Srpski optimizam zbog pobjede Donalda Trampa bez osnova; Predsjednici SAD – marionete „duboke države“

„Iza vidljive, na prestolu se nalazi nevidljiva vlada, koja ne duguje ljudima odanost i ne priznaje nikakvu odgovornost.“ (Teodor Ruzvelt, 1858-1919, predsjednik SAD)

„Svijetom upravljaju druge osobe od onih koje zamišljaju ljudi koji nijesu upoznati sa zakulisnim zbivanjima.“ (Bendžamin Dizraeli, 1804-1881, britanski premijer)

„Tristotinjak ljudi koji se međusobno poznaju i lično imenuju svoje naslednike određuju sudbinu ovoga svijeta. NJihova moć postoji u apsolutnoj tajnosti.“ (Valter Ratenau (Walther Rathenau, 1867-1922, njemački industrijalac i političar (ministar spoljnih poslova))

Na novembarskim izborima 2024.godine, Donald Tramp je ubjedljivo pobijedio protivkandidatkinju Kamalu Haris i po drugi put postao predsjednik SAD. Razmotrićemo kakve će to posledice imati po svijet, a prije svega, po srpske zemlje i srpski narod u cjelini.

Svjetsku vrhušku, „tajnu zapadnu vladu“, „gospodare istorije“, „gospodare Velike igre“, „svjetsku zakulisu“, upravljače „duboke države“ čini skup megabankarskih porodica – bankstera, porodica industrijalaca (naslednika „barona pljačkaša“), određenih monarhističkih porodica (prije svega, britanskih Vindzora) i Vatikana. Oni su međusobno povezani poslovnim, porodičnim i okultnim (satanističkim) vezama i organizovani su u razne zatvorene lože, klubove, komisije, investicione i druge fondove…Predsjednici država i premijeri na Zapadu su njihove marionete koje su, kao „uslužno osoblje“, unajmljene da ostvaruju njihove interese.
„Bankari su vlasnici svijeta. Ako im oduzmete svijet i ostavite im moć izdavanja novca, za čas posla napraviće dovoljno novca da otkupe svijet nazad…“ (Josija Stamp (Josiah Stamp, 1880-1941, britanski industrijalac, ekonomista i bankar; direktor britanske centralne banke – Bank of England, 1928-1941).

Vlasti, vojska (vojno – industrijski kompleks) i tajne službe SAD, V. Britanije, Evropska unija, NATO pakt, „nezavisne“ vladine organizacije (NVO), PR agencije, psihološko – propagandni aparat SAD, kao i velike medijske kompanije u vlasništvu tzv. newspapers barons-a, glavna su sredstva te „duboke države“ za ostvarivanje geopolitičkih ciljeva da se, milom ili silom, „proizvođenjem“ kriza (koje podrazumijevaju i ratove) u upravljanjem njima, potpuno ovlada planetom, stvori unipolarno, totalitarno društvo, širi neoliberalna „demokratija“, te poželjno oblikuje („vesternizuje“) ljudska svijest u ključnom segmentima napadnute države ili društva. Na djelu je manje ili više prikrivena, prinudna desuverenizacija pojedinih država radi stvaranja „svjetske vlade“.
Zapadni megakapitalisti se, postojano i nemilosrdno, zalažu za neutralisanje „pretjerane“ državne, nacionalne i političke raznolikosti, kao i za stvaranje jedinstvenog ekonomskog prostora sa transnacionalnim kompanijama, megabankama i megainvesticionim fondovima, neutralisanom konkurencijom, nadnacionalnim zakonodavstvom, niskim porezima za najbogatije i neometanom repatrijacijom profita.

Ponašanje zapadnih „vladara iz sjenke“ zasnovano je isključivo na njihovim vlastitim interesima. Stvarni cilj je da „gospodari novca“ postanu robovlasnici u svijetu bez privatne svojine i realne valute, sa sveopštom evidencijom i kontrolom informacija i tokova elektronskog (digitalnog) i kripto novca (u kome sa „sav novac centralno izdaje i kontroliše“). To bi bio i svijet sveopšteg nadzora (praćenja i prisluškivanja pojedinaca pomoću audio – vizuelnih sredstava i društvenih mreža. Jednom riječju, na djelu je „oslobađanje“ svijeta od „viška demokratije“.
Godine 1991, DŽordž Buš Stariji, tadašnji predsjednik SAD, najavio je nastupanje tzv. Novog svjetskog poretka kao „Svjetske organizacije naroda“ (The Global Community of Nations), koji je „precizan, sistematski i strogo isplaniran mehanizam za upravljanje narodima“.

Suština takvog „poretka“ opredijeljena je još 1970-tih godina od strane „Rimskog kluba“, u članku pod nazivom „Granice rasta“ (Limits on Growth). U njemu se, između ostalog, kaže da, kako na Zemlji nema dovoljno resursa za sve ljude, a da bi Zapad zadržao dominaciju, treba primitizovati ostatak planete (nezapadni svijet)“.
Inače, i „Rimski klub“ je globalistička, „neprofitna“ , „nezavisna“ i „nevladina“ organizacija, osnovana 1968.godine, sa (tobožnjim) zvaničnim ciljem „produbljivanja svijesti u vezi sa specifičnostima društvenog razvoja u epohi naučno – tehničke evolucije“.

SAD-om i NJemačkom upravlja porodica Rokfeler (uz pomoć drugih američkih megabankarskih porodica – akcionara Centralne banke SAD – Banke federalnih rezervi (FED)), dok V. Britanijom i Francuskom upravlja porodica Rotšild.
„Rotšildi su uvijek smatrali Evropu svojim feudom. Bila je izvršena podjela na sferu uticaja, izvjesna nepisana pravila sa Rokfelerima koji su uzeli za sebe zapadnu poluloptu, dok su Rotšildi uzeli istočni dio, odnosno Evropu i Aziju…“ (Valentin Jurjevič Katasonov, 1950, ruski naučnik, doktor ekonomskih nauka)
DŽon Hobson (John Atkinson Hobson, 1858-1940, britanski ekonomista i društveni teoretičar) još je 1902.godine kazao: „Tokom mnogih godina porodica Rokfeler je davala „pravog čovjeka“ za visoke američke državne funkcionere nezavisno od toga koja je partija bila na vlasti…“
„Amerikom danas upravlja grupa…koju čine najveći američki finansijski magnati, kao i neki liberalni rukovodioci medija, vojske i kulture. Ta grupa upravlja političkim partijama u SAD i američkim multinacionalnim kompanijama. Najvažnije političke organizacije koje predstavljaju tu grupu jesu Savjet za spoljne odnose i Trilateralna komisija. Ta grupa kontroliše američku spoljnu politiku…i tijesno je povezana sa drugim međunarodnim grupama koje teže stvaranju jedinstvene svjetske vlade.“ (Američki časopis „McAlvany Inteligence Advisor“, maj 1990).
Savjet za spoljne odnose (The Council on Foreign Relations – CFR) je osnovan 1921.godine, u NJujorku. Ima oko 2.000 članova koji pripadaju državnoj, političkoj, finansijskoj, obavještajnoj, medijskoj i intelektualnoj eliti. Osnivanje Savjeta su finansijski pomogli megabankari DŽon D. Rokfeler (John D. Rockefeller), DŽ. P. Morgan (John Pierpont Morgan), Pol Varburg (Paul Warburg), Oto Kan (Otto Herman Kahn) i Jakob Šif (Jacob Schiff) i ima ključni uticaj na utvrđivanje spoljne politike SAD.

To je tzv. think tank („rezervoar mozgova“, „trust mozgova“) organizacija, specijalizovana za kreiranje spoljne politike SAD i međunarodne odnose.
Upućeni tvrde da je to „privatna“ organizacija porodice Rokfeler. Uostalom, Dejvid Rokfeler je bio i direktor Savjeta. I CIA je od svog osnivanja pod kontrolom CFR.
Geri Alen (Gary Frederick Allen, 1936-1986, američki istoričar, politički analitičar, novinar i pisac)„ napisao je da „NJegovo članstvo (CFR-a) je već pokoljenjima glavni izvor za regrutovanje visokih vladinih službenika kako za demokratsku, tako i za republikansku administraciju.“
„(„Patrijarsi duboke države“ – zapadni megakapitalisti i britanska vladarska kuća Vindzor) sjede na svojim tronovima odakle posmatraju svijet, i ljude doživljavaju kao svoje sluge, a svijet kao svoje igralište u kome mogu nekažnjeno da pljačkaju, ubijaju ljude, proizvode ratove, proizvode šok terapije preko svog monetarnog fonda – rade šta god žele i šta im se prohtije“. (Vilijam Engdal (William Frederick Engdahl), 1945, američki geopolitički istraživač i analitičar)

Institut „Tavistok“ iz Londona, (koji su osnovale, 1921.godine, fondacije Rotšilda, Rokfelera, Forda, Karnegija…) razvio je program obuke budućih svjetskih lidera. „…u svjetskim hramovima vrhunskog obrazovanja proizvode (se) stada mediokriteta koji su predodređeni za ključne funkcije u društvu. Ova buduća elita…je dresirana tako da ne razmišlja svojom glavom, ne pokazuje emocije, kritičkom mišljenje i moralnu hrabrost,“ (Vilijam Derezevic, 1964, američki pisac, esejist i književni kritičar)
Svjetski lideri i vodeći biznismeni se treniraju tehnikama koje ih mentalno i fizički programiraju da postanu neosjetljivi, da nemaju pozitivnih emocija. „Tavistok“ je tako, u cilju stvaranja tzv. Novog svjetskog poretka, uspostavio psihološku kontrolu nad zapadnim političkim liderima i vladama, usmjeravajući događaje „iza scene“. „Proizveo“ je, na primjer, i ratnog zločinca Bila Klintona, gradio mu karijeru, doveo ga u Bijelu kuću, kao i mnoge druga javne ličnosti u V. Britaniji i SAD.

Šefovi tajnih službi imaju veću moć od predsjednika država i premijera na Zapadu, jer su direktno odgovorni tajnoj vladi koja ih i postavlja na te funkcije.
Američke federalne rezerve (Federal Reserve System – FED), koje vrše funkciju centralne banke SAD, najveća su privatna korporacija zatvorenog tipa na svijetu. Akcionari FED-a su isključivo privatne banke. Monetarnu politiku SAD (emisiju dolara kao svjetskog novca, odnosno svjetske rezervne valute, kupovinu dolarskih hartija od vrijednosti, te kamate i druge uslove pod kojima FED finansira banke…) utvrđuju i vode predstavnici akcionara privatnih banaka (Morgana. Rokfelera, Rotšilda…). Sistem FED-a nije dio državnog aparata SAD.

Jednom riječju, bez javne (državne) kontrole, privatno se raspolaže ogromnim finansijskim sredstvima. Time, privatni gospodari svjetskih finansija kreiraju globalno (ne)pravo i globalnu (kriznu) stvarnost.
Politikom tzv. „lakog novca“ (štampanjem dolara i kupovanjem hartija na berzama, bez ograničenja), FED u opticaj upumpava hiljade milijardi dolara.

Kako je Donald Tramp došao na vlast i šta se od njega može očekivati?
Za razliku od prvog predsjedničkog mandata kada je iznenadio zapadne vladare iz sjenke i njima se prilagođavao tek nakon izbora, Tramp je sada morao unaprijed obećati da će sprovoditi njihovu politiku da dobio drugi predsjednički mandat. Da nije tako, bio bi mu suprotstavljen mnogo ozbiljniji protivkandidat nego što je, gotovo anonimna, Kamala Haris.
Dana 12.avgusta 2024.godine, Svetom sinodu Srpske pravoslavne crkve, ruskim ambasadama u Beogradu i Podgorici, te portalima Borba, IN4S, Srbin info, Gledaj.rs, Iskra, Nauka i kultura i Tabloid magazin dostavio sam ukazanja Svetog Petra Cetinjskog i Svete Matrone (Matronuške) Moskovske Svemoćne mojoj supruzi Dragici, i to:
„Donald Tramp je velika prevara tajne, satanističke, megakapitalističke vlade i prema američkim građanima i prema cijelom svijetu. To je duboko nemoralna i slavoljubiva osoba, spremna na sve i svašta da ostvari svoj lični interes. Tramp je visoko rangirani satanista i učestvuje u najužasnijim satanističkim ritualima…
Krupnim biznisom povezan je sa megakorporacijama, kao i sa Barakom Obamom, Klintonovima, porodicom Buš…Tobožnji atentat na Trampa je prevara – montaža, u cilju da se lažno predstavi kao principijelni protivnik „duboke države“. Ako bude izabran za predsjednika, spoljna politika SAD ostaće nepromijenjena i sve će činiti u skladu sa interesima zapadnih vladara iz sjenke.
„Duboka država“ već priprema najmlađeg Trampovog sina za jednog od budućih predsjednika SAD. Američki predsjednički izbori su farsa, jer na njima mogu pobijediti samo kandidati vladara iz sjenke.“

Šta će biti glavne karakteristike Trampove politike?

1)Okretanje SAD samima sebi radi smanjenja ogromnog spoljnog duga. Taj dug je dostigao astronomsku cifru od oko 36.000 milijardi dolara?! Kako se ključne nezapadne države ubrzano oslobađaju dolara i dolarskih hartija od vrijednosti, a istovremeno se smanjuje globalna tražnja za njima, povećanje spoljnog duga SAD vrši sve veći unutrašnji inflatorni pritisak. Zato će se Tramp zalagati za smanjivanje, prije svega, vojnih izdataka u inostranstvu i njihovo prebacivanje na saveznike, te za smanjenje velikog trgovinskog deficita sa Kinom i Evropskom unijom. To će neminovno dovesti do zaoštravanja njihovih odnosa, a dokle će to zaoštravanje, prije svega između SAD i EU ići, zavisiće od stepena suprotstavljenosti interesa porodica Rokfeler i Rotšild.

2) Pokušaj izazivanja međusobnog udaljavanja Rusije i Kine. U tom cilju, Tramp će, u ime gospodara „duboke države“ vjerovatno, ponuditi ruskom državnom rukovodstvu „mirovno rešenje“ u vezi Ukrajine. Međutim, dobri odnosi sa Kinom su ključni za Rusiju, a svako rešenje, osim kapitulacije ukrajinske vlasti i vojske, neprihvatljivo je za Rusiju, jer neće predviđati njenu potpunu vojno – bezbjednosnu i ekonomsku kontrolu nad „ostatkom Ukrajine“.

3) Tramp je pristalica hrišćanskog cionizma, ideološke osnove američko – izraelske alijanse. To je geopolitička simbioza evangelističkog protestantizma i cionizma, odnosno uvjerenja u mesijansku ulogu SAD i ideje vodilje Starog zavjeta o Jevrejima kao „izabranom narodu“ („Veliki Izrael“). Cionistički pokret, inače, ima veliki uticaj na spoljnu politiku SAD. Ovo će izazvati dalje opasno zaoštravanje odnosa između SAD i Izraela, na jednoj strani, i Irana, ali i vodećih (sunitskih) arapskih država, na drugoj strani.

Šta Srbija i Republika Srpska mogu očekivati od Trampa? Ništa dobro. Evo nekoliko dokaza.
1)Za vrijeme prvog Trampovog mandata, 4.septembra 2020.godine, u Vašingtonu su potpisani posebni sporazumi o „Normalizaciji ekonomskih odnosa“, između Srbije (Beograda) i SAD, odnosno između Kosova (Prištine) i SAD. Sporazumi su istovjetnog teksta, osim tačaka 16. i predstavljaju dalje razdržavljenje Srbije na Kosovu i Metohiji. Očito je da su sporazumi tako formulisani da je, i za Trampov režim, Republika e Kosovës nezavisna država.

To potvrđuju i tačke 15 oba sporazuma, kojima je predviđeno da „Kosovo (Priština) će pristati da primijeni jednogodišnji moratorijum na podnošenje zahtjeva za članstvo u međunarodnim organizacijama. Srbija (Beograd) će pristati na jednogodišnji moratorijum na svoju kampanju za povlačenje priznanja (nezavisnosti Kosova) i uzdržaće se od formalnog ili neformalnog zahtjeva bilo kojoj naciji ili međunarodnoj organizaciji da ne prizna Kosovo (Prištinu) kao nezavisnu državu“.
A tačkom 16 sporazuma „Kosova i SAD“ čak se i treća strana, Izrael, obavezuje da prizna lažnu drugu albansku državu na Balkanu. Ta tačka glasi:
„Kosovo (Priština) i Izrael pristaju na međusobno priznanje.“

2) Tramp je za budućeg državnog sekretara SAD imenovao senatora sa Floride Marka Rubija, koji je svojevremeno izjavio:
„Američke oružane snage su bile jedne od najvećih sila dobra tokom proteklog vijeka. Zaustavile su…zla poput etničkog čišćenja od strane Srbije na Kosovu.“?!

3) Takođe, Tramp je izjavio da će imenovati DŽona Retklifa za novog direktora CIA-e. To je bivši direktor Nacionalne obavještajne zajednice (The Director of National Intelligence – DNI). Na fotografiji iz ranijeg perioda Retklif je rukama pokazao albanskog orla, simbola „Velike Albanije“ i ne krije simpatije prema albanskom secesionizmu.

Gotovo je sigurno očekivati da, što se više bude bližila pobjeda Rusije kapitulacijom ukrajinskog režima, pojačavaće se pritisci, i zvaničnika Trampovog režima, na vlasti Srbije da pristanu na ubrzanje postizanja tzv. sveobuhvatnog sporazuma sa lažnom državom Republika e Kosovës, kao i na vlasti Republike Srpske da pristanu na unitarizaciju BiH.
S vjerom u Boga, srpsko – ruske Svetitelje i Rusiju!

(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)