Milenko Ivanović tvrdi da je pokraden a da država nije uradila ništa

Ova priča ne svjedoči o visokoj korupciji i organizovanom kriminalu visokog nivoa, ali svjedoči o tome kako običan, pošten čovjek, koji ima povjerenje u druge, bude prevaren i pokraden, a institucije sistema koje bi trebale da budu njegova zaštita i odbrana lijeno i nezainteresovano ostaju po strani. Upravo zbog toga, jedina nada mi ostaju mediji, čija je jedna od funkcija, koliko znam, da daju glas i moć običnim ljudima, a da kontrolišu moćne i javne službe koje bi trebale da rade u interesu svih i opšte dobrobiti.

Ovako svoje saopštenje počinje Milenko Ivanović, koji u dopisu dostavljenom medijima da se navršilo godinu dana kada su njegova supruga i on shvatili da su prevareni i pokradeni od ljudi u koje su imali puno povjerenje i zatražili pomoć od institucija sistema.

„Moja supruga Anđelka Ivanović je 8. avgusta 2023. godine podnijelakrivičnu prijavu budvanskoj policiji nakon što je otkrila da je ukraden pečat firme Sub Travel (Budva), čiji je bila direktor, i da je njen potpis falsifikovan radi sklapanja ugovora sa firmom iz Budve Boki d.o.o radi slobodnog prevoza putnika. Firmu Sub Travel osnovali smo ja i supruga Gorana Popovića, Nonna Popović, sa po 50 % udijela u vlasništvu. Ovo je učinjeno na molbu Gorana Popovića, sa kojim se ja i supruga znamo dugo i koji je krstio našu ćerku. Kumovske veze i dugo poznanstvo su bili razlog za veliko povjerenje koje je izigrano tako što je Goran Popović zloupotrijebio pečat firme Sub Travel i falsifikovao potpis njene direktorke, moje supruge, i sa Dragicom Vlahović iz firme Boki d.o.o potpisao ugovor koji je, zbog nefunkcionisanja institucija sistema, bio punovažan sve do nedavno, čime je u kontinuitetu činjeno krivično djelo inanošena šteta meni kao suvlasniku firme Sub Travel.Prema informacijama koje smo dobili od inspektorke u budvanskoj policiji, Popović i Vlahović su priznali krivično djelo, ali ja i moja supruga nijesmo dobili to priznanje i u pisanoj formi. Pošto smo vidjeli da se ne postupa po krivičnoj prijavi moje supruge, u decembru prošle godine smo angažovali advokata, preko koga saznajemo da budvanska policija nije krivičnu prijavu proslijedila u nadležno tužilaštvo u Kotoru. Advokat je, nakon toga saznanja, krajem decembra prošle godine podnio krivičnu prijavu, ali i tu je iskrsao problem. Tužilaštvo u Kotoru je, nakon druge advokatove urgencije, saopštilo 10. januara 2024. Godine da još nije formiran predmet po krivičnoj prijavi“, kazao je on.

Nakon što se obratio ministru unutrašnjih poslova policijska inspektorka Tamara Mačić je ponovo ispitala njegovu suprugu 1. februara 2024. godine i 13. februara predmet dostavila u kotorsko osnovno državno tužilaštvo, koji tamo još uvijek čeka na ocjenu i mišljenje.

„Zanemarivanje principa blagovremenosti u postupanju mene navodi na sumnju da se to namjerno čini, kao da se čeka zastarijevanje predmeta. Ako je to tako, onda me to navodi na pomisao da u riječima Gorana Popovića – da mu niko ništa ne može jer mu je zet ministar – ima istine. Da nečija moćna ruka štiti prevarante i kriminalce meni govori i to što sam na jedvite jade došao do lažnog ugovora između firme čiji sam suvlasnik i druge firme. Taj ugovor sam dobio tek nakon što sam se požalio Agenciji za zaštitu ličnih podataka i slobodan pristup informacijama. U nastojanju da zaštitim svoja prava, obraćao sam se do sada na adrese čak 17 državnih institucija. Na kraju sam se, početkom maja ove godine, obratio i Zaštitniku ljudskih prava i sloboda. Dok čekam da se neko smiluje i uradi ono zbog čega postoji i plaćen je od novca svih građana i građanki Crne Gore, ovu ispovijest šaljem, sa svom pratećom dokumentacijom, na adrese više medija u Crnoj Gori, u nadi da će se bar jedan od njih zainteresovati za ovu priču“, zaključio je on u saopštenju.