Namjera crnogorske vlade sa predlozima amandmana na tekst rezolucije o navodnom genocidu u Srebrenici prilično je providna – zapravo će reći da je zvanična Podgorica nešto pokušala, ali da će ipak glasati za predlog rezolucije.
Ovako profesor Fakulteta političkih nauka u Beogradu, dr Časlav Koprivica komentariše potez crnogorske vlade, koja je podnijela dva amandmana na tekst predložene rezolucije o navodnom genocidu u Srebrenici, o kojoj bi Generalna skupština trebalo da raspravlja tokom maja.
Amandmanima je, podsjećamo, predviđeno individualizovanje krivice za navodni genocid u Srebrenici, ali i insistiranje na striktnom poštovanju Dejtona.
„Ponavljajući da je krivica za zločin genocida individualizovana, te se ne može pripisati bilo kojoj etničkoj, vjerskoj ili drugoj skupini ili zajednici u cjelini“, glasi prvi amandman, dok drugi amandman glasi: „Potvrđujući nepovredivost opšteg okvirnog sporazuma za mir u Bosni i Hercegovini u svim njegovim odredbama“.
Amandmanima, kako je saopšteno iz Vlade Crne Gore, sprječava se svako potencijalno manipulisanje na štetu Srbije i srpskog naroda u smislu bilo kakvih pravnih i političkih reperkusija i onemogućava se narativ, ali i namjera da se jedan narod proglasi genocidnim.
Drugim amandmanom suštinski se dodatno afirmiše postojanje Republike Srpske u sklopu BiH, što je garantovano Dejtonskim sporazumom.
Namjera rezolucije je da žigoše srpski narod
Profesor Koprivica ističe, međutim, da težina Crne Gore u međunarodnim odnosima nije ni blizu takva da bi neko mogao da ozbiljno uzme u obzir njene amandmane na tekst predložene deklaracije o navodnom genocidu u Srebrenici.
A čak i da se oni uzmu u obzir, malo toga bi suštinski promijenilo, jer namjera rezolucije je žigosanje srpskog naroda, navodi Koprivica.
„Druga stvar, kada se žig kolektivne krivice jednom nametne, iz toga mogu da proisteknu razne vrste političkih i istorijskih posledica. To se, dakle, ne radi ni zbog stradalih muslimana u Srebrenici, niti zbog onoga što je bilo u prošlosti, već zbog onoga što dolazi u budućnosti“, objašnjava on.
Crnogorska vlast postavila se prema zapadnim silama tako da nije u poziciji da odlučuje o važnim stvarima i zbog toga je zapravo privid. Ali, poruka je, prema riječima sagovornika Sputnika, da će Crna Gora najvjerovatnije glasati za rezoluciju, koja je, kako kaže, opasna za srpski narod u cjelini, pa i za srpski narod koji živi u Crnoj Gori.
Kao što ni namjera Haškog suda nije bila individualizovanje krivice, već da se kroz suđenja najvišim vojnim i političkim rukovodiocima Srbije i Republike Srpske dovede do zaključka da su Srbi kao kolektiv krivi za ratove u bivšoj Jugoslaviji, tako ni namjera rezolucije nije individualizovanje krivice za zločine počinjene u Srebrenici, dodaje Koprivica.
Protiv amandmana crnogorske vlade oštro su reagovali kako muslimanske vjerske vođe u Crnoj Gori, tako i opozicioni politički prvaci iz grupacija nekada okupljenih oko DPS-a Mila Đukanovića.
Međutim, prema riječima Koprivice, oštra polemika oko predloženih amandmana neće uticati na stabilnost na crnogorskoj političkoj sceni. Radi se, kako kaže, o buri u čaši vode.
„Riječ je o sporu između onih koji bezuslovno slušaju Ameriku, odnosno Zapad, pogotovo u onim stvarima koje su njima konkretno u interesu – dosljedan antisrpski kurs. Riječ je o bivšoj vlasti i muslimanima koji su bili jedna od glavnih poluga Đukanovićevog režima. Sada imamo novu vlast koja pokušava da neke stvari promijeni, ali, u suštini, što se Zapada tiče, čuva se geopolitički status kvo, odnosno ono što je za njih najvažnije – i dalje će u Podgorici imati vladu koja će izvršavati njihove najvažnije naloge“, kaže Koprivica.
A kako se izvršioci naloga privatno osjećaju, da li su zadovoljni i ponosni kao što su bili Milo Đukanović i njegova kamarila, ili će imati osećaj nelagodnosti jer je dobar dio crnogorskih Srba glasao za Spajićevu stranku, stvar je privatnih emocija i nijansi koje nisu politički relevantne, zaključuje Koprivica.