Premijer Crne Gore Milojko Spajić odgovorio je poslaniku bivše vladajuće partije Ivanu Vukoviću da „niti je izašao sa predlogom o izmjeni Zakona o državljanstvu, niti je inicirao izmjene pomenutog zakona“, već je samo „izneo svoje mišljenje na tu temu“, na koje „valjda ima pravo“.
Prethodno je poslanik DPS-a Ivan Vuković pitao Spajića da li je Ministarstvo unutrašnjih poslova (MUP) pokrenulo izmene Zakona o državljanstvu i izmjene Ustava u dijelu državljanstva.
„Izašli ste sa predlogom o izmjeni Zakona o državljanstvu i izmjeni Ustava u dijelu državljanstva… Da li se o tome već raspravljalo na vladi, da li je urađena odgovarajuća stručna analiza prije nego što ste najavili intervencije u tako značajnoj oblasti, i da li imate bilo kakav pisani dokument u formi Nacrta izmjene zakona, zapisnika ili dokumenta koji potvrđuje da se na nivou resora, vlade ili nekog vladinog tijela na ovu temu raspravljalo?“, pitao je Vuković.
„Nije započeta procedura niti je vlada raspravljala o ovom pitanju“, odgovorio je juče Spajić.
Premijer je, kako je navedeno, demantovao nekoliko „glavnih dezinformacionih narativa koji se plasiraju poslednjih dana“.
Kako navodi u odgovoru, „netačno je da će parlamentarna većina mijenjati Zakon suprotno Ustavu, a onda će Ustavni sud poništiti uslov od 10 godina za biračko pravo, čime će svi novoprimljeni državljani steći pravo glasa za dvije godine“.
Prethodno je Spajić u odgovoru na pitanje novinara naveo da „izmjenama Zakona o državljanstvu novim državljanima neće biti omogućeno da glasaju u narednih deset godina“.
„Mnoge patriote u Crnoj Gori su zabrinuti hoće li preko noći doći novih 700.000 ljudi. Neće biti načina da bilo ko dobije pravo glasa u narednih 10 godina“, naveo je premijer dodajući da je „sramno da se država odriče svoje djece“.
Spajić je precizirao da će pretendenti na državljanstvo morati da plaćaju poreze u Crnoj Gori, da imaju adresu stanovanja, prebivalište i da provedu u Crnoj Gori najmanje 183 dana godišnje, i tek tada bi, posle 10 godina, dobili pravo glasa.
„Takvih slučajeva je 100.000. Sramota je da moje dijete ima francusko državljanstvo, a nema crnogorsko. Moji ujaci koji žive u inostranstvu, a rođeni su ovde imaju isti problem. Ne postoji država na svijetu koja se lakše odriče svoje djece nego Crna Gora. To je po mom mišljenju neviđena sramota“, istakao je Spajić.
Ovo je za posljednjih pola godine po drugi put da se u Crnoj Gori pokreće pitanje izmjena postojećeg Zakona o crnogorskom državljanstvu, odnosno „dijaloga o dvojnom državljanstvu“.
Predsednik Skupštine Crne Gore Andrija Mandić pominjući moguće pokretanje ove inicijative, u decembru je rekao da je skoro bio u Turskoj, da je tamo razgovarao sa crnogorskim iseljenicima, da oni „vole Crnu Goru“ i da bi „želeli da dobiju pasoše Crne Gore“.
Ubrzo je reagovao poslanik DPS-a Andrija Nikolić koji je rekao da „zahtjevi crnogorskih iseljenika nisu pravi razlozi“ i podsjetio da je „prije referenduma 2006. godine tadašnji srpski premijer Vojislav Koštunica evropskom komesaru za proširenje Oliju Renu predao listu 264.000 Crnogoraca koji žive u Srbiji za koje je tražio da glasaju na referendumu o nezavisnosti Crne Gore“.
„Jasno je koja je logika rukovodila Koštunicu. Jednako kao što su naše sumnje opravdane da Andriju Mandića vodi ista logika“, rekao je tada Nikolić.
Reakcije su tada stigle i sa druge strane, sa zapadnih adresa, kroz zaključak da je „dvojno državljanstvo put ka političkoj dominaciji Srba u Crnoj Gori“.
Iako je dijelu crnogorske javnosti sporno olakšano sticanje državljanstva Crne Gore čak i pod uslovom da novoprimljeni u državljanstvo nemaju pravo glasa 10 godina, dio javnosti smatra da je takvo rešenje prosto – protiv zakona.
Sagovornik postavlja pitanje „zašto isti uslov nije postavljen prije 5, 10 ili 15 godina kada su Romi sa KiM, brojni kontroverzni novonastali državljani, poput Šinavatre, tajlandskog kontroverznog biznismena dobijali pravo glasa posle samo par dana boravka u Crnoj Gori pošto se pretpostavljalo da će glasati za opciju Mila Đukanovića“.
„Mislim da je predlog Milojka Spajića jedna nemušta varijanta kojom želi da se dopadne i Srbima ali da sa druge strane ima i rezervu u odnosu na kritike koje dolaze iz ovih procrnogorskih, montenegrinskih krugova, da mu se ne naljute. Mislim da je to rešenje neodrživo i da nema nikakvo uporište u zakonu i da je opet na štetu, naravno – srpskog naroda“, kaže Dajković.
Samo sticanje crnogorskog državljanstva je, inače, veoma restriktivno. Propise u sticanju državljanstva donela je 2008. godine vlast Mila Đukanovića, oni su podrazumijevali 15 godina boravka u Crnoj Gori, ali su ovi uslovi 2021. godine donekle olakšani odlukom Vlade Zdravka Krivokapića, skraćivanjem roka boravka na 10 godina. I tada je bilo žestokih reakcija i u Crnoj Gori i na Zapadu, ocena da bi lakše sticanje crnogorskog državljanstva moglo da se odrazi na strukturu biračkog tijela.
Uz svako otvaranje ove teme, protivnici navoda da na oko 540.000 birača u Crnoj Gori svaka promena može imati ključnu ulogu u osvajanju vlasti i podsjećaju da se u avgustu 2020. rezultat lomio na dvije – tri hiljade glasova i da je slično bilo i na izborima 2016. godine kada je nekoliko hiljada glasova DPS-u donelo još četiri godine vlasti.
Dvojno državljanstvo u Crnoj Gori po važećim propisima je nezakonito. Po aktuelnom zakonu, državljanstvo Crne Gore može se steći prijemom i to ako je lice navršilo 18 godina, ako ima otpust iz državljanstva druge države i ako u Crnoj Gori zakonito i neprekidno boravi 10 godina prije podnošenja zahtjeva.
Poznavaoci ove teme podsjećaju da samo u Srbiji živi više od 250.000 državljana Crne Gore koji više nemaju pravo glasa jer nemaju prebivalište u toj državi ali koji su rođeni u Crnoj Gori. Takođe, po nezvaničnim podacima, blizu 100.000 građana Crne Gore imaju i pasoš Srbije i pasoš Crne Gore, iako to zakon u Crnoj Gori ne dozvoljava.
(rt balkan)