Rat Miraša i Borisa: Kako je u tzv. CPC buknuo sukob oko kostiju Antonija i šta se u stvari desilo
Miraš Dedeić, odnosno samozvani mitropolit Mihailo, vođa jedne od posvađanih frakcija unutar tzv. Crnogorske pravoslavne crkve, opet se oglasio, ovog puta da izvJesti kako je vođa druge frakcije koje jedna drugu ne priznaju, tzv. mitropolit Boris, „priveden od strane nadležnih“ u Crnoj Gori „zbog skrnavljenja grobnice i krađe posmrtnih ostataka“ osnivača tzv. CPC, samozvanog mitropolita Antonija!
Prethodno, prekjuče ujutru, Miraš je crnogorsku javnost obavIJestio, zavapio kako je grobnica na Novom groblju na Cetinju, u kojoj je bio sahranjen Antonije (Abramović) oskrnavljena, kako su posmrtni ostaci „osnivača CPC“ ukradeni, optužujući za tu rabotu direktno Bojana Bojovića, odnosno, kako je navedeno „raščinjenog episkopa CPC Borisa“.
Na drugoj strani, dok se Miraš bavio saopštenjima, druga strana, koja sebe takođe naziva „CPC“, odnosno tzv. mitropolit crnogorski i arhiepiskop cetinjski Boris, u nedelju ujutru, „dan uoči praznika Svetoga Antonija Cetinjskoga služio je u hramu Svetog Ivana Crnojevića Pravednog na Cetinju arhijerejsku liturgiju povodom svetog čina obretenja moštiju svetog Antonija“.
Neki crnogorski mediji istog dana javili su kako su „mošti Svetog Antonija izložene u hramu Ivana Crnojevića na Cetinju“.
Bila je to i prilika da se podsjeti kako je na Lučindan 1993, „pred hiljadama okupljenih građana na Trgu kralja Nikole na Cetinju, Antonije Abramović aklamacijom podržan za duhovnog poglavara, predstojatelja pravoslavnih Crnogoraca“. Pa još kako je „mitropolit Antonije preminuo u Kliničkom centru Crne Gore 18. novembra 1996. godine“, te kako je 3. septembra prošle godine, na Dvorskom trgu na Cetinju, na „opštecrnogorskom zboru“, pošto je Boris postavljen za mitropolita umesto Miraša, Antonije kanonizovan, odnosno proglašen za sveca.
Inače, još aprila prošle godine neki crnogorski mediji preneli su informaciju da će „posmrtni ostaci prvog poglavara obnovljene, autokefalne Crnogorske pravoslavne crkve, mitropolita Antonija (Abramovića) uskoro biti preneseni u grobnicu koja se gradi uz crkvu Ivana Crnojevića na Cetinju“.
Rečeno je i da je CPC u redovnoj proceduri „dostavila zahtjev Komunalnom preduzeću Cetinje koje gazduje grobljima i da je u martu te godine dobijeno odobrenje za parcelu za gradnju grobnice i spomenika mitropolitu Antoniju“.
Tada je, pored ostalog, saopšteno i da je „svještenstvo CPC osveštalo grobnicu“, a da će javnost „blagovremeno biti obaviještena kada će biti organizovan prenos posmrtnih ostataka blaženopočivšeg mitropolita Antonija“.
Da li je i kada javnost blagovremeno obaviještena o „prenosu posmrtnih ostataka Antonija“ ne zna se. Kao što se ne zna ni kada su tačno prenijete sa groblja u crkvu. Tek, u subotu 16. novembra, veče uoči Miraševog saopštenja da su kosti ukradene, iz Borisovog krila CPC saopšteno je da su „sa blagoslovom Svetoga Sinoda Crnogorske pravoslavne crkve obretene mošti Svetoga Antonija Mitropolita„. Tada je najavljeno i da će sutradan, „u nedelju u 10 sati u hramu Svetog Ivana Crnojevića Pravednog, a povodom svetog čina obretenja, arhijerejsku liturgiju služiti mitropolit Boris sa svještenstvom“.
„Termin obretenje koji Borisova struja koristi, prema crkvenim rječnicima trebalo bi da znači da su ‘pronađene’ kosti Antonija Abramovića. A, kako su pronađene kad se zna da su bile u grobnici na Novom gradskom groblju na Cetinju? Nije jasno ni kada je bilo, Bog da mi prosti, to ‘obretenje’, vjerovatno tokom noći, kao i zašto noću ako nije bilo danju? Ako je bilo noću, ili danju, gdje je bio stražar na groblju, da li je uprava groblja bila obaviještena, posebno što je grobnica u kojoj je sahranjen Antonije blizu zgrade Uprave groblja…
Čudo i da nema reakcije predsjednika opštine Cetinje na sva ova dešavanja“, kaže naš izvor sa Cetinja dobro upoznat sa događajima prethodnih dana.
Inače, sukob oko zemnih ostataka samozvanog mitropolita Antonija, najmanje je treći u ovoj godini između posvađanih frakcija tzv. CPC. Na Badnji dan, za vreme loženja badnjaka na Cetinju je umalo došlo do fizičkog obračuna pripadnika dvije struje, a teže posljedice spreijčila je policija.
Koji mjesec kasnije, uoči Vaskrsa 2024. iz Miraševe frakcije najavljeno je da će „služiti liturgiju“ u crkvi Svetog Petra Cetinjskog u Kotoru u „9 ura“, a zbog „trenutne uzurpacije crkve Ivana Crnojevića na Cetinju od strane raščinjenog vikarnog episkopa i njegove družine“. U saopštenju Miraševe struje, pošto je ranije pokrenut spor oko crkve Ivana Crnojevića na Cetinju, navedeno je da će po „okončanju sudskog postupka ta crkva biti ponovo osvještana“.
„U Crkvi Svetog Ivana na Cetinju se vrše službe bez blagodati, kao i nekanonski obredi vezani za donošenje lažnih moštiju iz Rumunije, dobijenih od osuđivanih prevaranata, čime se dovode u zabludu Crnogorci“, navela je Miraševa struja.
Istom mjerom, tih dana Mirašu je odgovoreno iz Borisovog dijela samozvane crkve.
Inače, oktobra prošle godine, rešenjem Osnovnog suda na Cetinju odbijen je predlog tzv. mitropolita Mihaila, tj. Miraša Dedeića, za određivanje privremene mjere kojom je traženo da se zabrani „članu CPC (novopostavljenom mitropolitu) Borisu Bojoviću obavljanje verske službe u objektima CPC“, a posebno u objektu koji Miraš naziva „crkvom Ivana Crnojevića“ na Cetinju. Prema pomenutom sudskom rešenju, gore takođe pomenuti Boris nema obavezu da ključeve tog vjerskog objekta preda, odnosno vrati predstavniku predlagača Mirašu Dediću.
Kriza na Cetinju između posvađanih mitropolita tih dana dostigla je dramatične razmjere, koje su, ovih dana još više produbljene.
Tek podsjećanja radi, ništa manje dramatično bilo je i u proleće prošle kada je, bog će znati koja služba, objavila snimak jednočasovnog telefonskog razgovora dvojice funkcionera CPC, odnosno dvojica samozvanih mitropolita, Mihaila i Borisa i u kome je otvoreno više tema, od Borisove prostate, noževa, finansija, nečije gu..ce, itd. Dan posle „opštecrnogorskog zbora“ na Cetinju, kada je Boris ustoličen, Miraš penzionisan a Antonije kanonizovan, penzionisani Mihailo je Borisu – zabranio da činodejstvuje.
(RT BALKAN)