Svim građanima Crne Gore, koji su ponosni na svoje pretke i njihovu časnu i herojsku borbu, čestitam Dan primirja u Prvom svjetskom ratu i trenutak konačne kapitulacije carske Njemačke, saopštio je Andrija Mandić, predsjednik Nove srpske demokratije.
Među narodima koji su ostvarili ovu veličanstvenu pobjedu i bacili na koljena velike svjetske sile, posebno mjesto zauzima srpski narod, koji je ispisivao svoju slavnu istoriju krvlju i herojstvom od Cera, Kolubare, Mojkovca, Mačkovog kamena, Topličkog ustanka, Kajmakčalana i nezadrživog proboja Solunskog fronta i oslobađanja Srbije, Crne Gore, Vojvodine, Boke i svih drugih prostora nekadašnje kraljevine Srba, Hrvata i Slovenaca.
“To je veliki dan za čitavo čovječanstvo, ali ne i za režim u Crnoj Gori koji oslobođenje od Austrougara proglašava okupacijom. Zabranjivati proslavu u Pljevljima, zabranjivati ulazak u Crnu Goru vodećim srpskim intelektualcima i nazivati najpogrdnijim imenima učesnike veličanstvene budvanske proslave “Pokoljenja djela sude”, a nedugo zatim ići u Pariz na proslavu koja se održava istim povodom, može samo da uradi crnogorski režim. Lažna je i providna svrha boravka Mila Đukanovića u Parizu, kada njegova vlast na svakom koraku osporava činjenicu da je Crna Gora oslobođena od okupacije 1918. godine. Posebno ih je stid da su dobrovoljci iz Crne Gore i Boke, koji su se nalazili u sastavu Srpske vojske, prvi stigli na ove prostore i razoružali okupatorsku vojsku. Danas se u Parizu slave i pozdravljaju svi vojnici i pobjednici iz prvog svetskog rata, a sa ovih prostora nema drugih osim onih koje smo prije neko veče i mi u Budvi proslavljali, stoji u saopštenju.
Da iskreno misli i osjeća veličinu uspjeha koji su naši preci postigli, Milo Đukanović bi organizovao veliku proslavu u samoj Crnoj Gori.
“Nažalost, po ponašanju njegovog režima samo se može zaključiti da oni žale za porazom carevina Austrougarske i Njemačke. Posebno je licemjerno to što propagandisti DPS najnegativnije, često i vulgarno, kritikuju za događanja sa kraja 1918. godine savezničke države poput Francuske, zato što su prihvatile ujediniteljsku volju ondašnjih građana Crne Gore. To, naravno, Đukanović neće pomenuti zato što je njegovo prisustvo proslavi, ustvari, jeftina prevara, koja je neophodna u širem konteksu složenih međunarodnih odnosa kada postoji mali broj tema o kojima suprostavljene sile imaju usaglašen odnos. Kada svi lideri velikih sila misle isto o prirodi i karakteru Prvog svetskog rata, kao i rezultatima i tekovinama tog užasnog sukoba, neki predsjednik DPS-a, iz male Crne Gore, ne smije da iskoči iz opšteprihvaćene ocjene i tamo u razgovorima sa predstavnicima država pobjednica kaže ono što ovdje on i njegovi istomišljenici ponavljaju do iznemoglosti, navodi se u saopštenju.
Tamo će biti spreman i da se pokloni slavnoj srpskoj vojsci i slavi srpskog oružja od 1914-1918, onim herojima koji su slomili najveće svjetske sile toga vremena, što će, uostalom, uraditi i ostali prisutni.
“To što će u Parizu prošetati bulevarom kralja Petra oslobodioca, neće zaustaviti njegovog premijera da blati tekovine Prvog svetskog rata, što će i on sam, vjerovatno, nastaviti da radi po povratku sa tog “hodočasničkog” putovanja.
Ta vrsta politike, ako se to tako može nazvati, mnogo liči na odnos prema Rusiji. Dok se crnogorski režim, na jednoj strani zakljinjao u strateško partnerstvo sa starim provjerenim istorijskim saveznikom, dotle je na drugoj strani, na prevaran način uvlačio Crnu Goru u NATO, suprotno većinskoj volji građana. Nije nikakva tajna da od nekadašnjeg srpskog naroda iz kraljevine Crne Gore koji je imao iste poglede na prošlost i budućnost, danas su formirane dvije zajednice koje su postale različite u svemu. Protok vremena nas sve više udaljava jedne od drugih, o čemu veoma ubjedljivo svjedoči odnos prema obilježavanju sto godina od oslobođenja u Prvom svjetskom ratu, kaže se u saopštenju.