Skandal oko protjerivanja ambasadora Srbije: Odlazeći režim se pozvao na pogrešni član Bečke konvencije!

Prvo pitanje u odnosu na koje treba dati odgovor je legitimitet tehničke vlade da proglasi ambasadora Srbije Vladimira Božovića personom non grata. Dakle, tehnička Vlada (čitaj: vlada u ostavci), nema ovlašćenja za donošenje ovako važnih i krupnih odluka, jer za njih apsolutno nema legitimitet.

Odluka/nota MVP CG, kojom se grubo narušavaju odnosi dvije države ne može biti donijeta od strane tehničke vlade. Takvu situaciju ne poznaje ni teorija, a još manje diplomatska praksa. Pored navedenog, treba konstatovati da je riječ o zloupotrebi „tehničke pozicije“ Vlade, pa odluka odnosno nota o proglašenju amb. Božovića za persona non grata, zbog svojih pravnih a i političkih manjkavosti mora biti revidirana od strane nadležnog legitimnog organa

Dalje, Ministarstvo vanjskih poslova Crne Gore je na svom zvaničnom sajtu objavilo saopštenje od 28.11.2020. godine u 16:49, u kojem je prije svega pogrešno naveden naziv Bečke konvencije o diplomatskim odnosima (originalan nazin na engleskom Vienna Convention on Diplomatic Relations naveden na sajtu UN), čime su se dakle pozvali na nepostojeći pravni akt kao izvor prava.

U konkretnom slučaju pogrešno je primijenjen član 41 Konvencije, koji se prije svega odnosi na privilegije i imunitet kao i na obavezu poštovanja zakona i propisa države kod koje se akredituje (Crne Gore), što je abmasador Srbije Božović svakako poštovao. Drugi stavovi ovog člana govore o komunikaciji sa državom prijema i korišćenju prostorija misije, tako da duh samog člana ne reguliše konkretnu situaciju i na istu ne može biti primenjen. Jedini član koji reguliše način prestanka funkcije amasadora, a koji MVP CG uopšte nije ni uzelo u obzir je član 43. Bečke konvencije.

Što se tiče navodnog miješanja u unutrašnja pitanja Crne Gore, potrebno je znati sledeće:

– U već citiranom saopštenju MVP od 28.11. 2020 godine kaže se da je reakcije uslijedila „nakon više usmenih i pisanih upozorenja“| što predstavlja notornu neistinu i obmanu javnosti jer Ministarstvo vanjskih poslova nikada nije uputilo ni jedno pisano upozorenje ambasadoru Božoviću (redakcija je tražila od MVP dokaz o pismenom obraćanju koji nikada nije dobila)

Što se tiče usmenih konsultacija iste su se desile u 2 navrata, i to prva 12. maja 2020. godine povodom reakcije ambasadora Božovića na nastup hrvatskog proustaškog pjevača Marka Tomsona na Javnom servisu RTCG na dan pobjede 9. maj. Tom prilikom državni sekretar MVP Radulović ukazao je ambasadoru Božoviću da je napravljen propust Javnog servisa, kao i da su preuzete mjere u cilju sankcionisanja odgovornih, ali da smatra da nije bilo mjesta za reakciju ambasadora, što je ambasador Božović, u znak poštovanja prema državi Crnoj Gori, prihvatio. Druga usmena konsultacija desila se 10. novembra iste godine povodom najave ambasade o polaganju vijenca na spomen ploču oslobodiocima u Budvi, kada je ambasadoru Božoviću rečeno da je ta ploča istorijski falsifikat i da polaganje vijenca na nju predstavlja nepoštovanje države Crne Gore, nakon čega je ambasador Božović, uz prethodne konsultacije sa ministrom Selakovićem, odustao od polaganja vijenca, koja činjenica je vrlo dobro poznata crnogorskoj javnosti.

Na osnovu prethodno navedenog, može se izvesti više nego jasan zaključak da dio sapoštenja koji govori o miješanju u unutrašnje stvari države prijema, a na kome je bazirana nota MVP Crne Gore, apsulutno ne stoji i o njemu nema ni govora.

Nesporno je pravo MVP CG da shodno članu 9. Bečke konvencije u bilo kom trenutku bilo kog ambasadora proglasi personom non grata, ali je takođe nesporna i obaveza da u duhu dobrosusjedskih, bratskih i prijateljskih odnosa, tu i takvu odluku bazira na činjenicama i tako je i objasni. Jer da je to tako bilo, skodno navedenim članu 9 Konvencije, država koja akredituje (u ovom slučaju Srbija) bi sigurno opozvala svog ambasadora, čime bi bila ispoštovana intencija i duh ovog člana Bečke konvencije da se problemi među državama rešavaju a ne dodatno stvaraju i komplikuju. U konkretnom slučaju Srbija ne samo da nije, niti će opozvati ambasadora Božovića, već mu je ,upravo suprotno od toga, pružila direktnu i nedvosmislenu podršku kroz izjavu presjednika, premijerke i ministra inostranih poslova Srbije.

Zato je i očekivana i opravdana reakcija Evropske Unije i komesara Varhejljija da se stvari vrate u pređašnje stanje, što takođe potvrđuje saopštenje MVP CG od 30.11.2020. godine kojim se u prvoj rečenice odluka Srbije i evropskog komesara pozdravljaju. Međutim u stavu 3. tog saopštenja MVP CG kaže: “ Zbog toga ova Vlada i ovo ministarstvo neće povući svoju odluku tim više što neshvatljiva izjava premijerke Ane Brnabić u stvari govori da je ambasador Božović zapravi prenosio i zvanične stavove srpske Vlade, što je potvrda i nastavak grubog miješanja u unutrašnja pitanja Crne Gore. „, čime ustvari samo ministarstvo priznaje besmislenost i neopravdanost njihove note i da problem nije u stavu i izjavi ambasadora Božovića o Podgoričkoj skupštini i navodnom miješanju u unutrašnje stvari, već njima smeta principijelni i jasni stav Republike Srbije. To još jednom dokazuje neodrživost takvog političkog stava i nastavka politike i poslise Mila, Milo!, i prema Srbiji i prema EU, a takođe razobličuje težnje i želje Mila Đukanovića i DPS-a koji kroz usta novog ministra Radulovića, ustvari govore.

Više je nego jasno šta Radulović govori i radi a samo je pitanje svih pitanja šta će raditi Vlada i premijer Crne Gore Krivokapić, koja shodno članu 100. st.1 tač.1 Ustava Crne Gore vodi unutrašnju i vanjsku politiku zemlje. U rješavanju ovog pitanja nova Vlada se ne može sakriti iza Đukanovića i njegovih ingerencija kao predsjednika, jer su njegove nadležnosti iscrpljene prijemom akreditivnog pisma što jasno i nedvosmisleno potvrđuje član 95. Ustava Crne Gore, kojim su regulisane nadležnosti presjednika.