(NOVI SERIJAL) Montirani državni udar u Crnoj Gori: Kako je tekao proces lažne afere?
U specifičnom istorijskom trenutku, kada se NATO birokratija grčevito borila za bilo kakav dokaz života i rasta, a crnogorski režim ”hvatao vazduh” pod pritiskom nagomilanih političkih i ekonomskih problema, te sve manjim značajem u regionalnim geopolitičkim raskusurivanjima, ubrzani ulazak Crne Gore u NATO se nametnuo kao lako rješenje u kom su se susreli interesi obje strane – režima u Crnoj Gori i NATO-a. Naime, ulazak Crne Gore u NATO je značio za briselsku birokratiju da NATO ne posustaje, da raste i ima perspektivu. Sa druge strane, crnogorski režim je dobio status prvobranitelja NATO-a, pa time i određen nivo političke zaštite protiv ”spoljnih i unutrašnjih neprijatelja”.
Ishod pitanja ulaska Crne Gore u NATO je bilo duboko skopčano sa pobjedom režima Mila Đukanovića na izborima 2016. godine. Međutim, po svim realnim parametrima, Đukanović je trebalo da izgubi te izbore. Stoga je afera ”državni udar” došla kao prirodna, logična posljedica susreta dva opisana interesa.
NATO službe su, po razrađenoj hladnoratovskoj inerciji uvrstile ”rusku komponentu” u scenario afere, kao ključni sastojak njene internacionalizacije. Sem toga, ruska komponenta se lako uklapa u aktuelnu, već izgrađenu propagandnu matricu o ”ruskom miješanju u izborne procese”. Ostale sastojke poput ”srpskih nacionalista”, ”oružja”, ”svjedoka saradnika”… je obezbjeđivala ”partnerska” služba u Crnoj Gori, dok su joj asistirale hrvatska služba, a djelimično i srbijanska BIA. Na svu sreću, kapaciteti crnogorske službe su takvi da je, pored porazno infantilnog scenarija afere, ostavljeno mnoštvo dokaza koji jasno otkrivaju tragove montaže.
Ovo je tekst koji se nalazi na sajtu koji je posvećen ovoj aferi a koji je objavljena na sajtu državni udar.
U Crnoj Gori, jezgro ove operacije čino je takozvani “Grand” klan sa glavnim operativcem Zoranom Lazovićem, dok je njegov pobratim Milivoje Katnić, glavni specijalni tužilac, bio zadužen da montažu afere pretoči u optužnicu, te da angažuje represivni aparat, policijski i sudski, kako bi operaciju doveli do političkog epiloga.
Obojica su sada u Istražnom zatvoru zbog kriminalnih radnji.
U najužem krugu crnogorskog dijela operacije ”državni udar” se, prema saznanjima IN4S-a, nalaze Milo Đukanović, Milivoje Katnić, Saša Čađenović, Stojanka Radović, Zoran Lazović i njegov sinovac Vladan, Duško Golubović, kao i bivši ministar pravde Zoran Pažin. Ovaj sajt ističe da su Zoran Lazović i Duško Golubović bivši, a vrlo uticajni funkcioneri ANB-a. Međutim, njihova stvarna moć je ostala u sistemu, bez obzira na prethodno penzionisanje. U sudskoj grupi za ”državni udar” su se nalazili: Boris Savić, Milić Međedović, Mušika Dujović, Radomir Ivanović i naravno Suzana (Mugoša).
Pošto je Demokratski front bio najsnažniji protivnik režima, a to se posebno isticalo na izborima 2016, onda nije bilo iznenađujuće da režiseri afere svale političku odgovornost za ”pokušaj svrgavanja vlasti” na ovaj savez. Međutim, režim je u svojoj alavosti otišao korak dalje. Naslonjeni na snažnu podršku zapadnih službi, povratili su u život klasičnu inforbiroovsku atmosferu linča i brutalnog progona najjačeg političkog protivnika. Tako su se na optuženičkoj klupi našli brojni funkcioneri i službenici Demokratskog fronta, ali i članovi njihovih porodica.
Na kraju, kao logična posljedica jeftino montirane afere, došla je isto takva (nepismena) optužnica, prepuna materijalno-pravnih grešaka, nelogičnosti, potpuno besmislenih ”scenarističkih” konstrukcija… Međutim, represivni sudski i policijski aparat crnogorskog režima je i danas održava u životu kroz farsični sudski postupak koji traje od septembra 2017. godine.
U novom serijalu BORBE možete pročitati kako je tekao montirani proces državni udar po podacima sa sajta drzavniudar.me