MIKROPLASTIKA U VAZDUHU

Piše: SIBIN

Prigušeno šmrcajući, čitam: „Svake nedelje udahnemo mikroplastiku u veličini kreditne kartice.“

Vazduh je sverasprostranjeni ubica respiratnog sistema; i ono što dišemo, kao i ono što jedemo, volimo, skraćuje nam vijek.

Kiseonik je – kapitalistički zagađen. Njegova mašinerija nezaustavljive, teške proizvodnje, čini pa je zagađenost vazduha vidna kao zavjesa. To, svakako, nije slučaj samo sa višemilionskim grand-gradovima: Pljevlja zimi zahtjevaju gas masku i, specijalno odijelo sa kojim se stupa u ekstremno toksičnu zonu.

Spoljašni svijet se sužava… Naomi Klajn je bila više nego precizna: „Screen New Deal.“

Jer: komuniciramo se, živimo i volimo, preko – ekstenzovanog ekrana.

Radimo od kuće i na adresu nam stiže dostava u vidu plastificirane, brze hrane.

Sve se ubrzalo, pa i hrana, mnogošta se udiše, te i mikroplastika koje u pluća na godišnjem nivou usisamo veličine jednog bilborda.

Kapitalistički kiseonik radi na smanjivanju svjetskog stanovništva i na ubrzanoj izradi Kule za ultra-bogate neto-teškaše, koji će preživjeti kraj kapitalizma koji ujedno znači kraj i planete, zato se planete istražuju kao i uslovi za njihova naseljavanje.