Liga C – treći razred evropskog fudbala je pravo mjerilo crnogorske reprezentacije

Kada u 180 minuta ni u jednom trenutku ne pokažeš više od ekipe kakva je Luksemburg, bez obzira na evidentan napredak tog nacionalnog tima, onda je jasno gdje ti je mjesto.

Liga C – treći razred evropskog fudbala je pravo mjerilo crnogorske reprezentacije.

A kada istog dana mlada selekcija izgubi od Farskih Ostrva, u takmičarskom meču (1:0), i doživi šesti poraz u devet kola kvalifikacija za Evropsko prvenstvo, a omladinska od BiH u prijateljskom susretu (3:0), jasno je da tendencija nije rast, već pad – u svakom smislu.

I to je, zapravo, jasno odavno, s tim da se povremeno pojavi nagovještaj da nije sve tako crno, a možda je u ljudskoj i sportskoj prirodi da se misli pozitivno, a ne uvijek realno, da se nada, a ne da pada u očaj…

Ali, fudbal je pošten “posao” – sve se vidi na terenu, u igri brojčano ravnopravnih rivala.

U toj igri, gdje je taktika samo osnovna zamisao, a vještina mjerilo kvaliteta pojedinca i grupe, Crna Gora ima ogroman problem godinama.

To je činjenica. I to pokazuju i igre i rezultati.

Razlozi – i objektivni i subjektivni, a posljedice – zavisno od toga kako neko posmatra mogućnosti Crne Gore u svjetskim fudbalskim trendovima, ili fudbalskoj globalizaciji.

Objektivni, u najkraćem – veličina zemlje i broj fudbalera, kao izraziti ograničavajući faktor, fudbalska infrastruktura, koja je ispod svakog nivoa 21. vijeka, uprkos ulaganjima, i klubovi, koji mahom funkcionišu amaterski, na svim nivoima.

Subjektivni, u najkraćem – dugogodišnji, pa i višedecenijski proces pretvaranja talenata u igrače.

Ne može nijedan jedini novinar ili ljubitelj fudbala da drži lekcije trenerima, niti da ih savjetuje i uči kako da rade, ali ima pravo da konstatuje da nešto (ili ništa) ne valja.

Postoji i drugi put – da prestane priča o tome koliko smo talentovana nacija i da prestanemo, napokon, da se u svakoj analizi ili razmjeni mišljenja pominju veličine kakve su Savićević, Mijatović, Miročević, Vučinić i Jovetić.

Oni su fenomeni, oni nisu mjerilo, a prva trojica ne igraju već 20-30 godina.

Ili je jedno, ili je drugo – ili nema talenata, ili se sa talentima ne radi kako treba.

Da ima talenata i da se radi kako treba, igrao bi se, prosto rečeno, bolji fudbal.

Uzroci stvaraju posljedice – Crna Gora vjerovatno još dugo, najblaže rečeno i da ne bude sve crno, neće biti važan faktor na velikoj sceni.

Prije desetak godina je bila simpatična selekcija iz mikro-države, spremna da se bori i iznenadi mnogo jače od sebe.

Sada je spremna samo da se bori, a da iznenadi – očito da nije.

Jedan dio javnosti – stručne i laičke – to će da doživi kao debakl, a drugi kao realnost male i siromašne zemlje, koja evropske i svjetske trendove niti može, niti želi, niti ima kapaciteta da ih prihvati i u mnogo važnijim sferama života nego što je fudbal.

Na kraju, ovo je, ipak, samo igra. Crna Gora će nastaviti da bude dio, ali na marginama. Tamo gdje joj je i mjesto…

Crnoj Gori je u utorak veče presudio Danijel Sinani rođeni Beograđanin, momak koji je fudbalski odrastao u Luksemburgu (Diferdanž, Rasing), a zahvaljujući talentu stigao je do Noriča, prošlogodišnjeg premijerligaša, sada člana Čempionšipa (pozajmljen je Vasland-Beverenu).

Izjednačujući gol za Luksemburžane pod Goricom postigao je Edvin Muratović, takođe 23-godišnjak, momak koji je odigrao dva meča za omaldinsku reprezentaciju Crne Gore!

Fudbaler porijeklom iz Petnjice nastupio je na dva prijateljska meča protiv Češke maja 2015. godine, ali se potom priključio mladoj selekciji Luksemburga, da bi prije nekoliko dana debitovao za A tim.

Igra za Dudelanž – najbolji tim iz Luksemburga, koji je dvije sezone zaredom igrao grupnu fazu Lige Evrope.

Prosjek godina ekipe koja je prije dvije noći pobijedila Crnu Goru, koja je nadigrala naš tim i u prvom meču u Luksemburgu, iznosi samo oko 24 godine, s tim da taj prosjek značajno „kvare“ 30-godišnjaci, golman Moris i vezista Žerson.

Toliko o tome da se radi o “iskusnoj reprezentaciji”, što je selektor Crne Gore Faruk Hadžibegić više puta ponavljao minulih dana.

Da Crna Gora, fudbalski, polako zaostaje i za Luksemburgom govori i rezultat ljetošnjih kvalifikacija za Ligu Evrope, kada se Progres Niderkorn lako obračunao sa Zetom – 3:0.

A prije samo sedam godina, naša reprezentacija se u prijateljskom meču, u kombinovanom sastavu, prošetala Luksemburgom – slavila je 4:1.

Kako se stvari na fudbalskoj mapi brzo mijenjaju…