Napad na Vučića iz svih oružja: Udar na predsjednika Srbije jer čuva Republiku Srpsku, Kosovo i Srbe u Crnoj Gori!

piše: Dražen Živković, urednik portala Borba

Predsjednica Helsinškog odbora za ljudska prava u Srbiji, Sonja Biserko u naručenom tekstu za Deutsche Welle najavila je ofanzivu na predsjednika Srbije Aleksandra Vučića. Tekst Sonje Biserko nije politički pamflet, kao mnogi do sada, već je riječ o prvom strateškom dokumentu u kojem je iscrtana mapa napada na Vučića, samo zbog toga što štiti Republiku Srpsku, neće da prizna Kosovo i Metohiju i što se bori za prava Srba u Crnoj Gori. Ta tri “grijeha” međunarodni centri moći, očito ne mogu da oproste Vučiću, jer za njih je jaka Srbija, samo slaba i ponižena Srbija.

Biserko, odnosno, međunarodni centri moći koji stoje iza medijskog napada na Vučića, “zamjeraju” mu, ono što Srbi ne mogu nikada da mu zamjere, a to je lavovska borba za Republiku Srpsku, koju oni žele da vide kao lak plijen i kao žrtvu koji žele da prinesu na oltar uništenja srpstva.

Kako stoji u toj političkoj platformu, oni žale na nespremnost da se Bosna pokrene unutar sebe, ali i nespremnost međunarodne zajednice da od 2006. djeluje u okvirima koji su joj na raspolaganju, hrani nacionalizme, posebno srpski.

U tekstu prepunom neosnovanih optužbi na račun Srbije i posebno predsjednika Vučića, Biserko sugeriše da međunarodna zajednica mora da „ukloni maligni uticaj srpskih pretenzija“ u BiH, što nedvosmisleno znači ukidanje Republike Srpske i konačno stvaranje unitarne Bosne i Hercegovine.

“Srbija nije zatvorila srpsko pitanje. Vodeća srpska elita smatra da će ono biti „zatvoreno tek ‘srpskim oslobođenjem’ i državnim ujedinjenjem, a ne uključivanjem u euroatlantske integracije ili neku surogat-tvorevinu, poput tzv. „Regije“ ili neke „EU-goslavije“ koju zagovara Timothy Less (bivši britanski diplomat koji je vodio ured britanskog veleposlanstva u Banja Luci).

Ovakvoj fiksaciji Beograda na zaokruživanje, kako sada kažu, „srpskog svijeta“, odnosno osovine Beograd-Banjaluka-Podgorica-Kosovska Mitrovica u velikoj mjeri doprinosi i vrlo fluidni međunarodni kontekst, kao i politički vakuum koji je nastao na Balkanu. Dominantno tumačenje međunarodnih okolnosti je da Srbija ne smije propustiti povijesnu šansu koja se ukazala.

Ta očekivanja se reflektiraju i na njezinu vanjsku politiku. Beograd pokušava u okviru svoje politike „neutralnosti“ igrati u prostoru koji niko ne pokriva u cijelosti. Predsjednik Vučić, koji je u načelu jedini nosilac vanjske politike, pokušava se kretati u okviru već ranije osmišljene politike oslonjene na „četiri stupa“ (Kina, Rusija, SAD i EU) i da koristi sve njihove različite interese, piše njemački list.

Srbija se i Vučiću “zamjera” ono što ne može da mu se zamjeri. On i Srbija se proglašavaju kao imperijalisti i kao destabilizirajući faktor samo zato što brane srpske interese.

“Zamjera” mu se što Srbija ima snažan uticaj na region, što Srbiji i Vučiću može samo da bude politički plus. Srbija je postala faktor mira i stabilnosti, zemlja koja je ekonomski ojačala i koja više nije lak plijen hijena sa Zapada.

Srbija je zemlja u regionu, koja ima vrlo osmišljenu strategiju očuvanja svog naroda u zemljama okruženja.

Jasan i nedvosmislen stav Vučića i Srbije da čuvaju Republiku Srpsku, očigledno je upalio alarm u međunarodnoim centrima moći. Biserko i njeni mentori u svojoj političkoj platformi navode da je Republika Srpska (RS) ratni plijen od kojeg Srbija neće lako odustati. Znaju, ali prećutkuju, da je Republika Srpska dosanjani san svih Srba sa druge strane Drine, koji su živote ugradili u očuvanje srpskog pitanja.

Napad na Republiku Srpsku je napad na Vučića i Srbiju, ali i na Kosovo i Metohiju i srpski narod u Crnoj Gori. Srpsko jedinstvo koje počiva na ova tri pitanja, jasno je da iz dana u dan postaje sve veća smetnja, onima koji žele da iz sjenke vladaju ovim prostorima, a kojima Vučić i Srbija smetaju.

Jasan stav da neće priznati lažnu tvorevinu Kosovo i da će sačuvati Srbe u Crnoj Gori, uz čuvanje Republike Srpske, bili su okidač za napad na njega. Onima koji jurišaju na njega, ne smeta samo on, smeta im Srbija, Republika Srpska, Kosovo i Metohija u sastavu Srbije i očuvanje jedinstva među srpskim narodom u Crnoj Gori. Da se samo jedne stvari od te tri odrekne Vučić, on bi već danas bio proglašen za najvećeg reformatora i demokratu Evrope. Da se odrekne dvije od te tri stvari, bio bi proglašen za najvećeg političara Evrope u poslednjem vijeku. A kada bi se odrekao svega toga, što bi bilo po volji međunarodnim centrima moći, Vučić bi bio proglašen za božanstvo!

Na njihovu žalost, izabrao je put kojim se ređe ide, ali koji je jedino častan i istorijski ispravan, jer jedino tako može sačuvati ono najsvetije-Republiku Srpsku, Kosovo i Metohiju i srpski narod u Crnoj Gori.

I sam Vučić je prije nedelju dana prozreo ovaj do sada najžešći napad, jer je najavio da će se Srbija suočiti “sa najvećim pritiscima i bićemo u teškoj sitaciji”.

„Ono što mi smeta, ne mogu da kažem da me brine, je da se u Srbiji neki raduju misleći da je to upereno protiv mene. Nije. To je upereno protiv svakoga u Srbiji“, dodaje.

Velike pritiske očekuje i oko Republike Srpske i Kosova, iako ti pritisci nisu bili slabi ni ranije.

„Sad će biti još teže“, zaključuje.

Kaže i da je njegova obaveza da čuva ovu zemlju.

„Da potpišem akt nezavisnsti Kosova, garantujem da bih dobio Nobelovu nagradu za mir“, dodao je on.

Samo nedelju dana kasnije, krenula je brutalna ofanziva na Vučića i Srbiju. Prvi Vučićev odgovor na ovaj napad je današnji sastanak sa liderom Srba u Republici Srpskoj, Miloradom Dodikom.

Preostaje nam da sačekamo i vidimo koje će Vučić poteze povući u narednom periodu, a koji za cilj imaju opstanak Srbije i Srba ma gdje god živjeli u okruženju.