek je vladao svijetom ali nije vladao samim sobom!

Najveći živi srpski pjesnik Matija Bećković komentarisao je za BORBU pola vijeka od NATO agresije na saveznu republiku Jugoslaviju.

Podsjećamo, rije 25 godina, na današnji dan, počela je NATO agresija na Saveznu Republiku Jugoslaviju.

„Ono što sam rekao mogu da ponovim sada. Jedan čovjek je vladao svijetom a nije vladao samim sobom. Nije znao ni gdje je Srbija ni ko su Srbi ni šta je Kosovo. Bombardovao je mostove, staračke domove, djecu na nošama, da bi spriječio „humanitarnu katastrofu“. Od Ujedinjenih nacija, Evropske unije i NATO pakta stvorio je novu istinu“, kazao je kratko Bećković za BORBU.

Bez odobrenja Savjeta bezbednosti Ujedinjenih nacija, a po naređenju generalnog sekretara NATO-a Havijera Solane, prvi udari počeli su nešto prije 20 časova. Tokom 78 dana bombardovanja, u kojem je učestvovalo 19 zemalja, stradalo je dvije i po hiljade civila, oko 750 vojnika i policajaca, a ranjeno 12 i po hiljada ljudi. Materijalna šteta procijenjena je na više desetina milijardi dolara. Agresija je okončana 10-og juna usvajanjem Rezolucije 1244 Savjeta bezbjednosti Ujedinjenih nacija, a dan prije, potpisan je Kumanovski sporazum.

SRJ je napadnuta pod izgovorom da je krivac za neuspjeh pregovora u Rambujeu i Parizu o budućem statusu pokrajine Kosovo i Metohija.

Nakon što je odluku o neprihvatanju stranih trupa potvrdila Skupština Srbije, koja je predložila da snage Ujedinjenih nacija nadgledaju mirovno rješenje sukoba na Kosovu, NATO je 24. marta 1999. u 19.45 započeo vazdušne udare krstarećim raketama i avijacijom, na više područja Srbije i Crne Gore.

Devetnaest zemalja Alijanse počelo je bombardovanje sa brodova u Jadranu, iz četiri vazduhoplovne baze u Italiji, podržane strateškim bombarderima koji su poletjeli iz baza u zapadnoj Evropi, a kasnije i iz SAD.

Najprije su gađane kasarne i jedinice protivvazdušne odbrane Vojske SRJ, u Batajnici, Mladenovcu, Prištini i na drugim mjestima.

Gotovo da nema grada u Srbiji koji se tokom 11 nedjelja napada bar nekoliko puta nije našao na meti snaga NATO-a.

U bombardovanju je uništeno i oštećeno 25.000 stambenih objekata, onesposobljeno 470 kilometara puteva i 595 kilometara pruga. Oštećeno je 14 aerodroma, 19 bolnica, 20 domova zdravlja, 18 dečjih vrtića, 69 škola, 176 spomenika kulture i 44 mosta, dok je 38 razoreno.

 

U noći 23. aprila 1999. godine u dva sata i šest minuta nakon ponoći, NATO je u napadu na zgradu RTS-a usmrtio 16 radnika. To je bio prvi slučaj da je jedna medijska kuća proglašena za legitimni vojni cilj.

Tokom bombardovanja izvršeno je 2.300 vazdušnih udara na 995 objekata širom zemlje, a 1.150 borbenih aviona lansiralo je blizu 420.000 projektila ukupne mase 22.000 tona.

NATO je lansirao 1.300 krstarećih raketa, izručio 37.000 „kasetnih bombi“ od kojih je poginulo oko 200 osoba, a ranjeno više stotina i upotrijebio zabranjenu municiju sa osiromašenim uranijumom.

Uništena je trećina elektroenergetskog kapaciteta zemlje, bombardovane su dvije rafinerije – u Pančevu i Novom Sadu, a snage NATO-a su upotrijebile i takozvane grafitne bombe za onesposobljavanje elektroenergetskog sistema.

Posle više diplomatskih pritisaka, bombardovanje je okončano potpisivanjem Vojnotehničkog sporazuma u Kumanovu 9. juna 1999, da bi tri dana potom počelo povlačenje snaga SRJ sa Kosova i Metohije.

Pošto je generalni sekretar NATO-a 10. juna izdao naredbu o prekidu bombardovanja, poslednji projektili su pali na područje sela Kokoleč u 13.30.

Tog dana je Savjet bezbednosti UN usvojio Rezoluciju 1244, a u Pokrajinu je upućeno 37.200 vojnika Kfora iz 36 zemalja, sa zadatkom da čuvaju mir, bezbjednost i povratak više stotina hiljada albanskih izbeglica dok se ne definiše najširi stepen njene autonomije.