Da se prebrojimo: ZA antisrpsku Rezoluciju o Srebrenici Milatović, DPS, SD, URA i manjine; NSD, DNP, SNP i Ujedinjena PROTIV; Evropa sad ZA, ali uz amandmane; Demokrate ćute!
Pitanje glasanja o Rezoluciji o Srebrenici pokrenulo je talas novih podjela i prestrojavanja, kako u Skupštini Crne Gore, tako i unutar one parlamentarne većine koja je prije skoro četiri godine porazila Demokratsku partiju socijalista.
Kao u „dobra stara vremena“ crnogorska Skupština postaje mjesto uzavrelih emocija i rasprava, jedni nas ubjeđuju da se u Srebrenici dogodio genocid, a drugi zastupaju stav da taj zločin nema obilježja genocida. Samo Demokrate poslovično ćute.
Ono što je pomalo iznenađujuće, pogotovo za glasače koji su mu nekad vjerovali, je to da predsjednik države Jakov Milatović podržava naum Zapadnih sila da kroz Rezoluciju o Srebrenici nametnu Srbima epitet genocidnog naroda. Očito da je predsjedniku više stalo do toga da održi imidž njemačkog poslušnika, nego li do suda građana koji su ga prije nešto više od godinu dana izabrali za naslednika Mila Đukanovića. Svojim „državnim stavom“ o Srebrenici, Milatović obradovao upravo onaj dio javnosti koji je nekadašnjeg lidera DPS-a doživljavao kao gospodara.
Nejasno je zbog čega je Milatović odlučio da se prikloni Demokratskoj partiji socijalista, Socijaldemokratama i manjinama, koje naravno podržavaju Rezoluciju o Srebrenici.
Ekstremistički dio opozicije koju predvodi DPS, a koji još čine SDP i SD, objeručke će dočekati šansu da još jednom daju doprinos žigosanju srpskog naroda. Ovog puta taj doprinos se odnosi na konstantno prozivanje PES-a da se pridruži antisrpskom klubu koji je više od dvije i po decenije toliko zla načinio srpskom narodu, SPC-u i Srbiji.
Takođe, ni o stavu građanskog dijela opozicije o rezoluciji o Srebrenici, tačnije GP URA ne treba imati nikakve dileme. Zdušno će zagovarati tezu o tzv. genocidu o Srebrenici, jer to u njihovom DNK-u. Još dok su pravili početne korake u okviru prvog političkog projekta Druge familije u nezavisnoj Crnoj Gori, Pozitivne Crne Gore, kao glavni uslov za formiranje vlasti u lokalnim samoupravama sa antidepesovskim snagama su isticali priznanje navodnog genocida o Srebrenici. Treba li se prisjećati sage o formiranju vlasti u Nikšiću nakon izbora 2012. godine.
O stavu manjinskih partija o kvalifikaciji zločina o Srebrenici izlišno je trošiti riječi. Da se Bošnjačka stranka pita Skupština Crne Gore bi svakih pola godine usvajala rezolucije o Srebrenici kako bi se Srbi svakog dana budili sa sve jačim osjećajem krivice. U tom perfidnom politiziranju Srebrenice svakako će im u pomoć uskočiti Adrian Vuksanović, alfa i omega HGI-ja. Albanske nacionalne partije imaju jasan stav po ovom pitanju, ali njihovo držanje po ovom pitanju nije ni približno toliko štetočinsko kao „mučeničke“ ekipe koju je oko sebe okupio Ervin Ibrahimović.
Nova srpska demokratija (NSD), Demokratska narodna partija (DNP) i Socijalistička narodna partija (SNP) i ostale manje partije koje za sebe tvrde da su prosrpske ne podržavaju Rezoluciju koja implicira da se u Srebrenici desio genocid i pritom ne dovode u sumnju da se tamo dogodio zločin. Njihovo viđenje kvalifikacije ovog zločina prema poslednjem istraživanju koje je radio PES dijeli 60 odsto stanovništva Crne Gore.
Kada smo kod Pokret Evropa sad (PES) i njihovog stava o rezuluciji, situacija je prilično komplokovana. Lider, odnosno premijer Milojko Spajić se ne oglašava. Očito se u Crnoj Gori ne osjeća dovoljno komforno kao u Berlinu da bi otvoreno izjavio da podržava Rezoluciju. Ne treba sumnjati u istinitost riječi njemačkog specijaliste za ovaj region Milana Niča da je Spajić obećao podršku Crne Gore antisrpskoj rezoluciju na Generalnoj skupštini UN-a. Ne bi to bio prvi put Spajiću da politčki napakosti Srbima u Crnoj Gori. Dovoljno je samo podsjetiti se njegovog aktivnog saučesništva kada je Zdravko Krivokapić usred Patrijaršije odbio da potpiše dogovoreni Temeljni ugovor sa SPC-om, a takođe ne treba zaboraviti ni njegovo javno priznanje da je bio protiv ustoličenja mitropolita Joanikija u Cetinjskom manastiru. Spajić i njegov PES bi bez ikakvih skrupula objeručke podržali rezoluciju o Srebrenici, da u ovom trenutku njihova vlast ne zavisi od glasova političkih predstavnika Srba u Crnoj Gori koji su decidno protiv ovog akta. Takođe, ukalkulisali su da bi otvorenim antisrpkim djelovanjem rizikovali da izgube određeni broj glasova onih Srba koji nisu dovoljno „razblaženi“ evroatlantizmom i građanskim koještarijama koje vrh PES-a propagira. Zato PES pokušava izdiktiranim amandmanima (koji nimalo ne mijenjaju suštinu rezolucije) da odobrovolje srpski narod u Crnoj Gori od kojeg im itekako zavisi politička sudbima. Međutim, ako je suditi po istupima poslanice Jelene Nedović i njenom obrazlaganju amandmana, PES, iz čijih redova dolazi premijer, podržava sramnu Rezoluciju o Srebrenici.
U situaciji u kojoj se sada nalazi PES, bila je Demokratska Crna Gora ljeta 2021. godine kada je u Skupštini Crne Gore, po drugi put, usvojena Rezolucija o tzv. genocidu u Srebrenici. I Demokrate na čelu sa Aleksom Bečićem tada su položile ispit kod međunarodnih zapadnih mentora, za razliku od tadašnjeg ministra parvde Vladimira Leposavića koji je tog dana smijenjen. Iako su glasove dominantno dobili od Srba, zajedno sa DPS-om, GP URA i manjinama su izglasali antisrpsku rezoluciju u Skupštini Crne Gore. Nakon što su tada probile led i položile ispit bez ozbiljnih negativnih posledica, Demokrate se sada ponašaju onako kako im najviše godi- ne izjašnjavaju se o novoj rezoluciji o Srebrenici. Uprkos tome što se nalaze u vlasti, Demokrate ne želi da se izjasne, jer je to njihov modus operandi – ćutati i čekati, ne zamijerati se nikome, jer ko zna zašto je to dobro. „Vruć krompir“ je ovog puta prepušten PES-u. A sva je prilika da će PES slijediti njihovu taktiku od prije tačno tri godine i podržati najnoviji antisrpski akt. Šta više, jedan PES-ov amandman (o navodnom nekolektivnom kažnjavanju srpskog naroda) je potpuno isti kao onaj koje su Demokrate podnijele u Skupštini Crne Gore 17. juna 2021. i kojim su se kasnije hvalile na sva zvona, pokušavajući da zamaskiraju stvarnu pozadinu usvojene rezolucije. To je na kraju prošlo kod onih „razblaženih“ Srba koji Demokratama iz izbora u izbore poklanjaju povjerenje u nadi da će zakučiti kakvu foteljicu.
Suma sumarum, DPS-ov antisrpski spoljnopolitički kurs na političkoj sceni podržavaju svi politički akteri, osim one partije koje su 30. avgusta činile koaliciju Za budućnost Crne Gore koja je dala najveći doprinos razvlašćivanju DPS-ovg kriminogenog režima.