Velika Britanija: Skoro polovina tinejdžera zavisna od društvenih mreža

Gotovo polovina tinejdžera osjeća se zavisnim od društvenih mreža, pokazala je analiza Univerziteta Kembridž.

Rani nalazi studije provedene na univerzitetu opisani su kao “zapanjujući”, a istraživači su rekli da bi odnos nekih ljudi s društvenim mrežama mogao biti “sličan bihevioralnoj zavisnosti”, prenosi Hina.

Tim s a Kembridža analizira podatke iz Millennium Cohort Study, koju sprovodi Centar za longitudinalne studije (CLS) na Univerzitetu u Londonu. Prati živote više od 18.000 rođenih u Ujedinjenom Kraljevstvu od 2000. do 2001. godine kako bi mapirao socio-ekonomsku pozadinu djece rođene početkom 21. vijeka.

Istraživači s Kembridža otkrili su da se 48 posto od 7.022 ispitanih mladih ljudi slaže ili u potpunosti slaže sa izjavom “mislim da sam zavisan od društvenih mreža”.

Podaci su prikupljeni između januara 2018. i marta 2019, kada je grupa imala 17 godina.

U ukupnom broju onih koji su odgovorili da se osjećaju zavisnim veći je udio djevojčica (57 posto) u odnosu na dječake (37 posto).

Džoržda Tarner, studentkinja postdiplomskog programa Univerziteta Kembridž, koja je vodila analizu, rekla je:

“Ne kažemo da su ljudi koji kažu da se osjećaju zavisnima – zavisni. Ipak, nije lijep osjećaj da nemate uticaja na vlastito ponašanje, pa je prilično zapanjujuće da se toliko ljudi tako osjeća.”

Tarner je dodala da je istraživanje koje pretpostavlja da bi “takozvana zavisnost od društvenih mreža” mogla slijediti isti okvir kao i zavisnost od droga “vjerovatno previše pojednostavljeno”.

Rad još nije službeno objavljen

“Moglo bi biti da je za neke njihov odnos s društvenim mrežama sličan bihevioralnim zavisnostima”, rekla je. “Ali za druge, njihova bi upotreba mogla biti podstaknuta kompulsivnim provjeravanjem, drugi se možda oslanjaju na njih kako bi se nosili sa negativnim životnim iskustvima, a treći možda jednostavno reagiraju na negativnu društvenu percepciju o ‘gubljenju vremena’ na društvenim mrežama”.

“Možda postoje različiti putevi da mislite da ste zavisni, umjesto da svi osjećaju zavisnost na isti način. Ovo je važno ne samo za filozofsku raspravu o zavisnosti, već i za pronalaženje odgovarajućih intervencija tamo gdje je to potrebno. Ako zavisnost nije ono što uzrokuje nečije probleme, intervencija koja se temelji na zavisnosti možda mu neće pomoći.”

Rad g-đe Tarner je u toku i nije još rprošao recenziju, niti je službeno objavljen.