Početak kraja Vlade Zdravka Krivokapića i završne faze konvertitstva Demokrata: Na današnji dan u Skupštini smijenjen Vladimir Leposavić i izglasana sramna Rezolucija o Srebrenici!

Na današnji dan prošle godine u Skupštini Crne Gore izglasana je smjena tadašnjeg ministra pravde, ljudskih i manjinskih prava Vladimira Leposavića i usvojena je po drugi put Rezolucija o tzv. genocidu u Srebrenici.

Ove dvije odluke čije su donošenje zahtijevali stranci izazvale su dalekosežne posledice i označile istovremeno početak dva politčka procesa koji se međusobno podudaraju- početak kraja Vlade Zdravka Krivokapića i završne faze konvertitstva Demokratske Crne Gore koja je od tog dana otvoreno zauzela antisrpsku političku priču. Upravo su prošlog ljeta Zdravko Krivokapić i njegovi vjerni podržavaoci iz Skupštine-Demokrate predstavljali antisrpki stožer kojem su se u napadima prema Srbiji pridruživali DPS i njegovi sateliti.

Naime, tog 17. juna 2021. godine smjenom Vladimira Leposavića suštinski je pala Vlada Zdravka Krivokapića, tj. započeo je proces njenog razvlašćivanja koji je svršen osam mjeseci kasnije na istom mjestu, uz koordinaciju tadašnje opozicije predvođene DPS-om i URA-om.

Tog dana je DPS glasanjem za Leposavića privremeno spasio Vladu Zdravka Krivokapića i otvorio sebi prostor da se u budućoj saradnji sa URA-om koja se protokom vremena samo učvršćavala, uprkos porazu na izborima 30. avgusta, vrati u poziciju da odlučujuće utiče na društveno-političke procese u Crnoj Gori. To se upravo dešava nakon što je formirana famozna manjinska Vlada.

Zdravko Krivokapić je poput „korisnog idiota“ (kakvih je Zapad sijaset stvorio tokom poslednjih pola vijeka širom svijeta) predlaganjem smjene svog ministra pružio DPS-u pojas za spasavanje koji je ova partija objeručke  iskoristila tako što je sa svojim ideološkim blizancima iz URE i uz pomoć međunarodnog faktora došla u poziciju da čini glavnu okosnicu parlamentarne većine koja od 28. aprila preuzela vršenje vlasti u zemlji.

Podsjetimo, Leposavić je zbog navodnog negiranja genocida u Srebrenici smijenjen sa 43 skupštinska glasa, na zahtjev Zdravka Krivokapića.

Za njegovu smjenu glasali su poslanici DPS-a, SDP-a, SD-a, BS-a i albanskih nacionalnih partija, kao i poslanici Građanskog pokreta URA iz redova tadašnje, a i sadašnje vladajuće većine.

Deset poslanika Demokratske Crne Gore bilo je uzdržano, dok je protiv razrješenja Leposavića bilo 27 poslanika DF-a.

Podsjetimo, Leposavić  je u odgovoru na poslaničko pitanje poslanika DPS-a Andrije Nikolića kazao “ da je spreman priznati genocid u Srebrenici nakon što se to nedvosmisleno utvrdi“.

-Uopšte ne mogu da priznam ili ne priznam događaj o kojem nemam saznanje. Ja sam spreman da priznam da je u Srebrenici učinjen zločin genocida kada se to i nedvosmisleno utvrdi. Ne znam da li je postojala genocidna namjera 1995. u Srebrenici. Mogu samo da vjerujem ili ne vjerujem sudijama iz Haga, bilo onim koji su glasali za ovu pravnu kvalifikaciju, ili onima iz istog sudskog vijeća koji su o ovom pitanju zauzeli ili izdvojeno ili posebno mišljenje. Ovo pitanje je i predmet „stručnih polemika“. Haški tribunal za bivšu Jugoslaviju, osim to je osnovan rezolucijom, umjesto međunarodnim ugovorom, gotovo je u potpunosti izgubio legitimitet kad je utvrđeno da su dokazi izvjestioca Savjeta Evrope o vađenju i trgovini organima civilnih srpskih žrtava na Kosovu uništeni u tom sudu- rekao je tom prilikom Leposavić.

Od glasanje za Rezoluciju o Srebrenici Demokrate preuzele otvoreno antisrpski narativ

Uporedo sa tim procesom, glasanjem za Rezoluciju o tzv. genocidu u Srebrenici istog dana je započela je završna faza konvertitstva Demokratske Crne Gore čime je ogoljena politička misija partije Alekse Bečića koja joj povjerena od zapadnih sponzora prilikom formiranja prije sedam godina.

Do 17. juna 2021. Demokrate su se ustezale od iznošenja stavova o identitetskim temama,  ali se glasanjem za Rezoluciju o Srebrenici kojom se srpskom narodu suštinski pripisuje krivica za stradanje 8.000 Bošnjaka (kako je brojem precizirano u tekst Rezulucije) svrstavaju na stranu osvjedočenih antisrpskih snaga i od njih doslovice preuzimaju antisrpski narativ.

Od tada, antisrpstvo postaje nezaobilazni lajtmotiv u javnom diskursu Demokrata. Dovoljno je samo prisjetiti se njihovih napada na Srbiju, njenog predsjednika, političke predstavnike srpskog naroda sa Kosmeta prošlog ljeta. Kako bi sprali njagu sa svog imena i opravdali se pred svojim biračima (uglavnom srpske nacionalnosti), Demokrate su se prošlog ljeta naprasno zabrinule za položaj srpskog naroda na Kosovu i Metohiji i optužile zvanični Beograd za nedobronamjeran odnos prema njima.

Nakon što je postalo jasno da će doći do formiranja manjinske Vlade, Demokrate su u želji da zadrže položaje (do kojih su došli srpskim glasovima) ušle u sledeću fazu ogoljenog antisrpskog djelovanja. Svakodnevno su u svojim saopštenjima prozivali predsjednika Srbije Aleksandra Vučića i patrijarha Porfirija za podršku nelegitimnoj manjinskoj Vladi Dritana Abazovića. Ovih dana Demokrate najžustrije napadaju Otvoreni Balkan, zajedno sa svojim političkim (ne)prijateljima iz redova DPS-a, SDP-a i SD-a. Štaviše, Demokrate i kada napadaju novu Vladu to čine na takav način da svu krivicu adresiraju isključivo na SNP i URA-u kojima ne mogu da oproste namjeru da Crnu Goru uvedu u Otvoreni Balkan i da potpišu Temeljni ugovor sa SPC-om.

Istovremeno, Demokrate nisu uputile nijednu „gorku riječ“ međunarodnim partnerima (po čijem su nalogu i glasali za sramnu Rezoluciju) koji su sproveli u djelo zamisao o formiranju manjinske Vlade, već kod istih i dan-danas lobiraju za povratak na vlast.

Podsjetimo, Skupština Crne Gore je glasovima DPS-a, Demokrata, URA-e, SDP-a, SD-a, manjinskih partija i poslanice PZP-a Branke Bošnjak usvojila Rezoluciju o tzv. genocidu o Srebrenici

Protiv je bilo 19 poslanika, a uzdržano sedam. Ti poslanici su dio koalicije koju predvodi vladajući Demokratski front (DF).