Vidovdan nije poraz nego dan naše pobjede

Pravoslavni vernici obilježavaju jedan od najvećih srpskih praznika – Vidovdan. Narod Vidovdan dovodi u vezu, s jedne strane sa knezom Lazarom i Kosovskim bojem, a s druge, u arhaičnijoj varijanti, sa svetim Vidom.

Vidovdan, kao državni praznik, obilježava se radno, a u spomen na Kosovsku bitku, koja se odigrala 28. juna 1389. godine, odnosno 15. juna po starom kalendaru na Gazimestanu i predstavlja sjećanje na poginule u svim ratovima

Istorijski podaci i narodni običaji i vjerovanja vjekovima su se preplitali, pa se kosovski mit razvijao uporedo s paganskim kultovima starog slovenskog božanstva Vida, koji se praznovao ovog dana.

– Vidovdan se pogrešno slavi kao dan žalosti, a istina je da je srpska vojska pobijedila na Koso-vu polju i spriječila islamsku silu da dođe do Evrope. Nažalost, Evropa nam to nikada nije priznala niti cinenila, kao što to ne čini ni danas – kaže za Srpski telegrafistoričar Božidar Kljajević.

Prema predanju Crkve, uoči boja na Kosovu knezu Lazaru se javio anđeo Gospodnji, a njegove riječi zabilježio je narodni pjesnik: „Kojem ćeš se privoljeti carstvu? Ili voliš carstvu nebeskome? Ili voliš carstvu zemaljskome?“

Stradanju srpskih vojnika je posvećen spomenik podignut na Gazimestanu 1953. godine, rad Aleksandra Deroka, dok Spomenik kosovskim junacima, koji je otkriven 28. juna 1904. godine u okviru proslave stogodišnjice Prvog srpskog ustanka, u prisustvu kralja Petra Prvog Karađorđevića, predstavlja simbol Kruševca i djelo je srpskog vajara Đorđa Jovanovića.

Posle Kosovske bitke, tijelo kneza Lazara (1329-1389) sahranjeno je u manastiru Ravanica, a u seobi Srba pod patrijarhom Arsenijem Čarnojevićem krajem 17. vijeka je prenijeto u fruškogorski manastir Vrdnik.

U Ravanicu su mošti vraćene 1989. godine, na 600. godišnjicu Kosovske bitke.