Slavko Perošević objavio nove knjige: „Epika je čuvar srpske duše“ i „Nema nazad iza je Srbija“
Juče su iz štampe na veliku radost čitalačke publike izašle dvije nove knjige srpskog epskog pjesnika Slavka Peroševića: „Epika je čuvar srpske duše“ i „Nema nazad iza je Srbija“.
Dok prva knjiga obrađuje velike istorijske teme i ličnosti iz starije istorije, druga je prvenstveno okrenuta novijim ratnim zbivanjima na Kosovu i Metohiji i Republici Srpskoj.
Kroz ove dvije knjige Perošević se u svom prepoznatljivom stilu vraća klasičnim epskim temama na najljepši mogući načim.
„U prvoj knjizi od 335 strana, noseća pjesma Epika je čuvar srpske duše, nas kroz hiljadu stihova u desetercu vodi stazama drevnih vremena i daje osvrt na skoro sve vodeće srpske istorijske ličnosti iz svih sfera života“, navodi se u saopštenju.
Ona nas podsjeća na velike ratnike, državnike, pisce i pjesnike, guslare i sveštenike, na sve one koji su svojim djelom stekli časno ime u srpskoj epici.
Uz nju, tu su još i pjesme Patrijarh Pavle, Kralj Nikola, Radovan Bećirović Trebješki, Zemlja Hercegova, Bitka na Fundini, Odbrana Ostroga, Knjaz Nikola i Marko Miljanov, Bitka na Lijevča polju, Iskopanje Kića Jasenovca, Ustaški zločini u NDH, Osvetniku logora i jama Blagoju Jovoviću, Stradanje Mandića, Četnički komadant Savo Derikonja, Stradanje mitropolita Joanikija Lipovca i mnoge druge.
Za razliku od prve, druga knjiga „Nema nazad iza je Srbija“, posvećena je bitkama i ličnostima iz novije srpske istorije.
U njoj se posebno ističu pjesme:
Bitka na Košarama, Nebeska vojska sa Košara, Rat u Bosni – nekažnjeni zločini, Major Milan Tepić, Zemljo Bosno neka si prokleta (Stradanje porodice Golubović u Konjicu 1992 g.)
Zatim pjesme posvećene srpskim junacima: Generalu Deliću, Majoru Goranu Ostojiću, Poručniku Predragu Leovcu , Poslednjem srpskom vitezu Milošu Ćirkoviću, Vukovima sa Vučjaka i Veljku Milankoviću, Generalu Lazareviću i Vojvodi Slavku Aleksiću.
Perošević je u ovoj knjizi sa najljepšim epskim manirom odao počast i braći Milić, Albertu Andijevu, pukovniku Novici Gušiću, poručniku Borku Nikitoviću, Draganu Grubiću Gromu, Saši Vasiljeviću i ostalima čije duše kao luče sijaju u beskrajnim prostranstvima nebeskog kraljevstva.
Kratak ali sažet osvrt na Peroševićev epski opus dao je profesor doktor Mihailo Šćepanović sa katedre za srpski jezik i književnost beogradskog univerziteta kazavši „Da ako je Filip Višnjić bio pjesnik Karađorđevih buna, onda je Perošević pjesnik Amfilohijevog krsnog koraka“.
Profesor Šćepanović je istakao da su se prevarili svi oni koji su Radovana Bećirovića smatrali poslednjim velikim bardom srpske epike jer Slavko Perošević i Božo Đuranović su dokazali suprotno.
Da nije pjesnika kao što su Bećirović i Perošević mnoge ličnosti i istorijske događaje prekrio bi veo zaborava, zaključuje profesor Šćepanović.