Milatović, Mandić i Spajić treba da iniciraju antimafijaški pokret za spas Crne Gore od DPS mafije

Piše: Nebojša Medojević, lider Pokreta za promjene (PZP) 

Objavljivanje prepiske između vođa i članova jedne od najvećih i najopasnijih političko-bezbjednosno-kriminalnih organizacija u Evropi, poznate pod imenom DPS, kodnog imena “Kavački klan” dokazala je moje tvrdnje da je u Crnoj Gori došlo do srastanja političke partije na vlasti (DPS), bezbjednosnih službi (Uprava Policije i ANB), tužilaštva i sudova sa narko i duvanskim kartelima.

Ova, u svojoj suštini” transnacionalna kriminalna organizacija, imala je, nažalost, godinama razumijevanje međunarodnog faktora, što je, u mnogome, doprinijelo da se u crnogorskom društvu formira, veoma opasan stav, da se korupcija i kriminal isplate. “To sve zemlje rade” – opasna mantra koja je relativizovala društvenu opasnost i nametnula pogrešni narativ da su korupcija i teški kriminal sasvim normalna stvar i da ta armija ubica, zlikovaca, narkodilera, u suštini, radi obavlja neki patriotski zadatak za državu.

Godine srastanja države sa mafijom je u cjelosti razorila naš ustavni poredak i institucije pravne države koje su stavljenje u funkciju logističke podrške i zaštite DPS narkokartela.

Narko-patriotizam je doveo do toga da vođa terenskih operacija „Kavačkog klana“, odbjeglog Radoja Zvicer u svojoj prepisci sa visokim operativcem ANB i UP , Petrom Lazovićem, kao glavni cilj organizacije, nakon političkih promjena u avgustu 2020., navodi “Moramo povratiti državu”.

Vrlo jasna poruka novim vlastima šta je najveća prijetnja nacionalnoj bezbjednosti i miru i stabilnosti zemlje: Namjera DPS narkokartela da zadrži sve kjučne karike u bezbjednosnim službama, Carini, tužilaštvu i pravosuđu i da stvaraju uslove za povratak DPS, kao njihovog političkog krila na vlast.

Ono što zabrinjava je da u Nacionalnoj strategiji bezbjednosti, kao krovnom strateškom dokumentu nema ni riječi o ovoj prijetnji.

Izgleda da je nova vlast odlučila da je najbolja strategija bezbjednosti, da nema strategije bezbjednosti.

Politički uticaj i ciljevi koje ova organizacija namjerava da realizuje svim sredsvima je udžbenička definicija TERORIZMA. Pokušaće prvo korupcijom, medijskom propagandom, pa onda štrajkovima, blokadama, opstrukcijama institucija (ova faza je u toku) i izazivanjem unutrašnjih sukoba u partijama vlasti.

Nakon toga, slijede ucjene i kompromitacija najvažnijih državnih funkcionera (Milatovića, Spajića, Mandića, Bečića, Šaranovića, Koprivice…) onih predstavnika države koji im trenutno predstavljaju problem (šef SPO Šuković i VDT Novović).

Poslednja faza je kampanja terora u kojoj se organizuju bombaški napadi na civili, likvidacije policajaca, tužilaca, sudija, političara, novinara, sa ciljem izazivanja političke nestabilnosti i atmosfere straha u kojoj bi direktni predstavnici narkokartela došli na vlast.

To je plan “Povratka države”.

Trenutno DPS efekitvo kontroliše ANB koja je i dalje u funkciji ostavrivanja interesa starog režima, prikiplja i analizira podatke protiv aktuelne vlasti i planira i realzuje subverzivne akcije. O tome ko upravlja ANB najbolje govore dva primjera.

Prvi, kada je ANB fabrikovala aferu San Trope i objavila komprokitujuće snimke bahanalija i luksuznog provoda Premijera Spajića, što je i on (poslovično neinformisan i nezainteresovan za ovaj sektor) uspio nekako (uz pomoć ujaka) da shvati i optužio službu za propust u radu.

Drugi, ogromni uspjeh kandidata DPS na Koniku i Vrelima ribničkim gdje je DPS na 15 biračkih mjesta uzeo 3305 glasova, a koalocija PES -Demokrate koje kontrolise bezbjednosni sektor uzela 669 glasova, a koalicija ZBCG 740 glasova.

DPS 3305, a vlast 1409 glasova.

Svi koji malo bolje poznaju mehanizam “Sigurni glas” DPS znaju da je ANB imao svoje saradnike kao vođe romske populacije koja je glasala po instrukcijama koje dobije od vođe. Do svoje smrti to je bio Isen Gaši koji je bio čak i odbornik DPS u Podgorici.

Kod njega su se nalazila lična dokumenta Roma koje su dobijali za glasanje uz instrukciju za koji broj tačno da glasaju. Zauzvrat ovoj kriminalnoj organizaciji su tolerisana krivična djela, krađa, trgovine ljudima (posebno ženama), prostitucija, prosjačenje.

Poznat je slučaj utapanja 35 Roma na brodu “Mis Pat” u ljeto 1999 godine. Jedan od okrivljenih je bio Agom J. Gaši , brat šefa DPS na Koniku Isena Gašija. Suđenje se razvlačilo, zbog uticaja DPS i ANB na sudstvo 18 godina i Gaši je osuđen na šest godina zatvora.

Ovakav “briljantan” rezultat DPS na Koniku, jasno dokazuje da su ove izbore tamo odradili isti operativci oz ANB i UP sa svojim ljudima koji kontrolišu romsku populaciju. Ista priča je i za drugi bezbjednosno-kriminalni punkt DPS na Karabuškom polju.
Ovo ukazuje na jasnu cinjenicu da Bečić i Bogdanović, koji su preuzeli odgovornost za bezbjednosni sektor nijesu uspjeli da iz ovih struktura odstrane vojnike DPS narko-kartela i da su oni nesmetano i bez straha od posledica odradili i ove izbore kao ranije.

Slična situacija je i u Upravi policije gdje su na ključnim rukovodećim pozicijama zadržani DPS aktivisti koji su i dalje lojalniji DPS narkokartelu nego Ustavu i zakojimq drzave.

Na press konferenciji UP oko nekih hapšenja u Budvi svi učesnici su u samoj službi prepoznati kao DPS aktivisti. Jedan od njih, Ervin Pljakić je bio zadužen za spiskove glasača DPS u UP i dojavljivao centrali kolege za koje nije bio siguran da će glasati DPS.

U operaivnom smisli UP je osakaćena i povjerenje među kolegama je poljuljano, jer niko nikome više ne vjeruje, što operativne kapacitete UP dovodi na nulu.

Poslednja profesionalna likvidacija na Cetinju, praktično u toku održavanja press konferencije rukovodilaca UP o navodnom uspjehu poilicije na sprečavanju ubustva pripadbika „Kavačkog klana“ i hapšenjima pripadnika „Škaljarskog klana“ u Budvi, izaziva osnovanu sumnju da su specijalizabe jedinice UP i visoki operativci ANB i dalje u operativnoj službi DPS „Kavačkog klana“.

Drakost izvršenja krivičnog djela (usred dana, snajperom sa velike udaljenosti, pogodak u srce jednim hicem, meta ubijena u dvorištu svoje kuće) ukazuju na logističku podršku i neposredno učešće djelova službe.

Obezglavljeni „Kavački klan“ kome su vođe i desetine vodećih oficira i vojnika po zatvorima, bez učešća djelova specijalizovanih jediniva policije, vojske i ANB ne bi mogao da izvede ovako profesionalno ubistvo.

Reakcija policije pokazuje da nijesu ni imali namjeru da to riješe (nije bilo blokade grada ni saobraćajnica posle izvršenja djela) . Čak bi se moglo zapaziti da je press konferencija održana da se skrene pažnja sa Kavcana na Škaljarce i da se olaška posao likvidacije Lješkovića na Cetinju.

I pored obilja dokaza da teroristička organizacija DPS ulazi u završnu fazu operacije “Povratak države” čelni ljudi vlasti ne pokazuju interesovanje za ove procese opasne za bezbjednost države i građana i ustavni poredak.

Nedostatak političkog vođstva od strane članova Savjeta za odbranu i bezbjednost Crne Gore dovelo je do opstrukcija u radu SPO i SDT i blokade u njihovom radu. Posebno kada je u pitanje suočavanje sa zločinima režima Mila Đukanovića, gdje se na vrhu VDT zaustavljaju krivični postupci protiv ključnih vođa DPS-a: Đukanovića, Gvozdenovića, Ivanovića, Davidovića, ali i funkcionera nove vlasti za visoku korupciju (zaduženja, kupovina aviona, zloupotrebe režima privremenog finansiranja, put Meljine Petijevići, kupovina trajekata, kupovina imovine Željezare, prodaja uglja, korupcija oko dodjela azila četvorici ruskih kriminalaca, odbijanjenie izručenja turskog šefa mafije Čamgoza, reketiranje investitora za dodjelu građevinskih dozvola, itd).

Kompletna borba protiv DPS narko i duvanskog kartela pala je na leđa dva čovjeka, Predraga Šukovića i Vladimira Novovića, koji su bez političke, zakonodavne, finanijske, materijalne, kadrovske, medijske, tehnološke podrške dostigli svoje limite.

Bez obzira na izdašnu pomoć programa Ministstva pravde SAD za pomoć tužilaštvima, podrške Europola, Interpola, bezbjednosnih agencija Zapada, nedostatak politčke volje vlasti u Crnoj Gori za sprovođenje temeljnih i radikalnih reformi limitira efekte ove pomoći.

Krivične istrage za šverc cigareta i droge se odugovlače, hapšenja ne idu do vrha hobotnice, osumniičeni se uz kauciju puštaju na slobodu (neki su već u bjekstvu i nedostupni pravdi), dokazi se uništavaju, svjedoci mijenjaju iskaze ili nestaju, optužnice se ne pripremaju, ročišta se odlažu, broj sudija u Specijalnom odjeljenju Višeg suda (6) je smiješno mali za preko 150 kompleskih predmeta iz organizovanog kriminala. Da sude svaki dan u tri smjene ovi predmeti neće biti završeni za 10 godina.

Izostanak radikalnih reformi u pravosuđu i odstranjivanja vojnika i plaćenika DPS mafije zadržao je uticaj bivšeg člana uprave DPS mafije Vesne Medenice. U slučaju protiv nje već imamo 20 odlaganja. Da nije puštena na slobodu, njen interes bi bio da suđenja budu što brža.

Ipak, činjenica da su pod pritiskom međunarodnih partnera i na osnovu dokaza pribavljenih presretanjem komunikacija na SKY Ecc aplikaciji, u Crnoj Gori uhapšeni i osumnjičeni za organizovani kriminal i korupciju:

• Predsjednica Vrhovnog suda i VDT Vesna Medenica;
• Glavni Specijalni tužilac Milivoje Katnić i njegov zamjenik Saša Čađenović;
• Dva bivša direktora Uprave policije dr Veselin Veljović i Slavko Stojanović;
• Zamjenik direktora UP za borbu protiv organizovanog kriminala Zoran Lazović;
• Direktor ANB Dejan Peruničić;

Nije izavala nikakvu reakciju Jakova Milatovića, Andrije Mandića i Milojka Spajića kao članova najvišeg državnog tijela za bezbjednost i odbranu.

Dobar rezultat DPS mafije na izborima u Podgorici i povratak na javnu scenu njihovog Dona Mila Đukanovića bi morao biti alarm za uzbunu za Milatovića, Mandića i Spajića da odmah zakažu sjednuu Savjeta za odbranu i bezbjednost i da inciraji izadu hitnog Akcionog plana za sprečavanje plana DPS mafije kodnog imena “Povratak države”.

Ono izrade tog plana neophodno je traziti oosti jacipnalni konzensus svih antimafijaskih partija, pokreta, Navao, medija, Sindikata, preduzetnika, vjerskih organizacija, akademske zajednice . Vrijeme je da se nasi drzavnici i lideri probude , da uoce opasnost i pozovu na okupljanje i jedinstvo svih prodekojratskih, procrnogorskih , patriotskih struktura , organizacija i pojedinaca u front za odbranu nase drzave Crne Gore. Ona ne moze istovteleno pripadato gradjanima i DpS narkokartelu.

Opasnost po naš način života, ustavnu demokratiju, slobode i prava, pravnu državu, tržišnu ekonomiju je velika, jasna i aktuelna. Oni će za svoju pobjedu i “Povratak države” upotrebiti sva sredstva i oružja. Igraće na naše nejedinstvo, alavost, lične sujete, komplekse.

Mi koji smo se protiv njih borili 30 godina u prvim redovima ih dobro poznajemo. Nema zdravog jezgra DPS mafije. Ima samo novih vojnika sa rukavicama na rukama i silikonskim maskama za lice koji spremaju likvidaciju naše Crne Gore. Sa udaljenosti, jednim metkom u srce.

Zato pozivam Milatovića, Mandića i Spajića da se okanu dječijih igrica i ličnih animoziteta i sujeta i odmah sjednu za sto i suoče se sa najvećom opasnošću po državu Crnu Goru – povampirenom DPS mafijom i projektom “POVRATAK DRŽAVE” koji je već u toku.

(Mišljenja i stavovi objavljeni u rubrikama „Drugi pišu“ i „Kolumne“ nisu nužno i stavovi redakcije portala „Borba“)