Muk onih koji čekaju da pokuca ruka pravde na njihova vrata

Jučerašnje hapšenje specijalnog tužioca Saše Čađenovića, uznemirilo je duhove među pripadnicima interesno-kriminalne organizacije DPS i njihovih decenijskih satelita. Tako smo redom mogli čuti reagovanja, političkih subjekata parlamentarne većine, lidera NVO sektora u Crnoj Gori, ali ni jednu jedinu riječ od članova bivšeg režima, koje je Čađenović u svom radnom vijeku itekako, a po optužbama SDT-a, zloupotrebom službenog položaja zadužio i štitio.

Tako smo juče iz redova DPS-a I satelitskih partija svjedočili tišini o ovom događaju, koji su i regionalni mediji prenosili kao udarnu vijest, a iz redova poraženih političkih struktura, struktura prošlosti bili bombardovani tvitovima i saopštenjima svojih partijskih vojnika o pozivima iz EU da se deblokira Ustavni sud, koji im takođe ne idu u prilog, pokušavali da zamaskiraju skandal koji trese nosioce vlasti njihovog zauvijek poslatog u prošlost diktatorskog režima.

Svi ovi događaji, ćutanje danas opozicionih partija, još jedan je dokaz, da su svi lažni, montirani sudski procesi iz vremena vlasti ove kriminalne garniture i satelita, bili proizvod kuhinje vrha DPS-a i njihovog šefa Mila Đukanovića, servirani preko svojih glavnih izvođača u Specijalnom državnom tužilaštvu i sudskoj organizaciji.

Podsjetimo, tokom montiranog sudskog procesa za tzv. “pokušaj državnog udara”, Čađenović je nevješto, uz pomoć svog šefa Milivoja Katnića, a za račun produženja opstanka na vlasti gospodara Mila Đukanovića, pred vijećem specijalca DPS-a Suzane Mugoše zastupao pravno neutemeljenu, lažnu, komičnu optužnicu protiv, prije svih lidera Demokratskog fronta Andrije Mandića i Milana Kneževića.

Ipak, procesuiranjem specijalnog tužioca Čađenovića jedno je sigurno, ruka pravde se polako približava svačijim vratima, pa onda i ne treba previše da čudi muk onih, na čija će vrata ta ruka uskoro pokucati.