Osuđuju udžbenike u RS, a knjige im pune laži: Srpska djeca čitaju da su Srbi agresori koji su „počinili genocid“
Histerija bošnjačkih političara, dijela zapadnih sila i predstavnika muslimanskih žrtava iz Srebrenice oko navođenja činjenica u udžbeniku istorije za 9. razred osnovne škole u Republici Srpskoj, gdje se pominju general Ratko Mladić i prvi predsjednik RS Radovan Karadžić, ide toliko daleko da se traži i reakcija Tužilaštva BiH.
„Pitam, vrlo konkretno Tužilaštvo – šta radite i gde ste dok zvanične institucije entiteta Republika Srpska otvoreno i javno kroz nastavni plan i program veličaju ratne zločince? Pitam vrlo konkretno osobe koje su pisale ovaj nastavni plan i program da li znate da činite krivično dijelo? Hoće li neko u ovoj državi početi da radi posao za koji je plaćen?“, upitao je javno Ćamil Duraković, potpredsednik RS iz redova bošnjačkog naroda.
Dok napadaju sadržaj srpskog udžbenika bošnjački zvaničnici vješto bježe od činjenice da je knjiga „Historija“ za 9. razred osnovnih škola u FBiH puna tradicionalnih lažnih narativa koje plasira političko Sarajevo već tri decenije.
Tako se u lekciji „Ratni i postratni period u BiH“ navodi između ostalog da su Vojska i MUP RS pod komandom Mladića osvojili zaštićenu zonu „Žepu i Srebrenicu“ i tom prilikom pobili više od 8.000 Bošnjaka (dok je međunarodna komisija utvrdila da je broj višestruko manji), i tim je kako navode počinjen „najveći genocid“ u Evropi nakon Drugog svjetskog rata.
Takođe, u pomenutom udžbeniku je i slika Alije Izetbegovića kao prvog predsjednika Predsjedništva samostalne BiH. U knjizi se nabrajaju, kako navode, koncentracioni logori na području Srpske, a ističe i da su snage JNA 6. aprila 1992. u saradnji sa „snagama odanim Srpskoj demokratskoj stranci Radovana Karadžića izvršile napad na glavni grad – Sarajevo“.
Srbi iz Federacije BiH, čija djeca tamo pohađaju osnovne škole, kažu za „Novosti“ da udžbenici nisu svi isti jer se u hrvatskim kantonima izučava najviše hrvatska istorija dok se u bošnjačkim izučava bošnjačka.
Najviše im smetaju dežurne kvalifikacije koje godinama gaji Sarajevo o „srpskim agresorima“ koji su „počinili genocid“.
„Djeci se u Federaciji organizuju i izleti u okviru nastave u Srebrenicu ili u Vukovar. Niko ih ne navodi u Donju Gradinu ili Jasenovac“, kaže jedan od roditelja.
Nenad Stevandić, predsjednik Narodne skupštine RS, kaže da je istorijska činjenica da je vršena diskriminacija prema srpskim žrtvama i liderima iz proteklog rata i da im je presuđivano na osnovu te diskriminacije.
„Nikada se ta diskriminacija ne može primjenjivati na budućnost. Duraković i svi njemu slični treba da znaju da postoji istorijska pravda i budućnost kao i da u Srpskoj nije zabranjeno spominjati bilo koga. Oni koji misle da treba zabraniti spominjanje srpskih istorijskih ličnosti očigledno sa budućnošću nemaju dodira. Ovde se radi o istorijskim činjenicama, a ne političkim percepcijama.
Radomir Pavlović, predsednik OO SNSD Srebrenica, kaže da prava koja imaju bošnjačka djeca u školama u Srpskoj, ni približno nemaju njihovi vršnjaci u Federaciji BiH.
„Već odavno sarajevska politika i Duraković ne mogu da prihvate da se u Srpskoj moraju poštovati pravila koja donose institucije Srpske, a ne Sarajeva. Oni bi da mjenjaju srpsku istoriju ili da prećute da je Drina jedna od najvećih srpskih grobnica. Duraković i njemu slični bi bili najsrećniji da se nikada ne spominje na čijoj su strani bili muslimani u Drugom svjetskom ratu i da se o tome nikad ne uči“, poručio je Pavlović, optuživši Durakovića da, dok prima platu u Srpskoj, širi veliku mržnju prema RS.