Pozivi na odlaganje i bojkot popisa – političke manipulacije montenegrinskog lobija i njegovih zapadnih sponzora

Piše: Milan Gajović, diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom i diplomirani ekonomista

 

„Ukoliko bilo ko dopušta sebi slobodu da krši zakone… njegovu drskost treba zaustaviti strahom od kazne…“ (DŽon Lok, 1632-1704, engleski filozof i ljekar)

Zakon o popisu stanovništva, domaćinstava i stanova (u daljem tekstu: Zakon) je stupio na snagu 23.12.2022.godine. U njemu je normirano, između ostalog:
-Član 2 Zakona – (Period i način sprovođenja popisa):
„Period sprovođenja popisa i referentni momenat popisa utvrđuje Vlada Crne Gore (u daljem tekstu: Vlada).“
-Član 9 stav 1 Zakona – (Lični i drugi podaci o licima):
„O licima koja se obuhvataju popisom prikupiće se podaci (i) o: …nacionalnoj, odnosno etničkoj pripadnosti; vjeri; maternjem jeziku;…“
Nadalje, vladina Uredba o utvrđivanju perioda sprovođenja popisa stanovništva, domaćinstava i stanova i referentnog momenta popisa stupila je na snagu 14.3.2023.godine, sa sledećim odredbama:
Član 2 – „Popis stanovništva, domaćinstava i stanova sprovešće se u periodu od 1.do 15.novembra 2023.godine.“
Član 3 – „Referentni momenat popisa…je 31.oktobar 2023.godine u 24.00 časa.“

Nadležni državni organi i Uprava za statistiku obavijestili su javnost da su izvršene neophodne pripreme i ispunjeni uslovi za sprovođenje popisa koji će koštati oko 4,7 miliona evra.
Popis se organizuje i sprovodi po standardima Evropske unije. Eurostat, odnosno Kancelarija Evropske unije za statistiku je saopštila da ne planira praćenje popisa u Crnoj Gori. NJihov javni stav jeste „da su države u regionu (pa, time i Crna Gora) adekvatno pripremljene da sprovedu popis stanovništva“.

Međutim, Zapad (SAD, V. Britaniju, NJemačku i NATO pakt), kao i montenegrinski lobi, hrvatsku i albanske partije u Crnoj Gori zabrinjava utemeljeno uvjerenje da će popis pokazati znatno povećanje broja Srba i srpskojezičkog stanovništva u Crnoj Gori, u odnosu na prethodni, iz 2011.godine A Srbi su, za sve njih, „remetilački faktor na Balkanu“ i protivnici njihovih (kolonizatorskih) neoliberalnih i LGBT+ porodično, državno, nacionalno i vjerski razarajućih, kao i NATO terorističkih, „vrijednosti“. Posebno otežavajuća okolnost za Srbe je i rusofilstvo, u sadašnjem trenutku kada se, na sreću, neuspješno, vodi sveopšti hibridni rat Zapada protiv Rusije i pravoslavlja.

Zato je popis, kao, u suštini, statistička aktivnost, ispolitizovan. Dugo vremena traje kampanja antisrpskih i globalističkih političkih partija, NVO i pojedinaca, u početku da se popisom ne prikupljaju podaci o etničkoj (nacionalnoj) pripadnici, vjeroispovijesti i maternjem jeziku, sa obrazloženjem da bi to, tobože, produbilo podjele u Crnoj Gori?! Time se, u stvari, željelo „cementiranje“ (za sva vremena) spornih podataka, iz 2011.godine, o manjem (nego što stvarno jeste) broju Srba i Crnogoraca kojima je srpski maternji jezik.

To je bio još jedan pokušaj pravnog i političkog nasilja nad crnogorskom stvarnošću u cilju antisrpskog socijalnog i političkog inženjeringa, odnosno stvaranja crnogorskog homo novus-a, novo-Crnogorca, bića krivotvorene prošlosti, bez srpskih korijena, identiteta i budućnosti.

Tzv. sintetičke nacije (kao što je crnogorska nacija) stvaraju vladajuće separatističke političke elite, politički manipulativnim metodama, neutemeljenom propagandom i podsticanjem svijesti o pripadnosti određenoj (užoj) „nacionalnoj“ zajednici i o državi u kojoj će takav „etnicitet“ biti i (brojčano) dominantan. Dokaz za ovo je i cjelokupna politička aktivnost konvertita Mila Đukanovića, DPS-a i njenih satelita, od 1997.godine do dana današnjeg.

Sada se montenegrinski lobi zalaže za odlaganje popisa tobože, između ostalog, „zbog nepovjerenja u popisne organe“, „netransparentnosti procesa“…
Uz to, rukovodstvo DPS-a i njihovih satelitskih partija pozivaju na bojkot predstojećeg popisa na šest mjeseci, kako bi se, tobože, stekli institucionalni uslovi za njegovo održavanje, s obzirom da u Crnoj Gori nije formirana Vlada niti konstituisan Parlament i zbog mogućih zloupotreba „prosrpskih vlasti (?!)“ koje organizuju popis. Objavili su i natpis „Nijesmo doma, dođite dogodine“, koji bi pristalice bojkota kačili na ulaznim vratima svojih kuća i stanova.

I Evropski parlament je, 18.10.2023.godine, usvojio Izvještaj o Crnoj Gori za 2022.godinu. Tom prilikom, usvojen je i amandman, kao vid neprimjerenog političkog pritiska, kojim se predlaže odlaganje predstojećeg popisa:
„Poziva se Crna Gora da provede dugo očekivani popis stanovništva i stanovanja u skladu sa standardima Evropske unije i međunarodnim standardima čim se politički zastoj u zemlji okonča, kako ovo važno pitanje ne bi bilo iskorišćeno kao još jedan izgovor za pojačavanje polarizacije društva.“

Zakonom je propisano i:
-Član 26 (Prava i obaveze lica koja daju podatke) stav 1:
„Lice koje je obuhvaćeno popisom dužno je da u njemu učestvuje, odnosno da odgovori na sva pitanja i da na svako pitanje da tačan i potpun odgovor u skladu sa metodologijom popisa.“
-Član 35 (Kaznene odredbe za fizičko lice):
„Novčanom kaznom u iznosu od 100 evra do 500 evra kazniće se za prekršaj fizičko lice ako:
1)ne da podatke koji se od njega traže popisom i ako na svako pitanje ne da tačan i potpun odgovor (član 26 stav 1).“
Znači, odbijanjem učešća u popisu, građanin čini prekršaj, za koji se kažnjava novčanom kaznom.
Takođe, poziv na bojkot popisa predstavlja radnju izvršenja krivičnog djela Pozivanje na otpor, propisanog u članu 378 Krivičnog zakonika. Stav 1 tog člana glasi:
„Ko druge poziva na otpor ili neposlušnost prema zakonitim odlukama državnih organa…kazniće se zatvorom do tri godine.“

Sagledajmo stepen društvene opasnosti ovog krivično djela, ako bi bilo izvršeno. Rukovodstvo DPS-a, kao masovne i, po pojedinačnoj parlamentarnoj snazi, nažalost, druge partije poziva svoje (brojne) članove i simpatizere (na koje objektivno ima veliki uticaj) da ne učestvuju na popisu, odnosno „na otpor i neposlušnost“ zakonitoj odluci Vlade o sprovođenju popisa. Posledica tog krivičnog djela bila bi masovno kršenje Zakona. Time bi se ozbiljno ugrozila pravna država, odnosno princip vladavine prava. A kad prestane poštovanje zakona, država propada.

I pored izjave „tehničkog“ premijera Dritana Abazovića da je protiv odlaganja popisa, te saopštenja Uprave za statistiku da su sprovedene sve aktivnosti oko njegovog sprovođenja, mandatar Milojko Spajić je, juče (24.10.), najavio da će nova izvršna vlast, zajedno sa parlamentarnom većinom, ekspresno odložiti popis na mjesec dana. Navodni razlozi su, između ostalih, postizanje opšteg konsensusa i ubrzanje evropskog puta Crne Gore, kako bi se u međuvremenu „stvorili uslovi da ova značajna društvena aktivnost dobije apsolutni legitimitet, kroz unapređenje transparentnosti i inkluzivnosti“.

A prije samo pet dana Pokret Evropa SAD „saopštio je da je sve spremno za popis, te da je u pitanju statistički posao od kojeg ne bi trebalo praviti političko pitanje“.
Mediji su prenijeli da u Upravi za statistiku procjenjuju da će odlaganje popisa povećati njegove troškove za oko 20 odsto, odnosno za 600.000 – 700.000 evra. Taj trošak će snositi, prije svega, građani, kao poreski obveznici.
Šta se za mjesec dana može suštinski politički promijeniti? Ništa! Spajić, kao poslušna zapadna marioneta, obmanjuje javnost. On ispunjava zadatak dobijen od američke ambasade.

Jednomjesečno odlaganje popisa samo će dati „vjetar u leđa“ montenegrinskom lobiju i njihovim zapadnim sponzorima da traže nova odlaganja sve dok se ponovo ne stvori politički ambijent za ucjenjivanje i zastrašivanje građana da se ne smiju izjašnjavati kao Srbi i kao građani kojima je srpski maternji jezik. NJihov zajednički cilj jeste da se Srbi u Crnoj Gori svedu na nivo statističke greške!

Sagledajmo i zamku koja proizilazi iz člana 9 stav 3 Zakona:
„Na osnovu prikupljenih podataka iz stava 1 ovog člana izvode se sledeći podaci: ukupno stanovništvo, starost, kategorija naselja prema broju stanovnika i drugi podaci koje statistički obrađuje Uprava za statistiku, u skladu sa zakonom i međunarodnim dokumentima.“

Znači, Uprava za statistiku Zakonom nije izričito obavezana na izvođenje i javno objavljivanje podataka o nacionalnoj pripadnosti, vjeri i maternjem jeziku. Takvo zakonodavno rešenje omogućava američkoj ambasadi u Podgorici, koja faktički vlada Crnom Gorom, da naredi: da se takvi podaci ne objavljuju, i/ili da se krivotvore na štetu Srba, ili da se njihovo objavljivanje odlaže na neodređeno vrijeme.