Republički centar za istraživanje rata otkrio stravične detalje: U BiH bilo 523 logora za Srbe, samo u Sarajevu 214 mučilišta
Mapirana su 322 mjesta u 15 opština i gradova u Bosni i Hercegovini, u kojima su tokom rata devedesetih godina prošlog vijeka tamničeni i mučeni ljudi srpske nacionalnosti.
„Ljudi su hvatani po ulicama, odvođeni iz svojih domova, mučeni glađu i žeđu, tjerani da jedu čak i vlastite dijelove tijela, te zatvarani su u kaveze sa životinjama“, ispričali su za „Nezavisne novine“ logoraši koji su preživjeli strašne torture.
Lista mjesta na kojima su bili logori nije potpuna, saopštili su iz Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica.
Ono što je do sada preliminarno targetirano na bazi svjedočenja zatvorenik,a te podataka zvaničnih institucija, jesu prijeratne opštine Bihać, Bosanska Krupa, Bratunac, Brod, Vlasenica, Derventa, Doboj, Zvornik, Modriča, Orašje, Odžak, Srebrenica, Ugljevik i Šamac, te pet gradskih i pet prigradskih opština u Sarajevu.
Anđelko Nosović, predsjednik Saveza logoraša Republike Srpske, kaže da su, prema podacima Saveza, u BiH tokom proteklog rata bila ukupno 523 logora, u kojima su zatvarani i mučeni Srbi, a da će slično pokazati i podaci koje na kraju budu prikupile i druge institucije i udruženja.
„U bivšoj Jugoslaviji bilo je 778 logora za Srbe. Naime, u BiH su bila 523 logora, a od toga samo u Sarajevu, u samom gradu, 126. To pokazuje kolika je bila mržnja prema srpskom narodu, te koliko je bilo volje i želje da se naš narod protjera s ovih prostora i da se narod zatvori i uništi. Samo kroz logor ‘Tarčin’ prošlo je 600 ljudi, sve civili, djeca i starci, koji su uhvaćeni u svojim kućama“, rekao je Nosović.
On je posebno ogorčen što rijetko ko odgovarao za stradanje srpskog naroda.
„Bili smo osuđeni čim smo identifikovani kao Srbi. Oni sada prave alibije za to što su uradili, poput slučaja Mahmuljin, jer je sud dozvolio da taj čovjek koji je optužen ode u Tursku i da se ne vrati. Ili ih samo osude na godinu ili dvije kako bi okajali grijehe“, kazao je Nosović.
Iz Udruženja žena žrtava rata Republike Srpske navode da je kompletan plan zatočeništva unaprijed pripreman od strane Armije RBiH, te HVO-a.
„U BiH sada postoji 130 opština, pa podijelite broj logora po tome. Zamislite, to praktično znači da je u svakoj opštini bilo po pet-šest logora za Srbe. Mi se trudimo našim svjedočenjima, knjigama, da bar nešto dokažemo o tim mjestima. Koliko znam, samo u tuzlanskoj regiji je bilo 127 mjesta za mučenje, što u Živinicama, Lukavcu… Nikad niko to nigdje ne spominje. Unaprijed je pripremljeno ko će biti krivac, ko genocidan, a ko heroj, odnosno žrtva“, poručila je Božica Živković Railić, predsjednica Udruženja.
Ona navodi da je ovakva „pravda“ neodrživa.
„Decenije prolaze, mnoge istine se neće nikad saznati. Mnoga mjesta mučenja su zatrpana, kao da niko nikada tu nije bio“, navela je Živković Railić.
Uskoro bi trebalo da krene i mapiranje ostalih poznatih lokacija, koje će obuhvatiti mjesta zatočenja u banjalučkoj Krajini, zapadnoj Krajini, sjeveroistočnoj Bosni, srednjoj Bosni, gornjem Podrinju, kao i u Hercegovini.
„Sve lokacije su identifikovane i mapirane na osnovu svjedočanstava preživjelih zatočenika, te prema službenim izvještajima, izjavama svjedoka, medicinskoj dokumentaciji, dokumentaciji Crvenog krsta, kao i podacima neprijateljskih snaga Armije RBiH, Hrvatskog vijeća odbrane i Hrvatske vojske, kao i presudama pred domaćim pravosuđem“, rekao je Milorad Kojić, direktor Republičkog centra za istraživanje rata, ratnih zločina i traženje nestalih lica.
Kojić je istakao da je Centar došao i do podatka o postojanju takozvanih pokretnih logora, kao što je to bio slučaj u selu Žeravac, opština Derventa, gdje su logoraši držani u kamionima i autobusima, kao i u naselju Hrasnica, opština Ilidža, gdje su bili zatvoreni u kontejneru za skladištenje južnog voća.
Preliminarna lista logora za Srbe:
Bihać 18
Bosanska Krupa 13
Brod/Bosanski Brod 13
Derventa 6
Doboj 3
Modriča 2
Orašje 6
Odžak 10
Sarajevo 214
Šamac 5
Srebrenica 21
Bratunac 3
Ugljevik 1
Zvornik 5
Vlasenica 2
Lista ovih gradova sa logorima može biti tačna samo s početka92.g. i prije probijanja koridora.Masa ovih mjesta je poslje bila u rukama R.Srpske tako da je istoriska podvala postojanje logora za Srbe na tim teritorijama.To vam dođe isto ko na suđenju u Hagu gdje se S.Mološević branio pred zastičenim svjedokom oko logor koji su držali Srbi u RSK na Udbini koji nije postojao a to ljemu niko od bilmeza oko njega nije rekao,naime u prostorijama navodnog logora boravili su neki dobrovoljci SK pokret za Jugoslaviju i nesto Sešeljevih dobrovoljaca no croati su to prestavili kao logor sa hrvatima a Milošević nije imao pojma o ničemu.