Portal Darka Šukovića tvrdi da je kamenovanje djece na Cetinju bilo samo „simbolično“?

Na portalu Antena M, čiji je vlasnik Darko Šuković, juče je plasirana kolumna izvjesnog Aleksandra Sekulovića pod nazivom „Klerofašistička himna“ i koji je naveo da je kamenovanje autobusa sa djecom na Cetinju imalo samo simbolično značenje.

„Grupa ogorčenih građana Cetinja nasjela je na ovu provokaciju i kamenovala autobus. Ali, taj benigni incident, u kome niko nije povrijeđen i koji je imao samo simbolično značenje, bio je dovoljan ultra-desničarima da histerično zavrište i cio događaj predstave kao smak svijeta u koji će nova vlada odvesti Crnu Goru.“, napisao je izvjesni Sekulović.

Koliko god se sistemski razlikovali od ovih i ovakvih portala, po nacionalnosti, ideologiji, stavovima, ipak se nismo nadali da ćemo morati da se razlikujemo i po ljudskosti ili po čojstvu. Tvrditi da je kamenovanje djece, bilo čije djece, imalo samo simbolično značenje i da je to benigni incident može samo onaj ko nije svjesan dometa i katastrofe koji ovakav incident može da napravi. Šta da je jedno dijete bilo pogođeno? Da li bi i tada bio benigni incident? Vjerovatno bi se tada nazvao kolateralna žrtva… Relativizacija.

Portal Antena M, vlasnika Darka Šukovića, poznat je po svojim antisrpskim stavovim i anticrkvenim stavovima već dugi niz godina. Nekadašnji voditelj Žive istine za šta je isti dobijao bogatu apanažu pod pokroviteljstvom režima Mila Đukanovića danas samo preko portala i „talk showa“ može da prenosi svoje šovinističke stavove, gdje relativizuje kamenovanje djece pokušavajući taj čin da opravda nekakvom smišljenom provokacijom Cetinjana. Ne. Djeca se ne kamenuju. Ničija, nikad.

Najbolje je suštinski ovu situaciju opisao i dr. Srđan Pavićević tokom svog skupštinskog izlaganja prilikom biranja 43. Vlade Crne Gore upravo na Cetinju gdje su samo on i lider Force Genci Nimambegu osudili čin kamenovanja djece. Pavićević je naime uporedio kamenovanje sa slučajem jevrejske djece u varšavskom getu koja su pjevala svoj praznične pjesme, za svoj praznik, a koja su nakon 15 minuta bila strijeljana.

„Povukao me ovaj događaj sa ovom djecom koja su imala neprijatnosti na Cetinju. Ne bih želio da komentarišem, ali ću ispričati jednu priču. Radi se o 1943. godini. Poljska je bila zemlja sa najviše Jevreja, a Varšava grad sa trećinom Jevreja. 43. je napravljen geto za Jevreje. To je bilo do te mjere da to nije bilo humano, čak su i turističke ture obavljane da ljudi obilaze i posmatraju geto. Ne ulazim u strahote tog vremena ali moram da konstatujem da je neposredno pred ustanka u tom getu, na neki jevrejski praznik, djeca su na hebrejskom pjevali prazničnu pjesmu. Samo taj jezik i pjesma i veselje su bili dovoljni da im presuda stigne za 15 minuta. Svih njih 20ak su bili su bili pobijeni. Svaka slučajnost nije bila namjerna ali svaka sličnost me užasava. Ovo govorim kao ljekar i humanista. Za ove stvari ne smijemo da pokažemo ni milimetar tolerancije. Ovo mora da se osudi. „, kazao je Pavićević.