USMRDJELA SE KUKAVIČJA JAJA

Piše: dr Petar Milatović Ostroški

Dragi i veseli rođače, s obzirom da si duplo mlađi od mene i da nisi prošao mojim golgotskim putem, (hvala Bogu što nisi, uključujući tri političke robije, 37 godina emigracije i dva atentata u emigraciji) normalno je što ne poznaješ uzročno-posledičnu međuzavisnost u kontinuitetu dva vremena, prošlom i sadašnjem.

Naime, Broz je od 100 predratnih partija u Kraljevini Jugoslaviji poslije Drugog svjetskog rata, koji je u Crnoj Gori bio građanski, stvorio jednu partiju, KPJ, a kasnije preimenovanu u SKJ (Savez komunista Jugoslavije).

Titovi naslednici, s lijeva, s desna i po sredini, od jednog Saveza komunista stvorili su stotinu neokomunističkih stranaka i pokreta, sa maskama: nacionalnim, radikalnim, demokratskim, liberalnim, socijaldemokratskim i inim…

Da te podsjetim, sve stranke i pokrete predvodili su i predvode i dan danas bivši komunisti, komunistički sinovi i unuci, bivši udbaši, udbaški sinovi i unuci. Pa i ti si partizanski unuk, što si sam priznao. Je li tako?

Idemo dalje. Svi ti bivši komunisti i svi ti bivši udbaši postali su u Crnoj Gori lažni „Srbi“ i lažni „Crnogorci“. I komunisti i udbaši pretvarali su crkve u plandišta konja ovaca i magaraca, o čemu sam pisao u „Pobjedi“ 1976. godine i bio sankcionisan zbog toga što sam branio svetinje, što mi nije žao već mi služi na čast, a najveći broj današnjih svještenika i vladika tada nije znao kako crkva izgleda iznutra, ili najveći dio njih nije bio ni rođen.

Nekad su komunisti i udbaši dežurali ispred crkava i pravili spiskove vjernika koji prisustvuju liturgiji i te spiskove nosili u opštinske komitete, nenarodnu miliciju i sve je to završavalo u Službu državne bezbjednosti (SDB), naslednicu Udbe, antinarodne sudbe.

Sada ti isti konvertiti, ali sada kao veliki „Srbi“ i veliki „Crnogorci“ opet dežuraju ispred crkava i prave spiskove, ali onih koji ne dolaze na liturgije i te spiskove predaju sveštenicima i vladikama. Služba je služba. Ondašnja i sadašnja.

Od osvjedočenih komunista i po zlu poznatih udbaša danas normalan vjernik ne može da priđe ikoni. Oni se guraju u prvi red. Kad se krste čine to teatralno širokim zamasima desne ruke, a nekad i lijeve, prva ideološka ljubav zaborava nema, zar ne… Krste se širokim zamasima ruke kao da žele da i sam Bog vidi koliki su oni „vjernici“. Neki su počeli i Boga da podučavaju kako Bog treba da se moli Bogu!

Te ljudske ništarije njihovu istinsku vjeru u Tita zamijenili su lažnom „vjerom“ u Boga, pa sam svojevremeno u knjizi „Tumači slobode“ morao pred svojom savješću da napišem epigram:
„Šta je ovo i Bog se pita
kad se u mene sada kunu
oni koji su se kleli u Tita?“
(Petar Milatović Ostroški, Tumači slobode, Beograd 2011)

Ti konvertiti počeli su 1991. godine najprije da „srbuju“ u vjersko-nacionalnom građanskom ratu, da bi se veliki dio njih kasnije „crnogorčio“, a u oba slučaja svi komunisti i udbaši koji su „srbovali“ i koji su se „crnogorčili“ zajedno su nevini narod bukvalno namagarčili.

Od svih tih velikih „Srba“ i velikih „Crnogoraca“ uopšte ne vidim velike ljude, već samo male ljudiće koji su spremni na velike zločine. Da danas umjesto velikih „Srba“ i velikih „Crnogoraca“ imamo velike ljude druge bi nam ptice pjevale. Ne bi nam najmilija ptica bila kukavica.

Ti veliki „Srbi“, a mnogi kasnije i veliki „Crnogorci“ najprije su opustošili sela, potamanili koze, ovce su ostavili u namjeri da i narod pretvore u ovce; zatim su jedni druge slali na Goli Otok i otimali im žene; sela dovodili do prosjačkog štapa i vrijedne domaćine pretvarali u industrijske radnike da robuju zarad najnužnije egzistencije na golom asfaltu; zatrovali sve što je nacionalno i uvodili lažno internacionalno; na silu ubjeđivali narod u komunističko „bratstvo i jedinstvo“ pa kad su oni počeli njihov komunistički rat na silu su taj isti narod tjerali da ruše njihovo lažno „bratstvo i jedinstvo“; svi su oni zajedno uvodili na velika vrata takozvanu tranziciju, što je bio samo eufemenizam za veliku pljačku države i naroda, svi giganti su zaključani i nastavili su da narodu zaključavaju pamet ta ista kukavičja jaja, ona kukavičja jaja koja su kumovala falsifikovanom bleferendumu (referendumu); ta kukavičja jaja mijenjala su stranke češće nego čarape i donji veš da bi se na kraju počeli međusobno hapsiti i puniti zatvor u Spužu do te mjere da će morati jš nekoliko zatvora da se gradi, jer ne mogu zli da se dogovore ko je od njih najgori, a upravo go viimo u raznim izbornim rašomonijadama u raznim mjestima, počev od Podgorice i ako se ovako nastavi sva ta kukavičja jaja odvešće državu u bankrot.

Zato narod bojkotuje sva ta kukavija jaja ispod raznih boja i etiketa

Sve su to, moj dragi i veseli rođače, kukavičja jaja koja su se usmrdjela do te mjere da je taj smrad postao čak i planetaran.
Čuvaj se rođače kukavičjih jaja s lijeva, s desna i po sredini. Začepi nos. Usmrdjela se kukavičja jaja!

(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)