Čuveni 16. april 1992. godine… dan koji svakom mladom čovjeku, a naročito sportisti može poslužiti kao inspiracija i dokaz da su čuda moguća, ukoliko u njih vjerujete!
Svega četiri sekunde, dijelilo je tada moćni Huventud od titule prvaka Evrope.
Par trenutaka prije ključnog momenta, Slaviša Koprivica je dodao loptu Aleksandru Saši Đorđeviću koji je stigao na protivničku polovinu terena, naskočio i uputio šut vrijedan tri poena, šut vrijedan titule prvaka Evrope, šut vrijedan ulaska crno-belih u istoriju!
Bio je to pogodak koji je donio najveći uspjeh u istoriji naše klupske košarke!
Tim je bio mlad. Sa svega 21,7 godina u prosjeku, crno-beli su tokom sezone 1991/92 odigrali samo jedan meč na domaćem terenu.
Sa klupe ih je predvodio mladi trener Željko Obradović koji je radio pod budnim okom profesora Aleksandra Nikolića i potpredsjednika Dragana Kićanovića.
Budući legendarni asovi evropske i svetske košarke, te godine nisu bili svjesni onoga što danas čitav košarkaški svijet zna. Te 1992. godine, kreirali su jednu od najljepših košarkaških priča svih vremena.
Danas, 28 godina kasnije, Partizan, Beograd, Srbija i Evropa pamte podvig crno-belih. I danas se prepričavaju događaji iz kojih buduće generacije imaju šta da nauče.
KK Partizan, sa ponosom obilježava dan svog najvećeg uspjeha uz veliku i vječnu zahvalnost svojim domaćinima iz Fuenlabrade, mjesta u kojem su se crno-beli osjećali kao kod kuće.
PARTIZAN – HUVENTUD 71:70 (40:30)
PARTIZAN: Đorđević 23, Danilović 25, Stevanović 6, Koprivica 4, Nakić 5, Rebrača, Šilobad 4, Lončar 2, Dragutinović 2.
HUVENTUD: R. Đofresa 8, Viljakampa 13, Presli 20, Morales 6, Tompson 5, T. Đofresa 18, Pardo, Ruf.