KUD PLOVI CRNOGORSKI BROD SA NATO KORMILARIMA? U TZV. VELIKU ALBANIJU!

Piše: Milan Gajović, diplomirani pravnik sa advokatskim ispitom i diplomirani ekonomista iz Podgorice

 

„ Ministarstvo vanjskih poslova (Crne Gore) čestitalo je juče takozvanom Kosovu takozvani „Dan državnosti“.

„Čestitamo vam Dan nezavisnosti Republike Kosovo. Radujemo se daljem unapređenju naših dobrosusjedskih odnosa“, piše na objavi Ministarstva na Tviteru.
Podsjetimo oni kojima se čestita „dan nezavisnosti“ protjerali su svih 28.000 Crnogoraca sa Kosova i Metohije. NJihova groblja su mahom preorali a potom betonirali, njihove kuće spalili a stanove i imanja uzurpirali i nekažnjeno ih koriste već 24 godine otkako traje okupacija tog dijela Srbije.
Nad kosmetskim Crnogorcima u svakom smislu počinjen je zločin na Kosovu i Metohiji“ (IN4S, 18. februar 2024.)

„…Albanci…uvek su promišljeno uspevali da pronađu međunarodne tutore…na konferenciji ambasadora velikih sila u Londonu 1913, posle Drugog balkanskog rata, u pregovorima o granicama Albanije, Austrija je insistirala na tome da balkanskim državama ne pripadne nijedna oblast naseljena isključivo Albancima, čemu je bila naklonjena i britanska diplomatija, dok se ovom zahtevu najodlučnije protivila Rusija…“ (Darko Tanasković, 1948, srpski islamolog, filolog orijentalista, univerzitetski profesor i ambasador; Novi standard, 21.avgust 2023.)

„Čujte, Arnauti i Turci, kroz Albaniju prolazi srpska vojska…tražiće od vas da kupi hranu. Srpski vojnici nemaju drugog novca, sem papirne banknote od 10 dinara. I znajte da je ona ravna turskoj medžediji (medžidija, najprije srebrni a kasnije i zlatni novac, nazvan po sultanu Abdul Medžidu (1823-1861, sultan od 1839)). I ko pokuša da pobije vrijednost ujedaće se tamo gdje se niko ne ujeda. (Esad-paša Toptani (Esat Pashë Toptani), 1863-1920; albanski premijer 1914-1916, ubijen u atentatu zbog zalaganja za razumijevanje i saradnju Srba i Albanaca)

Velikoalbanski projekat, odnosno državotvorno ujedinjenje svih Albanaca na Balkanu, pažljivo je planirana i organizovana aktivnost koja se neprekidno sprovodi od 1878.godine, kada je stvorena Prva prizrenska liga. To je dugovremeni projekat istomislećih albanskih državnika, političara, vodećih intelektualaca, tajkuna i militanata. Ostvaruje se političko – diplomatskim sredstvima, velikim novcem i golim nasiljem nad Srbima (i Crnogorcima), uz podršku najmoćnijih država Zapada i NATO pakta. U ostvarenju tog cilja bili su jedinstveni i albanski komunisti i nacionalisti – fašisti.

U cilju dokazivanja „istorijskog prava“ Albanaca na svoju, jedinstvenu balkansku državu, njihovi vodeći istoričari su stvorili tezu da Albanci potiču od Ilira, tobožnjih starosjedilaca Balkanskog poluostrva. Ne postoje vjerodostojni materijalni niti arhivopisani dokazi o postojanju naroda Ilira, niti o vezi Albanaca sa njima.
Našu, prije svega, prednemanjićku istoriju kreirali su, u skladu sa svojim vlastitim interesima, Vatikan, Austrija, pa i Vizantija, a takvo viđenje istorije naši istoričari su nekritički prihvatali. A prema ukazanjima naših srpsko-ruskih Svetitelja, slava Im i milost, mojoj supruzi Dragici, srpska plemena (Slaveno-Serbi) su milenijumski starosjedioci i Balkana i Podunavlja. I u javnosti se pojavljuje sve veći broj materijalnih i arhivskih dokaza o tome.

Na žalost, starovjekovna srpska plemena pokorilo je Rimsko carstvo, a kasnije (zapadne krajeve) i rimokatolička crkva (Vatikan).
Iliri su sračunato kreirani termin tzv. hrvatskog nacionalnog preporoda, iz 30-tih i 40.godina 19.vijeka, da bi, sa što manje otpora, pod vidom lažnog jugoslovenstva, bez naglašavanja srpstva, Hrvati preuzeli srpski književni jezik (štokavsko narečje) i srpske etničke teritorije, ne samo Like, Banije i Korduna, već i Dubrovnika, Dalmacije i Slavonije.

Prema pisanju Mihaila Ataliote (Mihalis Attaleiatis, oko 1022-1080, romejski istoriograf), vizantijski zapovjednik Sicilije, Jorgos (Giorgios) Maniakis, 1043.godine, krenuo je sa vojskom u pohod na Carigrad da bi preoteo carski presto. U njegovoj vojsci su bili i sicilijanski Albanci, sa ženama i djecom. Ti Albanci su bili porijeklom sa Kavkaza, a na Siciliju su ih naselili Arapi. Nakon Manijakisovog vojnog poraza i pogibije kod Dojranskog jezera, sicilijanski Albanci su zamolili lokalne Srbe za dozvolu da se nasele u obližnjim planinama, s čim su se Srbi saglasili. Ovi Albanci (tur. Arnauti – „Oni koji se nijesu vratili“) su dobili i dozvolu vizantijskih vlasti da se nasele sjeveroistočno od grada Elbasana. Prema vizantijskim izvorima, iz 9.vijeka, etnonimom „Albani“ („Albanoi“) nazivali su se slovenski (srpski) stanovnici iz okoline Drača.

Albanski jezik se prvi put pominje tek 1285.godine, u dubrovačkom rukopisu, kao „lingua albanesesca“.
Prema „Dečanskoj hrisovulji“, iz 1330.godine, u okolini manastira Dečana bilo je 86 srpskih i tri albanska sela. A prema „Defteru za Vukovu (Branković – M.G.) oblast“, zvaničnom dokumentu turske vlasti, po popisu iz 1455.godine, na Kosovi u Metohiji, od 14.087 „glava kuće“, samo su 46 bili Albanci.

Kaplan Burović (1934-2022, srpski albanolog, književnik i publicista), na osnovu brojnih istorijskih izvora, tvrdio je da je Skenderbeg (Đurađ Katriot(ić), 1405-1468), koji je proglašen za albanskog nacionalnog junaka, bio Srbin, od oca Ivana i majke Vojislave.

Albanija, kao država, stvorena je 1912.godine, (prije svega, „zaslugom“ Austro-Ugarske i V. Britanije), nakon Prvog balkanskog rata, a njenu nezavisnost priznale su zapadne sile, 1913.godine, Londonskim mirovnim ugovorom. To je bio antisrpski projekat, s ciljem da se spriječi izlazak Srbije na more.

Realizacija albanskog velikodržavnog projekta počela je formiranjem Prve prizrenske (albanske) lige, 1878.godine, uoči Berlinskog kongresa. Liga je bila je instrument osmanlijske politike, jer su je činili albanski intelektualci lojalni sultanu. Cilj je bio da se Kosovski, Skadarski, Bitoljski i Janjinski vilajet objedine u jednu administrativnu oblast turskoga carstva, sa albanskom dominacijom. Osnivači su se Memorandumom obratili i Berlinskom kongresu. Albanska delegacija sa Abdulom Frašerijem (Abdyl Frashëri), na čelu, bila je u Berlinu, ali ne i na samom Kongresu. Učesnici Kongresa su ignorisali albanski Memorandum, a njemački kancelar Oto fon Bizmark je otvoreno govorio da albanska nacija ne postoji.

I Druga prizrenska liga bila je velikoalbanski projekat, odnosno vojno-političko udruženje, koje je formirala nacistička njemačka obavještajna služba „Abver“, krajem 1943.godine, takođe u Prizrenu, uz učešće albanskih fašističkih kolaboracionista. Cilj nacista je bio da uz pomoć lojalnih Albanaca – balista, pripadnika „Nacionalnog fronta“ (alb. Balli Kombëtar) kontrolišu teritoriju Kosova i Metohije. Ta nacionalistička, politička i paravojna organizacija, formirana 1942.godine, organizovala je masovnu pobunu na KiM protiv partizanske vlasti, krajem 1944. i početkom 1945.godine. Važno je podsjetiti da su se pri rukovodstvu balista nalazili i pripadnici britanske vojne misije?!

Treća prizrenska liga, takođe, kao vojno-političko udruženje, osnovana je u SAD, 1946.godine. Uz podršku komunističkih vlasti države Albanije, dugovremeno je organizovala i sprovodila propagandno-diverzantske akcije, prije svega, na KiM.
Nakon Prvog balkanskog rata, 1912.godine, Metohija (pećki i đakovički srez) postala je sastavni dio Kraljevine Crne Gore. U međuratnom periodu Metohija je bila u sastavu Zetske banovine, sa sjedištem na Cetinju. Podsjećam da je teritorija te banovine bila više nego dvostruko veća u odnosi na teritoriju sadašnje Crne Gore (30.741 km2, prema 13.812 km2).
Jugoslovenske, komunističke, titoističke i antisrpske vlasti su nakon Drugog svjetskog rata, uz podršku vodećih srpskih i crnogorskih komunista stvorile autonomne pokrajine (Kosovo i Vojvodinu), „države u državi u Republici Srbiji. Vlada – Nacionalni komitet oslobođenja Jugoslavije (NKOJ) je, 6.marta 1945.godine, donijela Odluku o privremenoj zabrani povratka kolonistima (Srbima i Crnogorcima) u svoje kuće i na imanja na KiM?! Odluku je potpisao (crveni) pop Vlado Zečević (1903-1970), kao ministar unutrašnjih poslova. A početkom avgusta iste godine, donesen je i Zakon o reviziji kolonističkih odnosa, kojim je protivpravno oduzeta imovina kolonistima, sa obrazloženjem da je stečena „primjenom nasilja“ (prema Albancima)?!
To je bio početak intenzivne albanizacije KiM. I u čitavom poslijeratnom periodu, Titov režim, srpski i crnogorski komunisti su tolerisali masovno doseljavanje Albanaca iz Albanije na KiM, kao i organizovano nasilje nad Srbima i Crnogorcima i njihov masovni progon sa KiM.

Albanska akademija nauka, u Tirani, 1998.godine, sačinila je Platformu (Memorandum) za rešenje albanskog nacionalnog pitanja, kojom je precizno definisana velikoalbanska strategija. U tom dokumentu je naglašeno da je cilj Albanaca ujedinjenje u jedinstvenu albansku državu, što je, po njima, jedini put za rešenje albanskog nacionalnog pitanja.
Planirano je i da Kosovo, sa Preševom, Bujanovcem i Medveđom, u prvoj fazi, treba da postane republika i konstitutivni element u Saveznoj Republici Jugoslaviji (SRJ). Problem Albanaca u (Sjevernoj) Makedoniji treba riješiti na dva načina: ili da se Makedonija konstituiše kao dvonacionalna (dvojna) država, po uzoru na Austro-Ugarsku, ili tako što će se formirati posebna albanska autonomna pokrajina. U Crnoj Gori, „kompaktna albanska teritorija“, „Sjeverozapadno Kosovo“, treba da postane autonomna oblast (pokrajina), sa Ulcinjem, kao glavnim gradom.

Druga faza je ujedinjenje sa maticom – državom Albanijom.
Svjedoci smo da su zalaganja sačinitelja Platforme umnogome ispunjena i, čak, prevaziđena. Na Kosovu i Metohiji, svetoj, središnjoj srpskoj zemlji okupiranoj od NATO pakta i SAD, proglašena je lažna država Republika e Kosovës.
Od 1998.godine do dana današnjeg, Crna Gora je, pravno i faktički, kolonija – „narko – tobako“ „banana država“ zapadnih megakapitalista – vladara iz sjenke i njihovih glavnih ekspozitura – SAD, V. Britanije, EU i NATO pakta kao najveće globalne (globalističke) terorističke vojne organizacije. Zapadnoj „dubokoj državi“ Crna Gora je važna kao dio projekta tzv. Velike Albanije i kao narkotranzitna destinacija CIA-e i NATO-a. Oni su pod svoju kontrolu stavili i kriminalno – švercerske klanove u Crnoj Gori, Albaniji, Sjevernoj Makedoniji i na Kosovu i Metohiji.
Našom državnom politikom, ključnim državnim i bezbjednosnim službama i ekonomijom(privredom) „suvereno“ rukovode njihove vlasti i tajne službe. Crnom Gorom upravljaju američke ambasadorke uz asistenciju britanskih koleginica.
Đukanovićeva vlast je, već 9.oktobra 2008.godine, priznala lažnu državu Republika e Kosovës, nepunih osam mjeseci nakon jednostranog proglašenja nezavisnosti, kršeći princip suvereniteta i teritorijalnog integriteta Srbije, zagarantovan Poveljom UN i Rezolucijom 1244 Savjeta bezbjednosti UN.
Skupština CG je, ponajviše „zaslugom“ Mila Đukanovića, 2017.godine, u retrogradnom istorijskom hodu i protivno volji većine državotvornog stanovništva u Crnoj Gori (Srba i Crnogoraca koji govore srpskim jezikom), donijela neustavnu odluku o pristupanju Crne Gore NATO-u!
Time je počinio najveću izdaju u crnogorskoj i svesrpskoj istoriji sa tragičnim geopolitičkim posledicama. Naime, neustavnim pristupanjem Crne Gore NATO-u prekinuta je kopnena veza između naše vjekovne zaštitnice Rusije i srpskog državnog i etničkog prostora i zatvoren je obruč oko Srbije i Republike Srpske.
Pristupanjem NATO-u, crnogorska vlast i njene tajne službe postale su aktivni učesnici specijalnog, hibridnog, mrežnog (mrežnocentričnog) rata Zapada protiv Srbije, Republike Srpske, srpskoga naroda u cjelini, pravoslavlja i Rusije, kao i proksi (posrednog preko Ukrajine) oružanog rata protiv Rusije, što je u suprotnosti sa suštinskim interesima države Crne Gore.
Crnogorske vlasti su sa italijanskim potpisale i sporazum da njihova (natovska) avijacija pokriva naš vazdušni prostor, pa ispada da je NATO „humanitarno“ bombardovao Crnu Gori da bi bio čuvar njenog neba?!
U prilog navedenom podsjetiću na nekoliko ukazanja naših srpsko-ruskih Svetitelja, slava Im i milost, mojoj supruzi Dragici, koja smo odmah prenosili ruskim ambasadama u Beogradu i Podgorici i na više drugih adresa:
„Pripadnici NATO-a su se već infiltrirani, kao instruktori i savjetnici, u Ministarstvu vanjskih poslova, Ministarstvu odbrane, Vojsci Crne Gore, i specijalnim jedinicama policije. NATO obavještajci su u crnogorskoj tajnoj policiji.“ (Sveti Petar Cetinjski, 18.oktobar 2010.)
„Amerikanci su se uvukli u sve segmente državnog i društvenog života u Crnoj Gori. Oni potpuno kontrolišu kriminalne švercerske kanale u Crnoj Gori i Srbiji, a pogotovo na Kosovu i Metohiji. Glavna spona između Mila Đukanovića i vlasti i tajnih službi SAD je Vilijam Montgomeri, bivši američki ambasador u SRJ.“ (Sveti Vasilije Ostroški Čudotvorac Milostivi, 22.oktobar 2010.)
„Hilari Klinton je ponovo zaprijetila italijanskom tužiocu Šelziju da, kako je rekla, protiv njenog štićenika Mila Đukanovića ne smije pokretati krivični postupak. Ona je, takođe, kazala da će Đukanović uživati njenu zaštitu sve dok ona bude odlučivala.“ (Sveta Matrona (Matronuška) Moskovska Svemoćna, 1.februar 2011.)
„Ulaskom u NATO pakt Crna Gora bi, faktički, postala dio tzv. velike Albanije.“ (Sveti Petar Cetinjski, 25.jul 2011.)
„Milo Đukanović je obećao rukovodstvu NATO pakta da će odluku o pristupanju Crne Gore Paktu donijeti Skupština i da se građani koji se tome protive neće ništa pitati. U od NATO-a okupiranoj Crnoj Gori vodila bi se hajka protiv Srbije, Rusije i srpskoga naroda u cjelini.“ (Sveti Petar Cetinjski, 15.novembar 2012.)
„Zvaničnici NATO pakta tajno pripremaju crnogorsku vlast i dio opozicije da se u Skupštini donese odluka o pristupanju Crne Gore Paktu.“ (Sveti Petar Cetinjski, 15/16.januar 2014.)
„Pristupanjem NATO paktu, Crna Gora bi postala dio tzv. velike Albanije, a pojedini njenu primorski djelovi postali bio dio Hrvatske.“ (Sveti Sava, Sveti Sergije Radonješki i Sveta Matrona (Matronuška) Moskovska Svemoćna, 9.februar 2016.)
SAD, V. Britanija, NATO pakt i Evropska unija su glavni faktori za ostvarivanje geopolitičkih ciljeva zapadnih megakapitalista – satanističkih vladara iz sjenke u cilju potpunog ovladavanja planetom, stvaranjem unipolarnog totalitarnog društva. Po svojoj suštinskoj prirodi, ti ciljevi su antipravoslavni, antiruski i antisrpski, jer podrazumijevaju narušavanje jedinstva pravoslavnih crkava, razaranje (više)nacionalnih država, dijeljenje srpskih i ruskih etničkih i jezičkih prostora, te negiranje hrišćanskih, tradicionalnih, porodičnih i duhovno kulturnih vrijednosti svih onih koji se suprotstavljaju globalizaciji. Neoliberalne, LGBT+ i NATO „vrijednosti“ imaju porodično, državno i nacionalno razarajuće dejstvo.
Vodeći zapadni globalisti – megakapitalisti sprovode demontažu nacija i država, koja ima za cilj gubljenje nacionalnog identiteta, obezvređivanje moralnih standarda, gubitak povjerenja u sopstvenu istoriju, vjeru, tradiciju i kulturu i oktroisanje nove „religije“ u cilju ateizacije (masonizacije) i debilizacije građana. LJudi se utapaju (asimiluju) u bezoblično potrošačko stado u toru Orvelovog Velikog Brata, omamljeni „industrijom“ sporta i prizemne zabave.
Cilj Zapada jeste da se „zapadni“ Balkan politički, bezbjednosno (vojno) i ekonomski integriše u njihovu cjelovitu (neo)liberalnu koloniju, sa dvije albanske države koje bi se ubrzo ujedinile i sa unitarnom BiH bez Republike Srpske.
Najveće članice EU su istovremeno i članice Pakta (što je dokaz njihovog personalnog, političkog i vojno-bezbjednosnog identiteta) i učestvovale su u monstruoznoj agresiji na SRJ 1999.godine!
Plan „Roots“ („Korijeni“), iz 1997.godine, koji je razradila CIA, pokazuje da su ciljevi monstruozne NATO agresije na SRJ (Srbiju i Crnu Goru), između ostalih, bili i „Uništiti Jugoslaviju gubitkom Kosova, Crne Gore i Vojvodine“ i „Otcijepiti Crnu Goru od Srbije, njenog jedinog preostalog izlaza na Jadransko more…“?!
Prema navodima medija, Đukanović, iako na funkciji predsjednika RCG, u toku agresije na sopstvenu zemlju – SRJ, veleizdajnički „pomogao NATO-u…u ogromnoj mjeri“ i „agresorima dostavljao obaveštajne podatke i…sabotirao odbrambene akcije tadašnje SR Jugoslavije“?! Zajedno sa Zoranom Đinđićem, molio je i za nastavak NATO agresije na SRJ (a time i na Crnu Goru) sve dok se Slobodan Milošević ne ukloni sa vlasti?!
Majkl Karpenter (Michael R. Carpenter), funkcioner Pentagona je, za „Glas Amerike“, 2018.godine, kazao:
„Poslije Crne Gore i Srbija mora postati članica NATO-a, kako bi se Rusiji na Balkanu zatvorila sva vrata.“

Mora se imati u vidu i da je Zapad (SAD, V. Britanija, NATO pakt i EU) glavni sponzor islamskog i albanskog integralizma na „zapadnom“ Balkanu i cijepanja srpskog etničkog prostora, te ugrožavanja teritorijalne cjelovitosti Crne Gore i Srbije, kao i opstanka Republike Srpske. Cilj je i da se Rusija trajno spriječi da ima uticaj na javnu politiku na Balkanu.
Jednostranim prekidom prijateljskih odnosa sa vjekovnom zaštitnicom Rusijom i neustavnim pristupanjem NATO paktu, crnogorske vlasti više nemaju efikasan državni mehanizam suprotstavljanja puzajućem svealbanskom ujedinjenju (ostvarivanju koncepta tzv. velike ili „prirodne“ Albanije, koji uključuje i znatan dio crnogorske teritorije), islamskom (velikobošnjačkom) i hrvatskom integralizmu na štetu teritorijalnog integriteta Crne Gore.

Više je nego očigledno da su djelovi Crne Gore, nastanjeni većinskim albanskim stanovništvom, ne samo albanski etnički prostor, nego su to, faktički, sve više djelovi države Albanije! Dokaz je i slavlje u Tuzima, poslije proglašavanja privremenih rezultata na lokalnim izborima u toj opštini, 5.marta 2023.godine, na kojima je „Albanski forum“ dobio apsolutnu većinu glasova. Izborna pobjeda se slavila nekažnjenim isticanjem zastava tzv. „Velike Albanije“ i tzv. Oslobodilačke vojske Kosova (OVK) i klicanjem toj terorističkoj organizaciji, koja je bila NATO pješadija za vrijeme agresije na SRJ!
Marionetsko euroatlantsko crnogorsko državno i partijsko – parlamentarno rukovodstvo ništa ne čine da se sačuva teritorijalni integritet Crne Gore. Naprotiv, svojim javnim i tajnim djelovanjem, uveliko pomažu ostvarenju velikoalbanskog sna.

Kako je prenio Borba portal, 6.novembra 2023.godine, u kumanovskom selu Sopot otvoren je memorijalni centar, tj. muzej terorističke UČK…Ispred kompleksa je postavljena mermerna ploča sa kartom velike Albanije, na kojoj su pored djelova Sjeverne Makedonije (Shkup – Skoplje), Srbije (Presheve – Preševo i Masurica – Surdulica, što znači i Vranje?!) i Grčke, nalaze i…Tuz (Tuzi). Prema označenju udaljenosti granice sa Crnom Gorom od Tuzi, u kartu velike Albanije ulazi u Podgorica?! Niko iz crnogorskog rukovodstva na to nije reagovao!

I prema zapadnim i NATO stratezima, Crna Gora je već dio tzv. Velike Albanije!
Pada u oči, na žalost, da i srpske i prosrpske partije „prelećeše“ u euronatovsko jato i da, bez kritičkog odnosa, prihvataju, kao nesporno, članstvo naše države u NATO paktu, militarističkoj organizaciji, koja je nanijela nemjerljivo zlo Srbiji, Republici Srpskoj, Crnoj Gori i cijelom srpskom narodu. Takođe, te partije više ne osporavaju ni priznanje lažne države „Republika e Kosovës“, niti uvođenje sankcija Rusiji, kao ni kvalifikovanje legitimne ruske vojne operacije u Ukrajini kao agresije?!
Šta je rešenje? Čvrsto međusobno povezivanje Crne Gore, Srbije i Republike Srpske, te njihov vojni, ekonomski i kulturno-duhovni savez sa srpskom vjekovnom zaštitnicom – Rusijom. To je jedina garancija očuvanja teritorijalne cjelovitosti Crne Gore i Srbije i opstanka Republike Srpske.

Zašto je država Crna Gora u teškoj situaciji?

Zato što su na njenom čelu osobe bez neophodnog državničkog iskustva i patriotske odgovornosti, bez geopolitičke svijesti da je planetarna prevlast Zapada stvar prošlosti, kao i bez želje za uvažavanjem istorijskih pouka o našim, državnim i nacionalnim, prijateljima i neprijateljima.
Zato, Srbi i Crnogorci koji govorite srpskim jezikom, osvijestimo se i glasajmo za one koji će zastupati istinske interese istorijske države Crne Gore, a ne kolonijalne interese Zapada! Poštujmo amanet Svetog Petra Cetinjskog svome nasledniku Radu Tomovu: „Moli se Bogu i drži se Rusije“!