Makrone, ostavi se Kosova, izgore ti Pariz!

Više od tri decenije Srbima se suptilno ili nasilno ušrafljuje čip u mozak da je za njih jedini mogući put na Zapad — ispunjavanje svih evropskih standarda i vrijednosti. Ovih dana možemo vidjeti i šta je ostalo od tih vrijednosti i kako one izgledaju u punom sjaju u gradovima Francuske.

Ta moćna zemlja, novi lider Evropske unije, ima plan za Kosovo kojim zahtijeva od Srbije da odustane od svoje državne kolijevke, ali nema izgleda, nikakav plan za Pariz, Marsej i Lion gdje pomahnitali demonstranti danima pale sve pred sobom — zgrade, automobile, banke, trafike, tržne centre…

Najuticajnije zapadne države preko mreže NVO, medija i političara godinama Srbiji nameću kompleks niže vrijednosti jer se u njoj, tobože, primenjuje represija i ne poštuju ljudska prava, dok francuski predsjednik izvodi 45 hiljada policajaca koji prebijaju sve pred sobom i za dva dana uhapse na hiljade građana i naoružanih izgrednika.

Srbima se sa zapadnih medija decenijama šalju poruke da su divljaci, nikad prosvećeni Balkanci i primitivci, dok gomile Francuza pred upaljenim kamerama cijelog svijeta čitava naselja pretvaraju u pepeo, pustoše rafove, razvaljuju bankomate, od automobila prave buktinje.

Srbima se soli pamet da moraju da pristanu na cijepanje države i da prilježno otvaraju poglavlja i klastere da bi sjutra ličili na zemlje Evropske unije, dok je vodeća vojna sila NATO u Evropi, na koju bi trebalo da se ugledamo, na ivici vanrednog stanja i na korak od nove Vartolomejske noći.

Srbima se ispira mozak da moraju da uvedu sankcije Rusiji, koja samo što se ne „raspadne“, po sumanutoj propagandi zapadnih medija političara i analitičara, jer će samo tada Srbi krenuti valjda stazom zapadne stabilnosti koju oličava i ova današnja Francuska koju gledamo u udarnim vijestima.

Srbima se servira idiotska režija da Vladimir Putin samo što nije pao, da je Rusija na ivici državnog udara, pa se potpuno izmišljaju scenarija o sukobima sa grupom Vagner u Rostovu, dok Makronova vlada valjda čvrsto i nepoljuljano formira Evropsku političku zajednicu, iako se najveći francuski gradovi ne vide od pepela i dima.

Zapadna civilizacija i dominacija koja je praktično rođena iz žeravice Francuske revolucije 1789. godine, kao da danas ulazi u kulminaciju regresije i dekadencije i to ponovo na bulevarima Grada Svjetlosti koga je obasjala vatra nekontrolisanog gnijeva.

Simbolički, ta buktinja potpuno otkriva istinu da zapadni poredak već dugo laže samog sebe stvarajući mit o sopstvenoj nepobjedivosti i „civilizacijskoj obavezi“ da mu se prikloni ostatak svijeta, bez izuzetka.

To je poredak koji nam 30 godina neprekidno šalje uglađene emisare, posrednike i pomiritelje koji će da nam diplomatski i strpljivo, kao francuske sobarice, objasne šta je to najbolje za nas, dok u svojim njedrima gaje aždaju koja ovih dana raspomamljeno bljuje vatru i prži sve pred sobom.

Ne treba seiriti.

Ne treba nikome željeti haos i zlo.

Ne treba se voditi idejom — što je drugima gore, to je nama bolje.

Nećemo ni da dijelimo lekcije ni da pozivamo licemjerno obe sukobljene strane na mir.

Ali se i iz francuskog pakla moraju izvući neke pouke kako bi se u budućnosti sačuvao mir u Srbiji i da bi se odbranili najuzvišeniji državni interesi.

I na kraju, jedan savjet predsjedniku Francuske, ako mu ga iko prenese u ovom sveopštem ludilu:

Makrone, ostavi se Kosova, izgore ti Pariz!

(sputnjik)