Pjesnici Ivan Hristov i Petar Čuhov upriličili poetsko-muzički nastup na Festivalu „Ćirilicom“

Gostovanjem pjesnika iz Bugarske, Ivana Hristova i Petra Čuhova, koji su u crkvi Santa Maria u Starom gradu u Budvi održali autorsko veče, sinoć je nastavljen osmi Festival „Ćirilicom“.

Hristov i Čuhov upriličili su poetsko-muzički program, a moderatorke večeri bile su Stanka Rađenović Stanojević i Ana Todorović iz Narodne biblioteke Budve.
Veče je koncipirano tako da su, nakon kratkog predstavljanja gostiju koji su govorili stihove na bugarskom, moderatorke čitale stihove na našem jeziku. Potom su Hristov i Čuhov izveli blok etno kompozicija na gitari i kavalu, a poslije još jednog kruga stihova, pjesnici su muzičkim performansom zatvorili program.

Pjesnici su izrazili zadovoljstvo što svoje stvaralaštvo predstavljaju na Festivalu „Ćirilicom“ koji je etabliran kao platforma za očuvanje ćirličnog pisma i slovenske kulture. Zahvalili su i organizatorima na pozivu da učestvuju, naglasivši da je Hristov drugi put gost kulturnih manifestacija u Crnoj Gori, dok je Čuhov premijerno nastupio u našoj zemlji.

U nastavku donismo pjesme Ivana Hristova i Petra Šuhova koje su pročitane na programu.

Ivan Hristov – Ševrolet

Beli ševrolet,
model 1990!
Dobacio mi je ključeve
i rekao „Probaj ga“,
Veoma sam se začudio,
jer to nije bio
stari auto mog oca,
koji me je za svaku grešku
udarao u potiljak.
Četiri brzine?
P – parkiraj
R – rikverc
N – „Neutralna“ reče
„kao Švajcarska“
D – napred
Samo gas i kočnica!
Kada sam okrenuo ključ
svetla se čak upališe noću.
Tim sam autom obišao
Jezera Viskonsina
Jezero „Mokasina“,
„Olujno jezero“,
„Gvozdeno jezero“.
Ponekad bih stao da slikam
stada jelena.
Drugi put bih natankovao.
Pritiskao sam gas do daske
i tako otkrivao Ameriku.
Beli ševrolet,
model 1990.
Moj prvi auto,
iako je zapravo
pripadao Daglasu,
ocu moje žene.

(preveo Milan Dobričić)

 

Petar Čuhov – Tiho

Nema naših majki –
izašle da kupe
nešto ukusno
i nisu se vratile

Nema ni naših očeva-
otišli na grobove
svojih očeva
i ostali tamo

Nema ni braća
i sestara nam-
potrčali da pronađu
majke i očeve
i izgubili se

Nema ni
dece naše-
ubijena su prilikom
bega od sopstvenih snova

Zbog toga
ova taze uspavanka
sada je
za nas

laku noć
laku noć
laku noć

(preveo Srđan Sekulić)

Biografije autora:

Ivan Hristov rođen je 1978. godine. Završio je bugarsku filologiju na sofijskome fakultetu „Sv. Kliment Ohridski“. Godine 2001. dobija prvu nagradu za poeziju na nacionalnom studentskom takmičenju za poeziju Šumen 2001, a već iduće, 2002. godine sa svojom prvom zbirkom poezije „Zbogom, devetnaesto stoljeće“ osvaja nagradu za poetski debi na nacionalnom takmičenju „Južno proljeće“.

Drugu zbirku poezije „Bdin“, koju je književna kritika dočekala s velikim interesom, objavio je 2004. Knjiga je 2006. godine nagrađena nacionalnom književnom nagradaom Svetlostruj. Stihovi, recenzije i članci Ivana Hristova objavljivani su „Književnim novinama“, dnevnim listovima „Kapital“ i „Sada“, časopisu „Hemus“ (izdanje Bugara u Mađarskoj), te na književnim veb sajtovima www.slovo.bg, www.liternet.bg , www.litclub.com i drugim.

Godine 2005. izlazi njegov prvi muzički album „Pokušaj pamćenja“. Zajedno s piscima Petrom Čuhovim, Emanuilom A. Vidinskim i etnomuzikologinjom Angelom Rodel 2004. osniva grupu za etno-rok poeziju „Gologan“, s kojom učestvuje na nizu muzičko-književnih performansa, čitanja i koncerata, od kojih je veliki dio bio izvan Bugarske. Ivan Hristov je doktorirao 2008. na Odsjeku za savremenu bugarsku književnost na Bugarskoj akademiji nauka i umjetnosti.

Četvrtu pjesničku zbirku „LJubavni rječnik“ („LJubeženski slovar“) je objavio 2018. NJegova djela prevedena su na 12 jezika. Ivan Hristov je od 2019. godine direktor međunarodnog programa sofijskog festivala poezije „Metafore“. Trenutno radi kao istraživač u Institutu za književnost Bugarske akademije nauka. Pjesnik je dio evropske pjesničke platforme „Versopolis“, koju podržava program Kreativna Evropa.

Petar Čuhov je rođen 1961. godine u Sofiji. Magistrirao je na grupi za sociologiju. Pjesnik je i publicista. Izdao je više zbirki poezije i dobio mnogo nagrada, od kojih se izdvaja Specijalna nagrada „Razvitie“ („Razvoj“) za nov bugarski roman (2003), „Velika nagrada“ Prvog konkursa SMS poezije (2004), Nacionalna Slavejkova nagrada (2005). Preveden je na devet jezika, piše haiku na engleskom jeziku i sarađuje sa najpoznatijim anglosaksonskim haiku izdavačima.

Na stranicama dnevnih novina „Trud“ objavljuje zajedno sa Maricom Kolčevom komičnu kolumnu Gvko i Mrvko. Svira u grupi „Subdibula“ i etno-rok grupi „Gologan“. Aktivno učestvuje u književnim performansima. Član je Udruženja bugarskih pisaca, Bugarskog haiku kluba i Svjetske haiku asocijacije.

Osmi Festival „Ćirilicom“ na programu je do 14. septembra u organizaciji Narodne biblioteke Budve i Udruženja izdavača i knjižara Crne Gore, uz podršku Opštine Budva, Turističke organizacije opštine Budva i Javnog preduzeća za upravljanje morskim dobrom.