Danas se navršava deset godina od kako je aktuelni režim počinio jednu od najvećih izdaja Crne Gore u istoriji. Tog 10. oktobra 2008. godine Milo Đukanović i njegova Vlada, priznali su lažnu državu na teritoriji južne srpske pokrajine Kosovo i Metohija. Takođe, juče se navršilo i 84. godine od atentata na viteškog kralja Aleksandra Karađorđevića, čije je ubistvo dalo zamah narastajućim nacističkim i fašističkim snagama u Evropi, kazao je Andrija Mandić, predsjednik Nove srpske demokratije.
Ova dva strašna događaja režirana su od strane istih centara moći koji su čitav 20.vijek radili na uništavanju srpskog naroda i njegove države.
“Činom priznanja lažne države Kosovo, Vlada Crne Gore je te 2008. godine pogazila državnost Kraljevine Crne Gore koja je iznikla na Kosovskom zavjetu i koja je oslobodila Kosovo i Metohiju 1912. godine zajedno sa vojskom Kraljevine Srbije koju je predvodio upravo Aleksandar Karađorđević. Isto tako, zvanična državna politika današnje Crne Gore, obračunava se sa jedinim kraljem koji je rođen na Cetinju, uzimajući za glavne perjanice u tome poslu upravo njegove Cetinjane. Sramota je da sugrađani kralja Aleksandra, koji je prošao Albansku golgotu, Krf, probio sa svojom vojskom Solunski front i oslobodio i ujedinio ove prostore, danas više baštine tradiciju Josipa Broza, odlikovanog kaplara iz 42. domobranske divizije austro-ugarske vojske, poznatije kao Vražja divizija, koja je po Mačvi na najmonstruoznije načine ubijala žene, djecu i starce, kazao je on.
Ta ista divizija je 1916.godine osvojila Lovćen a njen komandant, sunarodnik Josipa Broza, general Stjepan Sarkotić svojoj plemićkoj tituli pridodao “fon Lovćen”.
“Inače, general Sarkotić je osnovao ustašku organizaciju a na tom mjestu ga je naslijedio Ante Pavelić, glavni poslodavac Sekule Drljevića, autora himne današnje Crne Gore. Kralj Aleksandar je volio svoje Cetinje i od njega napravio centar regiona od Raške do Dubrovnika i od Peći do Mostara, dok je taj austro-ugarski kaplar izmjestio sa Cetinja sve, a Podgoricu čije je bombardovanje naručio od saveznika ponizio davajući joj svoje ime. Taj švapski podoficir, koji je jedini primjer u istoriji da je jedan vojnik postao vrhovni komandant neprijateljske vojske, je i započeo proces separacije Kosova i Metohije od Srbije i trasirao put kojim danas idu privremene vlasti na Kosovu i Metohiji a koji prati i režim u Crnoj Gori.
Zato i ne smatramo da je slučajno da godišnjice ova dva tužna događaja u kalendaru idu jedna za drugom, jer se u potpunosti nadovezuju, navodi on.
Čvrsto vjerujemo da će doći dan kada će se poništiti priznanje lažne države koje je sramota Crne Gore i da će se Crna Gora uključiti u borbu za spas Kosova i Metohije i povratak spomenika našeg viteškog kralja u onim mjestima u Crnoj Gori gdje su se oni nalazili.
“Nova srpska demokratija će dati puni doprinos ostvarenju ovih ciljeva. Na to nas obavezuju sjeni kralja Nikole i njegovog unuka, rođenog Cetinjanina, kralja Aleksandra koji su posle vjekova ropstva Kosovo i Metohiju zajedno oslobodili 1912. godine, smatra on.