ATENTAT MILATOVIĆA NA NJEGOŠA I ATENTATI NA MILATOVIĆE
Piše: dr Petar Milatović Ostroški
Dragi i veseli rođače, kao čovjek koji je u Beču zbog dosledne odbrane srpskih vitalnih interesa preživio dva atentata 1986. i 1991. godine i oba puta su atentatori odnijeti sa lica mjesta na nosilima, o čemu je pisala domaća i strana štampa: Naša reč, London, septembar 1986; Tanjug, Beograd 13. avgust 1991; Politika, Beograd 13. avgust; Rojter 13. avgust; Asšijeted pres internešenel 13. avgust; CNN 13. avgust; ZDF 13. avgust; ARD 13. avgust; APA 13. avgust; ORF 1 i ORF 2 i drugi mediji istog datuma 1991. godine.
Na prvi „Njegošev dan“ do mene dopriješe kontradiktorne vijesti i razni demantiji o planiranom atentatu na tebe, pa moram da citiram vladiku iz podnebesja Rada Tomova, svijetu znanog kao besmrtni Njegoš, „Svak je rođen da po jednom umre, čast i bruka žive dovijeka“!
I ti i ja ćemo jednom umrijeti, ja prvi jer sam tačno duplo stariji od tebe i mnogo iskusniji, a šta će iza nas ostati „dovijeka“ pokoljenje će da sudi zbog činjenja i nečinjenja obojici.
Ne boj se, dragi i veseli rođače, uzalud sve bezbjednosne službe u Crnoj Gori kad sam ja tu koji je atentatore slao u bolnice.
Dakle, atentati na Milatoviće su uzaludni. Vjeruj mi.
Nego jedan Milatović je izvršio atentat na Njegoša 1972. godine, a to je Veljko Milatović koji je srušio Njegoševu zavjetnu crkvu, satanski prekršio Njegošev amanet, zlikovački ustoličio ustaško-komunističko čudovište na Lovćenu, srpskom Olimpu, što je najveći kulturocid u cjelokupnoj svjetskoj istoriji, a ti u nebesa dižeš Veljka Milatovića.
Da te podučim i podsjetim, autor tog čudovišta na Lovćenu je kipar Ivan Meštrović, a njegov sin Mate bio je predsjednik „Hrvatskog narodnog vijeća“ u ustaškoj emigraciji, a ta ustaška emigrantska organizacija imala je svoje glasilo „Nova Hrvatska“ čiji je urednik bio Jakša Kušan, a obojicu je Franjo Tuđman doveo iz ustaške emigracije i ustoličio u hrvatski Sabor. Ovo nisi znao, ali red je da nešto novo naučiš od onoga koji dosta zna.
Taj nesrećni Veljko Milatović uradio je 1972. godine isto ono što su uradili Austrijanci 1916. godine. Naime Austrijanci su u Prvom svjetskom ratu iz Bokokotorskog zaliva bombardovali Njegoševu kapelu i srušili je do temelja, a 11. januara u Beč je stigao telegram u kome je pisalo: „Pao je Lovćen bastion srpstva!“
Njegoševa kapela je obnovljena 1925. godine uglavnom građevinskim materijalom koji je neprijatelji bio pretvorio u ruševine.
1972. godine Veljko Milatović, Veselin Đuranović, Marko Špadijer, Radovan Radonjić uzeše pijuke u ruke, upališe teške građevinske mašine povedoše brigadu radnika, uglavnom Muslimana i Albanaca iz okoline Bijelog Polja, kao i robijaše iz Spuža i krenuše da izvrše svetogrdni zadatak.
Ugledavši vrh Lovćena iz grupe istupi Iso Mahmutović, te reče: „Neću da rušim ničiju svetinju i na đecu da bacim sramotu i prokletstvo.“
Visoko dostojanstveni i visoko moralni, delija sa meksikanskim brkovima napusti firmu i vrati se svojoj porodici.
Mitropolit Amfilohije će godinama kasnije Isa Mahmutovića posthumno odlikovati medaljom sa likom Njegoša. Odlikovanje je uručeno njegovom sinu Ćazimu, na osvećenju crkve Svetog Petra Lovćenskog Tajnovidca u Baru.
Dakle, dragi i veseli rođače, zapitaj se: zašto baš na „Njegošev dan“ ove nebuloze o lažnom atentatu na tebe, predsjednika Crne Gore Jakova Milatovića kad Njegoša slave upravo oni koji su Crnu Goru RAZNJEGOŠILI!
Odgovor je jasan!
Da se sakrije razistorijski atentat Veljka Milatovića na Njegoša 1972. godine, ondašnjeg predsjednika Crne Gore!
Da zaključim, dragi i veseli rođače, atentat Veljka Milatovića na Njegoša trebalo je, po zamislima stranih i domaćih „službi“ (koje ionako tijesno sarađuju), da na Njegošev dan zabašure nesuvislom nebulozom o atentatu na drugog Milatovića, drugog po redu, ali slučajnog, predsjednika Crne Gore, dakle konkretno na tebe.
Niko nije naivan da ne pronikne u suštinu ove najnovije smijurije sa „atentattom“ na tebe. Neka si ti živ i zdrav, ali sa malo više pameti nego sada. Zar ne vidiš da su počeli s tobom da se podmuklo igraju, da ne kažem da se sprdaju?
(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)