Manjinska Vlada prosto razbijanje srpskog političkog uticaja u Crnoj Gori

Piše Slobodan Radović

Stvaranje manjinske Vlade nije samo prakrajanje izborne volje naroda, nego lukava i dobro osmišljena druga faza u sveukupnom procesu razbijanja srpskog političkog uticaja u Crnoj Gori.

Prvu fazu smo već vidjeli kroz djelovanje tzv. ekspertske Vlade, koja je imala za cilj da marginalizuje srpski uticaj, da amortizuje bujicu sveopšte srpske emancipacije koja se uskovitlala na litijama u organizaciji Srpske pravoslavne crkve, kada je ponovo, posle toliko decenija, tradicionalni srpski nacionalni izraz postao pobjednička varijanta, što je bilo nedopustivo samo po sebi i čemu se moralo nekako stati u kraj, a ne izazvati stihijsku pobunu srpskog naroda. Kada je ekspertska Vlada odslužila svojoj svrsi, a kada je po prvi put prekrojena većinska izborna volja naroda – nepotpisivanjem Temeljnog ugovora, nedopuštanjem organizacije popisa, još jednim priznavanjem Kosova*, legitimisanjem NATO-a, etabliranjem bukvalno neprijateljskog odnosa prema Banjaluci i Beogradu; kreatori etapne pasivizacije Crne Gore i njihovi ovdašnji satrapi, osokoljeni novom svjetskom galamom koja se dogodila u Ukrajini, odlučuju da pređu na drugu fazu – povratak otpisanih političkih demona koji su sačuvani od pravde i zakona upravo zbog ovoga čemu svjedočimo ovih dana.

Nikada kao sada nije aktuelna izjava Dritana Abazovića, data neposredno nakon 30. avgusta, kada je, na konstataciju novinarke RTCG-a da ide u koaliciju sa DF-om sa kojim ne dijeli iste ideološke vrijednosti, rekao (parafraziram(sad) Ako sada ne formiramo vlast sa DF-om, na sledećim izborima će DF formirati sam vlast.

Odlično svjestan trenutka, procesa, taktike i strategije.

Međutim, imajući u vidu svakodnevne političke pritiske na Republiku Srpsku i Srbiju, gdje se vrše, kao nikad do sada, pritisci zbog neuvođenja sankcija Rusiji i gdje se otvoreno prijeti otmicom Milorada Dodika, kada se naoružavaju teroristi sa Kosova*, kao i, nikad izraženiju, shizofreniju u koju je zapao svijet zbog sukoba u Ukrajini, ne bi me začudilo da koncept manjinske Vlada ubrzo mutira u Frankenštajna koji će pristupiti progonu srpskog naroda i apsolutnoj suspenziji svih civilizacijskih prava koja sleduju ovaj stari evropski narod.

U međuvremenu, traje infantilno odmjeravanje partijskih snaga koje ne vodi apsolutno ničemu osim privremenoj satisfakciji. Da li ćemo ponovo „konje sedlati“ ili ćemo nijemo ispratiti ovu eksploziju nepravde koja je sručena nedužnom narodu u lice, zavisi od političke zrelosti lidera čije se stranke zvanično ne slažu sa konceptom manjinske Vlade, ali i od stepena motivisanosti ovog izmrcvarenog i ulica prezasićenog naroda koji, upravo, proživljava „efekat skuvane žabe“. Tužno, strašno, loše.