Žestoka reakcija Vesa Martina, pukovnika u penziji: Amerika da prestane da nagrađuje malene crnogorske divove dvoličnosti!

Američki pukovnik u penziji, Ves Martin koji je služio kao prvi oficir za antiterorizam u Iraku, u svom autorskom tekstu za časopis Taunhol, upozorava da Amerika nema više vremena da trpi dvolični režim u Crnoj Gori koji već godinama sedi na dve stolice i da je došlo vreme da se Vašington ozbiljnije pozabavi tim problemom, a posledica bi mogla da bude i isključenje iz NATO.

Kako zovete zemlju čiji se predsednik dovodi u vezu sa italijanskom mafijom, izborni spisak sadrži više imena nego punoletno stanovništvo te zemlje i u kojoj se odvija progon hrišćana?

Odgovor je – saveznik NATO pakta.

Malena Crna Gora, država na obali Jadranskog mora koja broji oko 600.000 stanovnika i koja nema jake istorijske veze sa Zapadnom Evropom, uspela je da uđe u klub Zapadnih zemalja 2017. godine uprkos zabrinutosti pojedinih obaveštajnih krugova s one strane Atlantika.

Sada, kada Amerika sve više gleda dalje od korona virusa na pretnju komunističke Kine i revanšističke Rusije, Zapadnom savezu nikako ne može biti u interesu da među svojim članicama na vrhu tih zemalja drži političko vođstvo, čije prisustvo u najboljem slučaju sistematski podriva vrednosti NATO-a, a u najgorem slučaju namerno ga slabi tako što deli vojne informacije sa američkim protivnicima.

Bilo je više upozorenja da predsednik Milo Đukanović nije pouzdan partner. Crna Gora je njegova privatna svojina već 30 godina, a njegova porodica i saradnici imali su koristi od rasprostranjenog klijentelizma. Đukanović je 2003. godine uhvaćen u telefonskim razgovorima sa šefovima italijanskih mafija. Đukanović je s pravom proglašen za „osobu godine u organizovanom kriminalu i korupciji“.

Savesni građani Crne Gore ne veruju u regularnost Đukanovićevih izbornih pobeda. Te sumnje potkrepljene su kroz aferu „Koverat“, koja je sadržala dokaze o verovatno najvećim izbornim malverzacijama.

Naime, viši članovi DPSa uhvaćeni su kamerom kako primaju stotine hiljada dolara kroz sistem masovnog podmićivanja birača. Đukanovićeva reakcija nije bila da uhapsi one koji traže novac, a umesto toga, izdao je Interpolov nalog za hapšenje osobe koja je prisiljena da plati.

U pitanju je Duško Knežević, osnivač prvog privatnog univerziteta u Crnoj Gori i britanski državljanin, koji je godinama bio primoravan da daje novac kako bi održao posao. Nakon što je Knežević izašao sa informacijama o korupciji u javnost, država je oterala u bankrot banku koju je osnovao. Kao posledica toga, desetine hiljada Crnogoraca izašli su na ulice u znak protesta.

Sada, znajući da postoje dokazi o prošlim izbornim prevarama, vlada je započela stvaranje fiktivnih birača. Dokazi, metodički objedinjeni od strane Balkanske mreže za istraživačko izveštavanje, otkrivaju da izborni spisak objavljen pre parlamentarnih izbora ovog meseca sadrži čak preko 50 odsto registrovanih birača bez adrese. U znatnom broju opština, spisak je veći od popisa stvarnih građana. Revidirani broj registrovanih birača iznosi neverovatnih 90 procenata ukupnog stanovništva, što predstojeće izbore čini od početka nevažećim.

glasanje
Osećajući da je u opasnosti, Đukanović je sada razbijen jedinom organizacijom koja je sposobna da se ozbiljno suprotstavi njegovoj vladavini: Pravoslavnoj crkvi. Novi sramotno naslovljen „Zakon o verskoj slobodi“ primorava hrišćane da se registruju kako bi upražnjavali svoju religiju a vlasništvo Crkve izgrađene pre 1918. godine postalo je vlasništvo države.

Istorija suočavanja sa represivnim vladarima počevši od otomanskih Turaka do jugoslovenskih komunista, primorala je 80 odsto stanovnika Crne Gore koji su pravoslavne vere da organizuju nedeljne proteste. Đukanović je reagovao hapšenjem desetina sveštenika, stotina župljana, episkopa, nadbiskupa i pripadnika oružanih snaga i medicinara koji su potpisali peticije u svoju podršku. Đukanović sada nadgleda rušenje crkvenih imanja.

Samo ovi razlozi moraju biti dovoljni da Sjedinjene Države i njihovi saveznici ponovo preispitaju vlast u Crnoj Gori. Ali znajući za njen dvostruki odnos sa protivnicima Amerike sve to zahteva brže delovanje.

Javna je tajna među obavještajnom zajednicom da se Crnoj Gori ne može verovati. Crnogorske državne i bezbednosne službe su, kako je jedan američki operativac opisao, „zaraženi ruskim špijunima“. U ranim fazama članstva, osetljive informacije koje su bile podijeljene sa vladom pojavile su se u Moskvi samo nekoliko sati kasnije.

Tokom pregovora o pridruživanju, Amerika je insistirala na povlačenju pojedinih crnogorskih obaveštajnih zvaničnika pre ulaska u NATO. Oni su identifikovani kao ruski operativci. Đukanović je održao reč sve dok nisu imenovani na rukovodeće položaje u državnoj policiji. Tvrdio je da su potrebni za borbu protiv organizovanog kriminala.

To se jednostavno više ne može nastaviti. Svaki put kada se otkrije veća korupcija, progon i dvoličnost, crnogorski lideri tvrde da je sve to nesretan nesporazum. Niko im više ne veruje.

Međutim, Amerika bi lako mogla da ih liši svih prava koje bi mogli da dobiju iz NATO. S obzirom da ona ima dvostrane ugovore sa članicama NATO i ako znamo da je i ranije raskidala takve ugovore, mogla bi slično da učini i sa Crnom Gorom.

Đukanovićevi saveznici tvrde da će, ukoliko Crna Gora nije deo NATO-a, odmah biti uvučena u ruski zagrljaj. Oni koji imaju oči jasno je da vide da Đukanovićeva stranka i njegova vlada već čvrsto u zagrljuju Kremlja.

Bez obzira na manje rizike koji dolaze iz ove mikro države, Amerika mora da obezbedi da sve nacije Zapadne alijanse budu kvalitetne i istinske članice NATO u rečima, postupcima i vrednostima.

Đukanoviću i njegovim sledbenicima ne treba više vremena da se dokažu kada su im šanse odavno iscrpljene.

Došlo je vreme da Amerika prestane da nagrađuje malene crnogorske divove dvoličnosti.