Vladika Metodije i protojerej Jovan Plamenac i dalje pod tajnim nadzorom ANB

Uoči parlamentarnih izbora u Crnoj Gori 30. avgusta 2020. godine na medijskoj sceni Crne Gore pojavio portal Udar. Pojavio se kao divlja tvorevina: neregistrovan, bez impresuma, adrese i kontakta. Sve vrijeme svog postojanja agresivno je kritičarima politike Mila Đukanovića imputirao špijunažu, krivično djelo za koje je zaprijećena kazna od 2 do 10 godina zatvora. Na udaru Udara tako se našao jedan broj političara, novinara, sveštenika, bivših policajaca i vojnika, NVO aktivista…

Na portalu Udar kao saradnik Bezbjednosno-informativne agencije Republike Srbije (BIA) našao se i bivši vojnik Vlado Bulatović. On je podnio tužbu protiv Ministarstva javne uprave i medija. Njegov advokat Nikola Angelovski u tužbi je naveo da je izostao nadzor države, da nadležne institucije nijesu zabranile objavljivanje optužbi nepotkrijepljenih činjencama i izvorima i da nijesu utvrdile ko je vlasnik i ko su urednici portala Udar.

Sudija Osnovnog suda u Podgorici Radovan Vlaović presudio je u korist Bulatovića, čime je potvrdio stav advokata Angelovskog.

U obrazloženju presude on je rekao da je tokom jula 2020. godine na nacionalnom internet domenu Crne Gore (.me) pokrenuta elektronska publikacija www.udar.me, čija je navodna misija bila objavljivanje strogo čuvanih istina i tajni, a u suštini se radilo o etiketiranju i anonimnom optuživanju ljudi bez navođenja autora, bez navođenja bilo kakvih dokaza i relevantnih izvora, te bez mogućnosti da se čuje i strana koja se optužuje.

Da su optužbe na račun Bulatovića objavljene na portalu Udar neistinite govori i činjenica da je Agencija za nacionalnu bezbjednost svojim aktom od 25. maja 2021. godine obavijestila tužioca da nije preduzimala mjere prikupljanja podataka u odnosu na njega, da nije vodila evidenciju njegovih podataka, niti postoji bilo kakva dokumentacija u tom pravcu.

Na vanrednoj konferenciji za medije 6. februara 2021. godine potpredsjednik Vlade Dritan Abazović optužio je bivšeg direktora ANB Dejana Peruničića za nezakonito praćenje građana govoreći o vezi bivšeg rukovodstva Agencije za nacionalnu bezbjednost i portala Udar, „zato što službenici Agencije ne mogu preduzimati aktivnosti ukoliko nemaju naredbu i nalog direktora. Da li je gospodinu Peruničiću neko iz državnog vrha, kriminalnih struktura ili bilo koje drugo lice davalo naloge i naređivalo da izda takve naloge, protivzakonite, svojim službenicima, on je dužan da kaže.“

Peruničić je slovio za jednog od najodanijih ljudi Mila Đukanovića.

U vrijeme kada je bio Direktor Agencije za nacionalnu bezbijednost Dejan Vukšić podnio je krivičnu prijavu protiv Dejana Peruničića zato što je nezakonito sprovodio mjere tajnog nazora prema crkvenim velikodostojnicima i liderima ondašnje opozicije.

„Došao sam do svih relevantnih podataka i dokaza koje sam proslijedio takođe Specijalnom tužilaštvu, konkrentno vezano za portal Udar, koji, po meni, najdirektnije upućuju koja su lica u tome učestvovala“, rekao je Vukšić tada u jednoj televizijskoj emisiji.

Portal Udar je uletio na medijsku scenu Crne Gore poput meteora koji uleti u zemljinu atmosveru. I, kao meteor, bljesnuo je i – „sagorio“. Njegov domen je zakupljen iz Rumunije. Postavljen je na internet pomoću anonimnog registratora imena domena, kao što je Njalla (koji kao sredstvo plaćanja koristi bitkojn, kome se ne može ući u trag). Posljednji tekst objavio je na dan parlamentarnih izbora 30. avgusta 2020. godine. Nakon par dana je ugašen. Potom je domen udar.me stavljen na prodaju – za 280 evra.

Portala Udar više nema, ali zlo koje je posijao i te kako je živo. Kao što su i dalje aktivni sijači tog zla.

Advokat Nikola Angelovski većem broju onih koji su bili meta Udara ponudio je da pokrenu sudski proces, kao što je to učinio Vlado Bulatović.

Sasvim je izvjesno da će taj spor protiv Države dobiti na sudi, jer ga je Bulatović već dobio. Desetak njih se odazvalo njegovom pozivu.

Za sve je Agenciji za nacionalnu bezbjednost poslao upit da li su od njene strane preduzimane mjere prikupljanja podataka za svakog od njih pojedinačno, da li Agencija vodi evidenciju njihovih ličnih podataka i da im se, ukoliko postoje, dokumenta o prikupljenim podacima stave na uvid.

U odgovoru koji je potpisao direktor ANB Boris Milić piše:

„…obavještavamo Vas da Agencija za nacionalnu bezbjednost nije preduzimala mjere prikupljanja podataka o Vama, niti vodi evidenciju Vaših ličnih podataka, te shodno navedenom, ne postoje dokumenta o prikupljenim podacima koja bi Vam se mogla staviti na uvid“.

To piše u odgovoru svima osim episkopu budimljansko-nikšićkom Metodiju i barskom parohu protojereju Jovanu Plamencu. U odgovoru njima dvojici piše:

„U postupku po navedenom zahtjevu utvrđeno je da bi udovoljavanje istom moglo otežati ili onemogućiti izvršenje određenih poslova iz nadležnosti Agencije te, u skladu sa članom 18 stav 3 Zakona o Agenciji za nacionalnu bezbjednost („Službeni list“, br. 28/05 i 86/09 i „Službeni list Crne Gore“, br. 73/10, 20/11 i 08/15), Agencija nije dužna da postupi u skladu sa stavom 2 navedenog člana“.

Iz ovog odgovora proizilazi zaključak da su vladika Metodije i sveštenik Jovan Plamenac, kojima je Udar imputirao aktivnu saradnju sa BIA, i dalje pod tajnim nadzorom ANB.

ANB je nasljednica u Crnoj Gori bivše jugoslovenske tajne službe (UDBA). Očito, zadržala je metode njenog rada. Umjesto da bude zaštitnik Države i njenog ustavnog poretka, ona je bila zaštitnik Mila Đukanovića i njegovog režima. Iako taj režim već tri godine nije na vlasti, u metodu rada i svrsi postojanja Agencije za nacionalnu bezbjednost suštinski se ništa nije promijenilo. Ona i dalje funkcioniše na način kao u vrijeme vladavine režima Mila Đukanovića i sa kadrovima tog režima.

(in4s.net)